Wojna na Ukrainie: kim są prawdziwi geniusze?

Wojna na Ukrainie: kim są prawdziwi geniusze?

W prowokacyjnym artykule na portalu Dolomitenstadt.at Gerhard Pirkner krytycznie odnosi się do wypowiedzi polityka FPÖ Geralda Hausera. Opisał UE jako „podżegacza wojennego” i omówił rzekomą wojnę na Ukrainie, nie wspominając o Władimirze Putinie, którego Pirkner identyfikuje jako faktycznego agresora. „Ani UE, ani Ukraina nie rozpoczęły tej wojny, zrobił to pan Putin” – powiedział Pirkner i wezwał Hausera, aby uporał się z prawdą historyczną. W artykule wyrażono stanowisko, że FPÖ swoją retoryką zniekształca rzeczywistość i wydaje się niegodna zaufania nawet po pierwotnym wezwaniu do izolacji podczas pandemii Covid.

Debata na temat środków koronacyjnych i szczepionek

W tym samym czasie Gerald Hauser poczynił te uwagi podczas prezentacji książki „Ursula Gates: pod wpływem grup lobbystycznych” zorganizowanej podczas wydarzenia w Strasburgu. Zdaniem posła do Parlamentu Europejskiego FPÖ istnieje pilna potrzeba pełnego przeglądu środków wprowadzonych w związku z pandemią korony, zwłaszcza w odniesieniu do kontrowersyjnych szczepionek mRNA. Książka napisana przez Frédérica Baldana dokumentuje, jak przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zainwestowała 35 miliardów euro w szczepionki za pośrednictwem wiadomości SMS. Hauser i polityk AfD Christine Anderson powtórzyli, że dążą do edukacji nie tylko krajowej, ale i międzynarodowej na temat wydarzeń wokół szczepionki firmy Pfizer i decyzji z nią związanych. „Muszą ponieść konsekwencje prawne, bo tylko razem jesteśmy silni” – podkreślił Hauser, podkreślając potrzebę przejrzystości i odpowiedzialności w podejmowaniu decyzji politycznych.

Te jednoczesne wystąpienia Hausera ilustrują obecne napięcia w krajobrazie politycznym, zarówno w odniesieniu do kwestii geopolitycznych, takich jak konflikt na Ukrainie, jak i w odniesieniu do odpowiedzialności UE za pandemię koronową. Różne perspektywy pokazują, jak spolaryzowane są opinie na temat roli UE i jej przywódców, podczas gdy jednocześnie rosną wymagania dotyczące przejrzystości i odpowiedzialności w polityce zdrowotnej.