Chaos op het gebied van de sociale zekerheid: waarom mensen met een handicap moeten lijden!

Chaos op het gebied van de sociale zekerheid: waarom mensen met een handicap moeten lijden!

De armoedeconferentie steekt de vinger in de wond! Mensen met een beperking die bij hun ouders thuis wonen, zijn uitgesloten van sociale ondersteuning als hun ouders zelf een laag inkomen hebben. Deze schandalige grieven zijn vooral duidelijk in Neder-Oostenrijk en Opper-Oostenrijk, zoals het netwerk op een persconferentie aan de kaak stelde. De huidige sociale wetgeving dwingt deze toch al kansarme mensen vaak om hun ouders aan te klagen voor alimentatie. Dit leidt tot een vicieuze cirkel die de zelfbeschikking en de waardigheid van de getroffenen enorm beperkt OTS gemeld.

De nieuwe socialezekerheidsregels bevorderen sociaal isolement in plaats van integratie. Eén op de drie mensen die daarvoor in aanmerking komen, krijgt niet de steun die ze dringend nodig hebben, vooral in plattelandsgebieden waar stigmatisering en bureaucratie de toegang tot hulp belemmeren. Sociaal expert Martin Schenk noemt dit een dramatische stap achteruit in de strijd tegen armoede. De Armoedeconferentie roept op tot een fundamentele hervorming van het minimuminkomen, waardoor de fundamentele rechten van de getroffenen veilig worden gesteld, in plaats van hen af ​​te troggelen met aalmoezen. Deze misstanden treffen niet alleen mensen met een handicap, maar ook andere kwetsbare groepen, zoals vrouwen in nood of gezinnen die moeten lijden onder de nieuwe omstandigheden. Armoede Conferentie gemeld.

Drastische bezuinigingen voor mensen in nood

De nieuwe socialebijstandswet bepaalt dat mensen met een handicap die in hun eigen huis wonen, hun spaargeld moeten opmaken voordat ze steun krijgen. Deze verordening is een directe schending van artikel 28 van het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, dat oproept tot een verbetering van de levensomstandigheden. Bovendien wordt de extra inkomensgrens drastisch verlaagd, waardoor zelfs kleine inkomens niet meer voldoende zijn om van te leven. Voor velen betekent dit dat ze moeten kiezen tussen overleven en zelfbeschikking, terwijl de administratieve lasten op de kantoren toenemen en de hulp verder wordt verminderd.

De Armoedeconferentie stelt dringend voor om de onderhoudsverplichtingen van ouders te beperken tot de leeftijd van 25 jaar. Bovendien is een alomvattende hervorming van de sociale zekerheid noodzakelijk om mensen in staat te stellen existentiële zekerheid en echte participatie te hebben. Dringende noodhulp, kortere besluitvormingstijden en passende huisvestingsbegeleiding moeten ervoor zorgen dat niemand opnieuw in de armoede belandt. Het politieke adres voor alomvattende verandering is duidelijk: er moet snel actie worden ondernomen om de mensen te geven wat ze verdienen.