De geschiedenis van de houten kerken: een schat uit Au en omgeving!

De geschiedenis van de houten kerken: een schat uit Au en omgeving!

De fascinerende geschiedenis van de houten kerk in Au staat centraal in een nieuw historisch werk dat afgelopen zondag in de cultuurzaal van Au aan het publiek werd gepresenteerd. Ernst Metz heeft twaalf jaar lang talloze archieven onderzocht om licht te werpen op de verhalen rond de oude houten kerk en de locatie van de begraafplaats. Met de steun van Brigitte Scheucher en financiële hulp van de gemeenschappen Au, Hof, Mannersdorf en Sommerein werd zijn tweedelige werk “Scharfeneck am Leithagebirge” voltooid en gepubliceerd noen.at gemeld.

Holzkirchen: Een kijkje in het verleden

Houten kerken zijn een belangrijke constructievorm voor de christelijke eredienst. Deze houten kerken verschillen aanzienlijk van stenen gebouwen en zijn wijdverspreid in veel delen van Europa, vooral in Scandinavië. De traditie van het bouwen met hout gaat terug tot het vroege christendom, toen er in de gebieden ten noorden van het Romeinse rijk een tekort aan steen was. Hier werden voornamelijk houten kerken gebouwd, terwijl in Duitsland de bouw van deze kerken in de 13e eeuw praktisch tot stilstand kwam, zo blijkt uit de informatie uit Wikipedia uitleggen.

Ondanks de afnemende aantallen in Midden-Europa zijn er nog steeds indrukwekkende houten kerken, zoals de grootste houten kerk in Kerimäki, Finland, die plaats biedt aan ruim 3.400 mensen. In Duitsland zijn de overblijfselen van middeleeuwse houten kerken zeldzaam, maar de oudste, zoals de kapel in Sammarei, dateren uit de 16e eeuw. Deze bouwwijze is niet alleen cultureel waardevol, maar weerspiegelt ook de ambachtelijke tradities en materialen die voorhanden waren.