Szczątki pioniera Antarktyki Bella odkryto po 66 latach!

Szczątki pioniera Antarktyki Bella odkryto po 66 latach!

Szczątki brytyjskiego meteorologa Dennisa „Tinka” Bella odkryto po 66 latach w topniejącym lodowcu na Antarktydzie. Tego znaczącego odkrycia dokonał w styczniu 2025 roku polski zespół badaczy, który odnalazł szczątki Bella i jego rzeczy osobiste na lodowcu Ecology na Wyspie Króla Jerzego. Kohorta odkrywców obejmuje około 200 obiektów, w tym elementy sprzętu radiowego, latarkę, kijki narciarskie, grawerowany zegarek na rękę oraz ebonitowy szwedzki scyzoryk i trzonek fajki.

Byk zginął podczas prac geologicznych 26 lipca 1959 roku, kiedy wpadł do szczeliny. Mimo licznych poszukiwań jego ciała nie odnaleziono dotychczas. Znalezione obecnie szczątki poddano testowi DNA w Londynie, który potwierdził zgodność z próbkami rodzeństwa Bella, Davida i Valerie. Jane Francis, dyrektor Instytutu Badań Polarnych British Antarctic Survey, nazwała odkrycie „przejmującym i znaczącym”.

Rola lodowców w badaniach

Szczątki Bella są nie tylko dziedzictwem osobistym, ale także naukowym. British Antarctic Survey podkreśliło odkrycie jako znaczące w historii eksploracji Antarktyki. Zmiany w lodowcach w regionie spowodowane zmianami klimatycznymi stają się dla naukowców coraz ważniejsze. W ostatnich latach lodowce Półwyspu Antarktycznego powracają, co stwarza okazję do ponownej oceny poprzednich wypraw i dokładniejszej obserwacji skutków zmian klimatycznych. Jest to postrzegane jako szansa na lepsze zrozumienie przeszłych danych i próbek oraz wykorzystanie ich w przyszłych badaniach.

Złoty wiek badań nad Antarktydą, który trwał od końca XIX wieku do początku lat dwudziestych XX wieku, położył podwaliny pod liczne wyprawy. Okres ten charakteryzował się niezwykłą wytrzymałością i trudnościami ze strony uczestników, łącznie ze strasznymi stratami. W sumie w tym okresie 19 członków ekspedycji zginęło w wyniku ekstremalnych warunków panujących na Antarktydzie.

Ważne wyprawy historyczne

Do najbardziej znaczących wypraw należą wyprawa Belgica pod dowództwem Adriena de Gerlache'a (1897-1899) i wyprawa Nimroda pod dowództwem Ernesta Shackletona (1907-1909). Wyprawy te nie tylko przyczyniły się do sporządzenia mapy wybrzeża Antarktyki, ale także zgromadziły cenne dane naukowe. Niektórzy odkrywcy dotarli zarówno do geograficznego, jak i magnetycznego bieguna południowego. Fascynujące jest to, że szczątki Bella stanowią obecnie powiązanie pomiędzy dzisiejszymi badaniami a wyprawami historycznymi.

Podsumowując, ponowne odkrycie szczątków Dennisa Bella na Antarktydzie to nie tylko historia strat i tragedii, ale także odnowienie zainteresowania tym cennym historycznie i naukowo obszarem lądowym. Pogląd ten potwierdzają udokumentowane wyprawy badawcze Złotego Wieku Antarktyki, które mają również wpływ na dzisiejsze badania.

Zespół naukowców będzie w dalszym ciągu analizował ponad 200 znalezionych obiektów, aby uzyskać lepszy wgląd w życie Bella i wyzwania stojące przed badaczami na Antarktydzie. Trwające badania i cofanie się lodowców otwierają nowe perspektywy na naszą przeszłość i wyniki wypraw w ten ekstremalny region świata.

Mała gazeta | Union Sarda | Wikipedia