Ξεχασμένες θεές: Μια ματιά στο ρόλο των γυναικών στην εποχή των παγετώνων

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Το νέο μη φανταστικό κόμικ της Ulli Lust, "Woman as a Human", εξερευνά την τέχνη από την πρώιμη ιστορία και τον ρόλο των γυναικών στην Εποχή των Παγετώνων.

Ξεχασμένες θεές: Μια ματιά στο ρόλο των γυναικών στην εποχή των παγετώνων

Με το νέο της έργο "Woman as a Human. Volume 1: At the Beginning of History", η διάσημη Αυστριακή καλλιτέχνις κόμικς Ulli Lust παρουσιάζει ένα αξιόλογο κόμικ μη μυθοπλασίας που πραγματεύεται την πρώιμη ιστορία. Η Lust, γνωστή για τα περίφημα κόμικς της όπως το «Today is the Last Day of the Rest of Your Life», έχει μελετήσει την τέχνη και τις κοινωνικές δομές των ανθρώπων πριν από χιλιάδες χρόνια. Αυτή η τελευταία εργασία είναι το αποτέλεσμα χρόνων έρευνας στην οποία ο Lust αναφέρεται στη μεταβαλλόμενη άποψη των πρώιμων κοινωνιών και στον ρόλο των γυναικών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όπως π.χ. Μικρή εφημερίδα αναφέρθηκε.

Με σχεδόν 250 σελίδες γεμάτες εντυπωσιακά σχέδια και εμπεριστατωμένες πληροφορίες, το Lust ζωγραφίζει μια εικόνα μιας κοινωνίας στην οποία το να είσαι γυναίκα έπαιξε σημαντικό ρόλο. Τα ευρήματά της έρχονται σε αντίθεση με τα κοινά κλισέ για τις γυναίκες στη Λίθινη Εποχή: «Είναι πάντα γυναίκες που στέκονται μόνες, φαίνονται σχετικά σίγουρες, με αυτοπεποίθηση και σε ειρήνη με τον εαυτό τους», εξηγεί. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος αντανακλάται όχι μόνο στην αφήγηση του Lust, αλλά και στη επιστημονική συζήτηση σχετικά με τις σε μεγάλο βαθμό άγνωστες κοινωνικές δυναμικές των πρώιμων ανθρώπων, οι οποίες συχνά θεωρούνταν μόνο μέσα από το πρίσμα της ανδρικής κυριαρχίας. Berliner.de.

Το κόμικ στοχεύει να απεικονίσει ένα ισότιμο κοινωνικό μοντέλο των πρώτων ημερών και να δώσει πληροφορίες για τις αποχρώσεις των ανθρώπινων σχέσεων. Ο Λούστ τονίζει ότι η επιβίωση δεν χαρακτηριζόταν από επιθετικότητα αλλά από ενσυναίσθηση και φροντίδα: «Είμαστε υπερκοινωνικά πλάσματα». Αυτή η προσέγγιση έρχεται σε αντίθεση με τις σημερινές κοινωνικές προκλήσεις και μας ενθαρρύνει να αναδείξουμε τη δύναμη της φροντίδας. Η δουλειά της δεν αφορά μόνο το παρελθόν, αλλά μιλά επίσης για τρέχοντα ζητήματα και την επείγουσα ανάγκη επανεκτίμησης της ιδέας της κοινής χρήσης και ενός κοινού τρόπου ζωής.