Αίσθηση στην Κάτω Σαξονία: Εντοπίστηκε ξανά εξαφανισμένος οξύρρυγχος!

Αίσθηση στην Κάτω Σαξονία: Εντοπίστηκε ξανά εξαφανισμένος οξύρρυγχος!

Σε μια συγκλονιστική στιγμή για τη διατήρηση των ειδών, ένας ευρωπαϊκός οξύρρυγχος (Acipenser sturio), ένα είδος που θεωρείται εξαφανισμένο στην Κεντρική Ευρώπη εδώ και δεκαετίες, παρατηρήθηκε πρόσφατα στα νερά της Κάτω Σαξονίας. Ένα βίντεο που τραβήχτηκε από τοπική σχολή καταδύσεων δείχνει τη σιλουέτα του ψαριού. Ιστορικά, ο ευρωπαϊκός οξύρρυγχος ήταν ευρέως διαδεδομένος σε ποτάμια όπως ο Έλβας, ο Ρήνος, ο Όντερ και ο Άιντερ, αλλά εξαφανίστηκε εντελώς μέχρι τη δεκαετία του 1960 λόγω της υπεραλίευσης, της ρύπανσης των υδάτων και της καταπάτησης των ποταμών τοπίων. Ο τελευταίος φυσικός πληθυσμός στην Κάτω Σαξονία πέθανε το 1969 στο Άιντερ.

Έργα επανεισαγωγής έχουν ξεκινήσει στη Γερμανία και τη Γαλλία από τη δεκαετία του 2000, αλλά ο μακρόβιος οξύρρυγχος, ο οποίος φτάνει σε σεξουαλική ωριμότητα μόνο στα 12 έως 16 του χρόνια, αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τη δημιουργία σταθερών πληθυσμών. Επί του παρόντος, ο κινηματογραφημένος οξύρρυγχος θεωρείται πιθανό λείψανο, εκτρεφόμενο ψάρι που διέφυγε ή προϊόν σκόπιμης επανεγκατάστασης. Οι ειδικοί βλέπουν τη θέαση ως μια αχτίδα ελπίδας για την προστασία των ειδών στα γερμανικά ύδατα, όπως αναφέρει η exxpress.at.

Tailwind για έργα επανεγκατάστασης

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για τη Διατήρηση της Φύσης (BfN) υποστηρίζει έργα έρευνας, αναπαραγωγής και επανεισαγωγής για τον ευρωπαϊκό οξύρρυγχο από το 1996. Οι εταίροι είναι το Ινστιτούτο Leibniz για Οικολογία Γλυκών Νερών και Εσωτερική Αλιεία (IGB) και το Society for the Rescue of Sturgeon (GRS). Κεντρικός στόχος αυτών των πρωτοβουλιών είναι η οικοδόμηση ενός σταθερού γονικού πληθυσμού προκειμένου να διασφαλιστεί η βιώσιμη επανεισαγωγή του ευρωπαϊκού οξύρρυγχου. Οι γενετικές αναλύσεις δείχνουν ότι τα τελευταία ζωντανά δείγματα από το Gironde είναι πανομοιότυπα με τον ιστορικό οξύρρυγχο από τη Βόρεια Θάλασσα. Κατά συνέπεια, οι απόγονοι αυτής της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν για έργα εποικισμού στη λεκάνη απορροής της Βόρειας Θάλασσας, αναφέρει bfn.de.

Μια αξιοσημείωτη δράση έλαβε χώρα στις 13 Σεπτεμβρίου, όταν 100 νεαροί ευρωπαίοι οξύρρυγχοι απελευθερώθηκαν στον Έλβα κοντά στο Μαγδεμβούργο ως μέρος ενός προγράμματος επανεισαγωγής. Αυτός ήταν ο πρώτος απόγονος οξύρρυγχου για τον ποταμό από το 2015 και είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την αποκατάσταση ενός αυτοσυντηρούμενου πληθυσμού οξύρρυγχου, όπως [blinker.de](https://www.blinker.de/angelmethods/angeln-general/news/stoere- Werden-im-zuge-des-artenschutzprogramms-in-die-elbe-beset-sie-gelten-als-anzeige-fuer-einen-gesunden-fluss/). Η ομοσπονδιακή υπουργός Περιβάλλοντος Steffi Lemke τόνισε τη σημασία των μακροπρόθεσμων στρατηγικών και της συνεργασίας για την επιτυχία της προστασίας των ειδών.

Μακροπρόθεσμες προοπτικές και προκλήσεις

Οι επανεισαγωγές που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1990 αντιμετωπίζουν διάφορες προκλήσεις. Περίπου 19.600 νεαροί οξύρρυγχοι έχουν ήδη απελευθερωθεί στον Έλβα, αλλά προήλθαν από γαλλική αναπαραγωγή και τα προγράμματα έπρεπε να διακοπούν το 2014 λόγω της κατάρρευσης αυτών των αποθεμάτων. Το μητρικό απόθεμα στη Γερμανία περιλαμβάνει επί του παρόντος περισσότερα από 400 ζώα, τα οποία είναι μεταξύ 6 και 13 ετών και φυλάσσονται σε μεγάλες εγκαταστάσεις αναπαραγωγής στο IGB προκειμένου να αποκτήσουν απογόνους.

Η επανεισαγωγή και η διατήρηση αυτού του εντυπωσιακού είδους δεν έχει μόνο οικολογική αλλά και πολιτιστική σημασία. Ο ευρωπαϊκός οξύρρυγχος θεωρείται οικολογικός δείκτης της κατάστασης των ποταμών συστημάτων. Η επιστροφή του όχι μόνο θα μπορούσε να ενισχύσει το οικοσύστημα, αλλά και να χρησιμεύσει ως σημάδι επιτυχημένης συνεργασίας στην περιβαλλοντική έρευνα και τη διατήρηση της φύσης.