Harris of Trump: dit is hoe Groot-Brittannië zich voorbereidt op de nieuwe Amerikaanse president

Harris of Trump: dit is hoe Groot-Brittannië zich voorbereidt op de nieuwe Amerikaanse president

“Tot ieders verbazing won de vulgaire agitator!” Dat schreef een Britse minister van Buitenlandse Zaken op 9 november 2016 in zijn dagboek, nadat Donald Trump Hillary Clinton had afgetroefd in de race om het Witte Huis. De toenmalige premier merkte in haar memoires op dat Washington onder Trump Amerikaanse troepen wilde terugtrekken uit de strijd tegen ISIS in Irak en Syrië, zonder geallieerde landen te raadplegen. Deze punten zouden de huidige premier Keir Starmer tot nadenken moeten aanzetten als hij nadenkt over de impact die een presidentschap van Trump of Harris zou kunnen hebben op de Brits-Amerikaanse ‘speciale relatie’.

Het is duidelijk dat de omgang met Donald Trump voor Britse leiders anders is dan voor andere wereldleiders. Theresa May merkte ooit op: “Hij was een Amerikaanse president als geen ander.” Maar Kamala Harris zou als president ook haar eigen uitdagingen met zich mee kunnen brengen, ondanks dat ze als een meer conventionele keuze wordt gezien. Alle ogen zijn gericht op Sir Keir toen hij onlangs Trump ontmoette in New York. Diplomaten hebben onvermoeibaar gewerkt om de banden met Trump uit te breiden, nu sterren en vragen over de toekomstige hemelse stemming al opborrelen.

Politieke spanningen en mogelijke veranderingen

Recente spanningen tussen Trump-kiezers en de Britten, versterkt door onzorgvuldige uitspraken van het Trump-team over verkiezingsinmenging, hebben het verband opnieuw op de proef gesteld. Sir Keir benadrukte: “Dit moet worden gezien voor wat het is. Het is bij elke verkiezing gebeurd; elke politieke partij doet het.” De tijden lijken echter onrustig nu de ambassades en de betrekkingen tussen landen verstoord zijn en er voorspellingen ontstaan ​​over de toekomstige Britse diplomatie onder een herkozen Trump. Wat zou dit kunnen betekenen voor het Britse buitenlandse beleid?

Mocht Trump terugkeren, dan worden er op veel beleidsterreinen snelle veranderingen verwacht – zowel op het gebied van de klimaatverandering als op het gebied van de internationale handel. Ter vergelijking: Harris, die onervaren is in persoonlijke diplomatie met Starmer, zou naar voren kunnen komen als een meer conventionele optie, maar haar invloed op Europa wordt als beperkt beschouwd. Gezien de mondiale verschuivingen, vooral nu China zich op de groei concentreert, blijft het onduidelijk hoe de transatlantische betrekkingen zich zullen ontwikkelen – ongeacht de verkiezingsuitslag. Terwijl de wereld vooruitkijkt naar de verkiezingen op 5 november, stellen velen de vraag: wat is de toekomst voor de Brits-Amerikaanse betrekkingen?