Powrót świń włochatych: znak przeciwko wymieraniu gatunków!

Powrót świń włochatych: znak przeciwko wymieraniu gatunków!

W świecie rolnictwa o swoje miejsce walczy starożytna rasa zwierząt: świnia włochata Mangalitza. W nowoczesnej hodowli przemysłowej nie ma miejsca dla tych wytrzymałych i odpornych na warunki atmosferyczne zwierząt, ale odgrywają kluczową rolę w zachowaniu różnorodności biologicznej Nadreński Palatynat zgłoszone. Hodowla tych świń to nie tylko kwestia tradycji, ale także krok przeciwko wymieraniu gatunków. Ich odporność i zdolności adaptacyjne czynią z nich cennych sojuszników w dzisiejszej gospodarce rolnej.

Na idyllicznej posiadłości w Niemczech, takiej jak ta Dwór Wengów, Świnie wełniane Mangalitza trzymane są na wolnym wybiegu. Tutaj mogą poruszać się na przestronnej powierzchni 20 000 m² i realizować swoje naturalne zachowania. Hodowla dostosowana do gatunku pozwala zwierzętom żyć w grupie rodzinnej, gdyż w gospodarstwie żyją jednocześnie nawet trzy pokolenia. Świnie dbają o własne odżywianie, eksplorując i jedząc specjalną mieszankę koniczyny, roślin strączkowych, słonecznika i łubinu. Raz lub dwa razy w roku matki rodzą 6-8 prosiąt, które następnie pozostają na farmie przez co najmniej rok, zanim zostaną dostarczone do gospodarstwa.

Synergia między zwierzętami

Inną godną uwagi cechą hodowli zwierząt jest symbiotyczny związek między świniami wełnianymi Mangalitza a kurczakami Sulmtaler. Współpraca ta zapewnia zarówno ochronę gatunkową zwierząt, jak i korzyści: podczas gdy kurczęta są w towarzystwie świń bezpieczne przed drapieżnikami, takimi jak jastrzębie i lisy, świnie czerpią korzyści z mniejszej presji pasożytów. Ta forma hodowli zwierząt jest nie tylko przykładem zrównoważonego rolnictwa, ale także wyznacza nowe standardy w dzisiejszej hodowli zwierząt gospodarskich dostosowanej do gatunku.