Trump en Poetin: machtsspelletjes in Oekraïne – wie trekt er werkelijk aan de touwtjes?

Trump en Poetin: machtsspelletjes in Oekraïne – wie trekt er werkelijk aan de touwtjes?

Een recent telefoongesprek tussen de Amerikaanse president Donald Trump en de Russische president Vladimir Poetin heeft weinig noemenswaardige vooruitgang opgeleverd in het conflict in Oekraïne. Zoals de kroon meldde dat een dertig dagen durende stopzetting van de aanvallen op de Oekraïense infrastructuur was beloofd, maar dat de betrokken presidenten totaal andere doelen lijken na te streven. De Oekraïense president Volodymyr Zelenski heeft ingestemd met het overeengekomen staakt-het-vuren, maar benadrukte dat strikt toezicht noodzakelijk is om de naleving ervan te garanderen.

Het gesprek bracht ook de geopolitieke ambities van beide partijen onder de aandacht. Trump en Poetin tonen interesse in fundamentele ‘overeenkomsten’ die niet alleen een staakt-het-vuren kunnen omvatten, maar ook gedeelde economische voordelen op gebieden als ontwapening of ruimtevaart. Bij de analyse van De federale overheid Er wordt echter op gewezen dat beide presidenten uiteraard niet betrokken willen raken bij serieuze onderhandelingen. Poetin ziet Oekraïne louter als onderhandelingstroef en stelt hoge eisen, waaronder het opgeven van de NAVO-ambities als voorwaarde voor vrede. Een echt einde aan de vijandelijkheden is nog ver weg.

Zelfs nu Trump zichzelf presenteert als een brenger van vrede, laten de onderhandelingen trage vooruitgang zien. Terwijl hij droomt van grote vooruitgang, lijkt Poetin de tijd te gebruiken om zijn eigen maximale eisen op te leggen. Critici waarschuwen dat de geopolitieke spanningen zullen blijven stijgen als er niet snel een compromis wordt gevonden. De complexiteit van het conflict komt ook tot uiting in het feit dat Trump zelf moeite heeft om daadwerkelijk tastbare resultaten te boeken op andere internationale kwesties, zoals het Gaza-conflict. Zijn strategie lijkt uiterst kwetsbaar gezien de realiteit ter plaatse.