De Oekraïense ambassadeur van Trump heeft een plan om de oorlog te beëindigen

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Trumps Oekraïneplan: een analyse van de voorstellen van Keith Kellogg om de oorlog te beëindigen. Kan deze aanpak, waar Poetin potentieel van profiteert, vrede en stabiliteit brengen?

Trump's Ukraine-Plan: Eine Analyse von Keith Kelloggs Vorschlägen zur Kriegsbeendigung. Kann dieser Ansatz, der möglicherweise Putin zugutekommt, Frieden und Stabilität bringen?
Trumps Oekraïneplan: een analyse van de voorstellen van Keith Kellogg om de oorlog te beëindigen. Kan deze aanpak, waar Poetin potentieel van profiteert, vrede en stabiliteit brengen?

De Oekraïense ambassadeur van Trump heeft een plan om de oorlog te beëindigen

In één post presenteerde de nieuw gekozen president aan de wereld hoe het einde van de oorlog in Oekraïne eruit zou kunnen zien. De diplomatieke uitdagingen die moeten worden overwonnen zijn aanzienlijk.

Trumps diplomatie: vrede door kracht

“Ik ben blij dat ik generaal Keith Kellogg kan nomineren als assistent van de president en speciale vertegenwoordiger voor Oekraïne en Rusland”, schreef Trump op zijn Truth Social-kanaal. “Samen zullen we de vrede veiligstellen door kracht en Amerika en de wereld weer veilig maken!”

Door Keith Kellogg te benoemen tot zijn speciale gezant voor Oekraïne heeft Donald Trump een duidelijk en vooraf vastgesteld plan gekozen voor de moeilijkste kwestie op het gebied van het buitenlands beleid die op zijn bureau ligt.

Kellogg's vredesplan in detail

Kellogg, de 80-jarige voormalige nationale veiligheidsadviseur van Trump, schetste in detail zijn vredesplan, dat hij in april schreef voor het America First Policy Institute. Hij beschrijft de oorlog als “een vermijdbare crisis die, vanwege het incompetente beleid van de regering-Biden… Amerika in een eindeloze oorlog heeft verwikkeld.”

Samenvattend zal een staakt-het-vuren de frontlinies bevriezen en zullen beide partijen gedwongen worden om aan de onderhandelingstafel te komen zitten. Maar de verdere details van het plan zijn complex.

Heroverweeg de Amerikaanse betrokkenheid bij het conflict in Oekraïne

Kellogg bekritiseert vooral de acties van Biden en zegt dat zijn regering te laat te weinig dodelijke hulp heeft verleend. Hij stelt dat het besluit van Trump om in 2018 de eerste dodelijke hulp aan Oekraïne te verlenen, de kracht toonde die nodig is om Poetin te confronteren. Trumps zachte benadering van de chef van het Kremlin – in tegenstelling tot de demonisering van Biden – zou hem in staat stellen over een deal te onderhandelen.

Kellogg zegt dat er vóór de Russische invasie en onmiddellijk daarna meer wapens moeten worden ingezet om Oekraïne te helpen winnen.

Amerikaanse hulp onder voorwaarden

Maar dit is precies waar het plan terechtkomt CNN meldt dat de toekomstige nationale veiligheidsadviseur van Trump overweegt, is niet langer in het belang van Oekraïne. Kellogg benadrukt dat de Verenigde Staten niet bij een nieuw conflict betrokken mogen raken en dat hun wapenvoorraden zijn verzwakt door hulp aan Oekraïne, waardoor het land mogelijk kwetsbaar is in een conflict met China over Taiwan.

Hij stelt voor om het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne voor onbepaalde tijd op te schorten – dat in werkelijkheid nog ver weg is en symbolisch werd aangeboden voor een verenigd Europa – “in ruil voor een alomvattend en verifieerbaar vredesakkoord met veiligheidsgaranties.”

De weg naar een staakt-het-vuren

Het plan bepaalt verder dat het formeel beleid van de VS moet worden om te streven naar een staakt-het-vuren en een onderhandelde oplossing. Toekomstige Amerikaanse hulp – waarschijnlijk in de vorm van leningen – zal afhankelijk zijn van de onderhandelingen tussen Oekraïne en Rusland, en de VS zullen Oekraïne bewapenen tot het punt waarop het zichzelf kan verdedigen en verdere Russische aanvallen voor en na een vredesakkoord kan afschrikken.

