Kickl under fire: Η Εκκλησία επικρίνει την ομιλία στο συνέδριο του κόμματος στο Σάλτσμπουργκ!
Στις 29 Σεπτεμβρίου 2025, η Καθολική Εκκλησία επέκρινε την ομιλία του Herbert Kickl στο συνέδριο του κόμματος FPÖ. Ο αρχιεπίσκοπος προειδοποιεί για την πολιτική εργαλειοποίηση των θρησκευτικών αξιών.

Kickl under fire: Η Εκκλησία επικρίνει την ομιλία στο συνέδριο του κόμματος στο Σάλτσμπουργκ!
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο Herbert Kickl, ο ηγέτης του FPÖ, έδωσε μια αμφιλεγόμενη ομιλία στη διάσκεψη του κόμματος στο Σάλτσμπουργκ, η οποία προκάλεσε σημαντική κριτική από την Καθολική Εκκλησία. Ο Franz Lackner, πρόεδρος της Αυστριακής Επισκοπικής Διάσκεψης και Αρχιεπίσκοπος του Σάλτσμπουργκ, εξέφρασε ανησυχίες για την πολιτική εργαλειοποίηση της θρησκείας. Ο Λάκνερ προειδοποίησε ότι οι θρησκευτικές αξίες θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη από την πολιτική του κόμματος και ότι αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες. Τόνισε ότι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη είναι θεμελιώδεις αρετές για όλους τους πιστούς, αλλά επεσήμανε ότι η προσπάθεια ενσωμάτωσης αυτών των αρετών στην πολιτική του κόμματος είναι επικίνδυνη. Αυτό είναι σύμφωνο με τη μακροχρόνια δέσμευση των επισκόπων για μια «ελεύθερη εκκλησία σε ένα ελεύθερο κράτος» από το 1952.
Η ομιλία του Kickl δανείστηκε από τον Απόστολο Παύλο καθώς υποσχέθηκε να αποκαταστήσει την «πίστη, την ελπίδα και την αγάπη» στον πληθυσμό. Αυτό το σύνθημα της εκστρατείας είναι μέρος της στρατηγικής του να τονίσει τη χριστιανική ταυτότητα της Αυστρίας. Πρώην αρθρογράφος του Jörg Haider, ο Kickl χρησιμοποιεί συχνά χριστιανικά σύμβολα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, τα οποία οι εκπρόσωποι της εκκλησίας ερμηνεύουν ως στρατηγικό υπολογισμό. Το σύνθημα «Γεννηθήτω το θέλημά σου» και το σύνθημα «Δύση σε χριστιανικά χέρια» επικρίθηκαν ιδιαίτερα καθώς θεωρήθηκαν ως απόπειρα εκμετάλλευσης θρησκευτικού περιεχομένου για πολιτικούς σκοπούς. Αυτό είναι στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συζήτησης για την ένταση μεταξύ πολιτικής και θρησκείας στις σύγχρονες κοινωνίες.
Κριτική της πολιτικής εργαλειοποίησης
Η κριτική της εκκλησίας στις προσεγγίσεις του Kickl δεν είναι νέα. Κατά τη διάρκεια της εκλογικής εκστρατείας του Εθνικού Συμβουλίου πέρυσι, εκπρόσωποι της εκκλησίας είχαν ήδη ασκήσει έντονη κριτική στους βιβλικούς δανεισμούς στην προεκλογική εκστρατεία του FPÖ. Ιστορικά, η πολιτική εκμετάλλευση των θρησκευτικών συμβόλων συχνά οδήγησε σε αποξένωση μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων και πολιτικών κινημάτων. Ο ίδιος ο Kickl θεωρείται Ρωμαιοκαθολικός, αλλά σπάνια παρακολουθεί τις εκκλησιαστικές λειτουργίες, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση την αυθεντικότητά του ως εκπρόσωπος των χριστιανικών αξιών.
Ας σημειωθεί ότι το FPÖ τοποθετείται στο «τρίτο στρατόπεδο», μεταξύ της σοσιαλδημοκρατίας και του χριστιανικού σοσιαλισμού, και έχει έναν αντικληρικό, γερμανικό εθνικό χαρακτήρα. Αυτή η τοποθέτηση θα μπορούσε επίσης να υποδηλώνει πραγματικές κοινωνικές εντάσεις, ειδικά υπό το φως πρόσφατων περιστατικών όπως η κατάργηση της Μεγάλης Παρασκευής ως αργίας το 2019 ή η αμφιλεγόμενη έξωση ενός πρόσφυγα από το εκκλησιαστικό άσυλο από την αστυνομία στο Σάλτσμπουργκ.
Διεθνής προοπτική
Αυτές οι τάσεις προς την πολιτική εργαλειοποίηση της θρησκείας δεν περιορίζονται μόνο στην Αυστρία. Ο ιστορικός Bernd Greiner κάνει παραλληλισμούς με τις εξελίξεις στις ΗΠΑ, όπου παρατηρείται επίσης η ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής και η εργαλειοποίηση θρησκευτικών στοιχείων. Στο βιβλίο του «White Heat: The Internal Wars of the USA» ασκεί κριτική στην πολιτικοποίηση της θρησκείας και προειδοποιεί για τις αρνητικές επιπτώσεις της στην κοινωνία. Ο Γκρέινερ περιγράφει την άνοδο πολιτικών κινημάτων, όπως το Tea Party και το κίνημα MAGA, που χρησιμοποιούν τη θρησκευτική ρητορική για πολιτικούς σκοπούς, προκαλώντας περαιτέρω διχασμό στην κοινωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να φανεί ότι η συζήτηση για τον ρόλο της θρησκείας στην πολιτική είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Η εργαλειοποίηση της πίστης για πολιτικούς σκοπούς μπορεί να έχει επικίνδυνες επιπτώσεις στην κοινωνία των πολιτών τόσο στην Αυστρία όσο και στις ΗΠΑ. Ενόψει αυτών των εξελίξεων, το ζήτημα της διατήρησης της θρησκευτικής ακεραιότητας και της ειλικρίνειας στην πολιτική επικοινωνία γίνεται όλο και πιο πιεστικό.