De overheid roept op tot vertrouwen: inclusiviteit moet een prioriteit zijn!

De overheid roept op tot vertrouwen: inclusiviteit moet een prioriteit zijn!

Op 24 december 2025 roepen de Oostenrijkse bondspresident Alexander Van der Bellen en andere politieke leiders op tot vertrouwen. In een tijd waarin veel Oostenrijkers sceptisch zijn over de toekomst, erkent Van der Bellen de zorgen van de burgers. Hij benadrukt echter de voordelen van leeftijd en opgebouwde ervaring die kunnen helpen de huidige uitdagingen te overwinnen. Deze opmerkingen komen in een context waarin ook begrotingsproblemen aan bod komen, maar er wordt verwezen naar de moeilijkere situatie in andere landen om het optimisme te versterken. Het huidige dieptepunt is achter de rug, benadrukt Stocker, en moedigt de bevolking aan te vertrouwen op solidariteit en positieve ontwikkelingen.

Bijzonder opmerkelijk is de kwestie van inclusie, die door vicekanselier Andreas Babler (SPÖ) en minister van Buitenlandse Zaken Beate Meinl-Reisinger (NEOS) wordt besproken als een van de belangrijkste politieke prioriteiten. Babler kondigt grote projecten en aanvullende financiering aan voor de inclusie van mensen met een handicap, terwijl Meinl-Reisinger hiervoor de sociale verantwoordelijkheid benadrukt. De vereiste one-stop-shop voor inclusie, waarvoor staatssecretaris Josef Schellhorn verantwoordelijk is, is bedoeld om bureaucratische en digitale hindernissen te verminderen.

Inclusie als taak voor de samenleving als geheel

De debatten over inclusie bestrijken een breed scala aan verschillende sociale aspecten. Inclusie verwijst naar het overwinnen van uitsluiting en barrières die de toegang tot onderwijs en sociale kansen belemmeren. Volgens de bpb.de Inclusie is niet beperkt tot individuele groepen of instellingen; het is een sociale opgave die gelijkwaardig samenleven vereist. UNESCO maakte de term in 1994 internationaal bekend met de Verklaring van Salamanca. Bovendien speelt het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, dat in 2008 van kracht werd, een cruciale rol bij de integratie van mensen met een handicap in de samenleving.

Momenteel leven er tot 7,9 miljoen mensen met ernstige handicaps in Duitsland, wat bijna 10% van de bevolking uitmaakt. Ondanks het toegenomen bewustzijn van inclusieve benaderingen bestaat er in Duitsland nog steeds een verdeeld schoolsysteem voor leerlingen met en zonder speciale behoeften. Uit een onderzoek blijkt dat ondanks de grote steun voor inclusie onder leraren, de praktische implementatie vaak achterblijft bij de verwachtingen. Omdat slechts ongeveer 30% van de leraren gelooft dat een succesvolle implementatie van inclusie mogelijk is, voldoet de realiteit op veel scholen niet aan de noodzakelijke maatregelen.

Uitdagingen en oplossingen

Bereikbaarheid blijft een centraal aandachtspunt. In 2023 was ongeveer 50% van de ambulante medische praktijken barrièrevrij toegankelijk, maar deze voldoen slechts gedeeltelijk aan de criteria voor mensen met een beperking. Daarom zijn verdere inspanningen nodig om de toegang tot cultuur en onderwijs te verbeteren. De Duitse Culturele Raad en de commissaris voor gehandicapten roepen op tot gerichte participatieaanbevelingen voor een inclusieve cultuur en een betere zichtbaarheid van gebarentaal op verschillende gebieden.

De verantwoordelijken roepen op tot een gecoördineerde aanpak om inclusie in onderwijs en cultuur te bevorderen, die de komende jaren moet worden geïmplementeerd. Met name de uitbreiding van inclusiemaatregelen wordt van essentieel belang geacht om de sociale participatie van alle burgers te garanderen en discriminatie terug te dringen. Deze complexe uitdagingen vereisen dat alle sociale actoren deze samen aanpakken om de vraag naar inclusie consequent in de praktijk te brengen.