Dit laatste idee kan echter al achterhaald zijn vanwege de snelle opmars van Russische troepen in Oost-Oekraïne, waardoor Kellogg zich ongemakkelijk voelt bij de huidige piek van de Amerikaanse hulp.

De complexiteit van de frontlinies en hun gevolgen

Een staakt-het-vuren zou de frontlinies bevriezen en een gedemilitariseerde zone creëren. In ruil voor deze overeenkomst zou Rusland beperkte sancties opheffen; volledige verlichting zou alleen kunnen komen als er een vredesverdrag wordt ondertekend dat gunstig is voor Oekraïne. Een heffing op de Russische energie-export zou de wederopbouw van Oekraïne financieren. Oekraïne zou niet moeten afzien van de herovering van bezette gebieden, maar zou zich ertoe moeten verbinden dit uitsluitend via diplomatie na te streven. “Dat zou een toekomstige diplomatieke doorbraak vereisen, die waarschijnlijk niet zal plaatsvinden voordat Poetin aan de macht is”, erkent Kellogg.

Een donker samenspel van belangen

Het concept is eenvoudig en snel, maar voldoet niet aan de eisen van Moskou, die eerder werden gebruikt om op cynische wijze militaire doelen na te streven. Het bevriezen van de frontlinies zal de komende maanden gewelddadig maken, omdat Moskou ernaar streeft zoveel mogelijk terrein te winnen. In het verleden heeft het Kremlin wapenstilstanden genegeerd en zijn territoriale doelstellingen volledig nagestreefd.

De gedemilitariseerde zone zou waarschijnlijk moeten worden beveiligd, misschien door NAVO-troepen of soldaten uit andere neutrale landen. Dit zal op zijn zachtst gezegd moeilijk te onderhouden en te bemannen zijn. Bovendien strekt de zone zich over honderden kilometers uit en vereist enorme financiële investeringen.

Waarden veranderen

Kellogg onthult ook zijn manier van denken in twee uitspraken. Hij legt uit dat nationale veiligheid in de zin van America First voortkomt uit praktische noodzaak. “Biden heeft de aanpak van Trump vervangen door een liberaal internationalisme dat westerse waarden, mensenrechten en democratie promoot”, schrijft hij. Dit is een slechte basis voor het vinden van een compromis over de Europese veiligheid.

Hij voegt eraan toe dat sommige critici van verdere hulp aan Oekraïne – waartoe hij zichzelf lijkt te rekenen – ‘bezorgd zijn over de vraag of de vitale strategische belangen van Amerika in gevaar komen in de oorlog in Oekraïne, over het potentieel voor Amerikaanse militaire betrokkenheid, en of Amerika verwikkeld is in een proxy-oorlog met Rusland die zou kunnen escaleren tot een nucleair conflict.’ Deze twee zinnen vormen de overtuigende achtergrond voor de voorgestelde deal: de oorlog in Oekraïne gaat over waarden die we niet hoeven te bestendigen, en we moeten ons onthouden van de nucleaire dreigingen van Poetin.

Een somber vooruitzicht

Het plan biedt Oekraïne een welkome kans om het geweld te beëindigen, terwijl het op alle fronten aan het verliezen is en bitter lijdt onder een gebrek aan personeel – een obstakel dat het misschien nooit zal kunnen overwinnen, terwijl Rusland het waarschijnlijk altijd zal voorbijstreven.

De voorgestelde oplossing zou echter een proces op gang kunnen brengen waarin een sluwe en bedrieglijke Poetin elk voordeel zal benutten. Het exploiteren van een staakt-het-vuren en de zwakte van het Westen is zijn handelsmerk, iets waar hij bijna drie jaar op heeft gewacht. Het plan accepteert de uitputting in het Westen, dat de productiecapaciteit in de defensie-industrie geen gelijke tred kan houden en dat de waarden ervan inefficiënt zijn. Bovendien werd er weinig aandacht besteed aan de maatregelen die Rusland zou kunnen nemen om zijn visie te verstoren.

Het is een duister compromis voor een duistere oorlog. Maar hij kon er geen einde aan maken, maar in plaats daarvan een nieuw hoofdstuk openen waarin de eenheid en de steun van het Westen beginnen af ​​te brokkelen en Poetin dichter bij zijn doelen komt, zowel aan de onderhandelingstafel als aan de frontlinie.