Topontmoeting tussen de VS en Rusland: gedeeltelijke overwinning voor Moskou en ommekeer voor Europa
De top tussen de VS en Rusland in Riyad eindigt met een gedeeltelijke overwinning voor Moskou en een terugkeer naar het belang van Europa. Wat betekent dit voor Oekraïne en de geopolitieke situatie? Meer informatie.
Topontmoeting tussen de VS en Rusland: gedeeltelijke overwinning voor Moskou en ommekeer voor Europa
Rusland heeft een kleine overwinning behaald, terwijl Oekraïne lichte opluchting ervaart, maar dat blijft zo boos buiten, en Europa wordt plotseling weer belangrijk.
Gesprekken tussen de VS en Rusland in Riyad
De Gesprekken tussen de VS en Rusland, dat onlangs in Riyad plaatsvond, gaf Moskou de meeste reden tot feest. Rusland heeft de oorlog in Oekraïne lange tijd (ten onrechte) afgeschilderd als een NAVO-aanval op Rusland. Deze bilaterale bijeenkomst draagt bij aan het bestendigen van dit valse verhaal.
Praktische resultaten voor Rusland
De onderhandelingen hebben ook praktische resultaten opgeleverd. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio suggereerde dat de Amerikaanse en Russische ambassades zouden terugkeren naar meer functionele personeelsbezetting na aanzienlijke wederzijdse uitzettingen na het gebruik van een chemisch zenuwgas tegen de Britse voormalige Russische spion Sergei Skripal was begonnen. Dit kan worden geïnterpreteerd als een stap richting ontspanning van de kant van Rusland, misschien met een functioneel onderliggend idee.
Geen afspraken tussen Trump en Poetin
Rusland heeft echter geen enkele toezegging gedaan; het is onduidelijk wiens uiteindelijke voordeel dit zal hebben. Er zal voorlopig geen persoonlijke ontmoeting plaatsvinden tussen de presidenten Trump en Poetin. Een dergelijke top zou de belangrijkste focus zijn van Trumps vredesbeleid in Oekraïne. Maar in deze fase van de rehabilitatie van Rusland zou dit meer in het onmiddellijke belang van Moskou kunnen zijn. Een dergelijke bijeenkomst zal niet snel plaatsvinden.
Reacties uit Kiev
Dit uitstel zal in Kiev weinig vreugde veroorzaken. De bijeenkomst in Riyad eindigde niet met een belofte van het Witte Huis – dat aandringt op toenadering tot Moskou – dat Oekraïne onaanvaardbare concessies zou doen om snel een slechte deal te sluiten. De hele vredeskwestie in Oekraïne zal nu aan andere onderhandelingsteams worden overgelaten, wat mogelijke vertragingen impliceert.
Zelenski's teleurstelling
Volodymyr Zelenski reageerde onmiddellijk door annuleerde zijn geplande bezoek aan Riyad, waar hij misschien hoopte informatie te verkrijgen van de top tussen de VS en Rusland. In plaats daarvan uitte hij zijn ongenoegen over de afspraken over Oekraïne die zonder Oekraïne tot stand kwamen en zei dat hij alleen via de media over de top had vernomen. Zijn verontwaardiging weerspiegelt zijn ongenoegen, dat meer gericht is op de aanhoudende Amerikaanse inspanningen om dichter bij Rusland te komen dan op enig schokkend nieuws van de top.
De rol van Europa in vredesonderhandelingen
In een afzonderlijke discussie vorige week was er een korte periode van kalmte toen een groep Amerikaanse functionarissen voor een Saoedische vlag zat en erkende dat Europa essentieel zou zijn in de komende onderhandelingen. Mike Waltz verwierp het verhaal dat Europa en Oekraïne buiten de vredesbesprekingen waren gelaten, hoewel Zelensky ze kort daarna tegensprak.
Geopolitieke veranderingen en uitdagingen
Dagen geleden zei de gezant van Trump voor Oekraïne en Rusland, generaal Keith Kellogg, in München dat de Europeanen niet bij de vredesbesprekingen zouden worden betrokken vanwege mislukte diplomatieke inspanningen tijdens de eerste golf van het conflict in 2015. Europa raakte in paniek en begon zijn eigen plannen te maken. Maar 72 uur later wilde de regering-Trump duidelijk maken dat de Europeanen nooit irrelevant waren. De situatie zal verslechteren wanneer de Britse premier Keir Starmer volgende week Trump in Washington ontmoet.
Het strategische voordeel van Poetin
Het uitstellen van een snelle deal komt uiteindelijk de belangen van Poetin ten goede. Gedurende deze tijd hoorde Europa de Amerikaanse minister van Defensie verklaren dat de VS niet langer garant stonden voor de veiligheid in Europa, terwijl de vice-president ten onrechte beweerde dat de belangrijkste bondgenoten van Washington in Europa totalitaristen waren die bang waren voor hun eigen kiezers. Deze verklaringen hebben ertoe bijgedragen dat Europa het onvoorstelbare gevoel van het gebrek aan veiligheidservaring zelf moest integreren: het Europese grondgebied beschermen tegen een nucleair bewapend Rusland zonder de dreiging van Amerikaanse troepen om de agressie van Moskou af te schrikken.
Langetermijnuitdagingen voor Oekraïne
De grotere deal tussen Washington en Moskou zal naar verwachting nog meer in het voordeel van Rusland werken. Het versterkt het fictieve verhaal van Moskou dat het te maken heeft met een niet-uitgelokte oorlog tegen de hele NAVO. Dit heeft tot gevolg dat Oekraïne onderdeel wordt van een groter akkoord in plaats van het centrale element van de actie. Uiteindelijk zou dit ook kunnen leiden tot het herstel van Rusland in de wereldorde – en daarmee tot economische groei, diplomatieke erkenning en vergeving, misschien met beperkte kosten of concessies van Moskou.
De grootste uitdaging voor een langzaam tot stand komend vredesakkoord is echter de frontlinie zelf. Rusland boekt aanhoudende, zij het pijnlijk trage en kostbare, vooruitgang. De tijd werkt momenteel in het voordeel van Poetin. Hoe langer de verwarring, aanpassing en angst onder de bondgenoten van Oekraïne voortduurt, des te kwetsbaarder het moreel en de soevereiniteit van Oekraïne zullen worden.