Το λεπτό ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ: ελπίδα για τη Γάζα ή νέο χάος;

Το λεπτό ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ: ελπίδα για τη Γάζα ή νέο χάος;

Στις 15 Οκτωβρίου 2025, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα στην Αίγυπτο, στην οποία συμμετείχαν πολλοί αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, αλλά όχι τα μέρη της σύγκρουσης Ισραήλ και Παλαιστίνιοι. Μεγαλόφωνος vienna.at Ειδικοί και διπλωμάτες τονίζουν ότι το πραγματικό διπλωματικό έργο τώρα ξεκινά. Ο Τραμπ πρέπει να διατηρήσει την πίεση στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Η συμφωνία αφήνει ανοιχτά πολλά κρίσιμα σημεία, τα οποία φέρνουν μαζί της και έγκριση και προκλήσεις. Η πρώτη φάση του σχεδίου απαιτεί άμεση κατάπαυση του πυρός, απελευθέρωση Ισραηλινών ομήρων με αντάλλαγμα τη χάρη των Παλαιστινίων κρατουμένων και ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας. Η δεύτερη φάση προβλέπει τον αφοπλισμό της Χαμάς και τον αποκλεισμό της από τη μελλοντική διοίκηση της Λωρίδας της Γάζας, αν και η Χαμάς δεν αντιμετώπισε αυτούς τους όρους στην απάντησή της.

Πολιτικές προκλήσεις

Η πολιτική κατάσταση του Νετανιάχου μπορεί να αλλάξει λόγω των επικείμενων εκλογών, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει την προθυμία του για συνεργασία. Εκπρόσωποι του δεξιού συνασπισμού του Νετανιάχου εκφράζουν ανησυχίες για τη συμφωνία με τη Χαμάς και ζητούν την πλήρη παράδοσή της. Ο δισταγμός της Χαμάς να αφοπλίσει θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στον Νετανιάχου να επιστρέψει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ο Τραμπ πίεσε στο παρελθόν τον Νετανιάχου να ζητήσει συγγνώμη για την αποτυχημένη επίθεση στους διαπραγματευτές της Χαμάς και να τον ωθήσει να υπογράψει τη συμφωνία.

Ο Τραμπ έχει αποκτήσει επιρροή με τον Νετανιάχου καθώς έχει υποστηρίξει το Ισραήλ σε βασικά ζητήματα όπως η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ και των Υψωμάτων του Γκολάν. Η υψηλή δημοτικότητά του στο Ισραήλ του δίνει πρόσθετη επιρροή στο πολιτικό μέλλον του Νετανιάχου. Ένα ευαίσθητο σημείο στη συμφωνία είναι η αναφορά ενός πιθανού μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα μπορούσε να είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό στο Ισραήλ μετά την επίθεση της Χαμάς. Η απόρριψη ενός παλαιστινιακού κράτους θα μπορούσε επίσης να μειώσει την υποστήριξη των αραβικών κρατών στη συμφωνία, αν και αυτή η ρήτρα ήταν κρίσιμη για την υποστήριξή τους.

Λεπτομέρειες του ειρηνευτικού σχεδίου

Το ειρηνευτικό σχέδιο 21 σημείων του Τραμπ παρουσιάστηκε στους Άραβες ηγέτες κατά τη διάρκεια της γενικής συζήτησης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Απαιτεί μεγάλες παραχωρήσεις από το Ισραήλ και τη Χαμάς. Σημαντικά σημεία του σχεδίου είναι:

• Waffenruhe im Gaza-Krieg und sofortige Freilassung aller 48 Geiseln.
• Hunderte palästinensische Gefangene sollen aus der Haft entlassen werden.
• Schrittweiser Rückzug der israelischen Armee aus dem Gazastreifen.
• Hamas darf nicht mehr in der Verwaltung des Gazastreifens mitwirken.
• Das Gebiet soll von einer Übergangsregierung aus palästinensischen Technokraten unter internationaler Aufsicht regiert werden.
• Finanzierung des Wiederaufbaus des Gazastreifens bis zur Umsetzung eines Reformprogramms durch die Palästinensische Autonomiebehörde.
• Einrichtung einer internationalen Stabilisierungstruppe zur Ausbildung einer palästinensischen Polizeitruppe.
• Perspektive auf einen zukünftigen palästinensischen Staat durch Friedensverhandlungen unter US-Vermittlung.

Ο Τόνι Μπλερ αναφέρεται ως η κινητήρια δύναμη πίσω από την ιδέα μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης. Το σχέδιο απαιτεί επίσης «αποριζοσπαστικοποίηση» της Λωρίδας της Γάζας και εγγυήσεις ασφάλειας για το Ισραήλ από τους περιφερειακούς εταίρους. Παρά τη δυνατότητα για διπλωματική λύση, το σχέδιο θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αντίσταση στο Ισραήλ, ιδιαίτερα από τους ακροδεξιούς εταίρους του συνασπισμού του Νετανιάχου, οι οποίοι απορρίπτουν τη λύση των δύο κρατών.

Παρά τις προσπάθειες για την επίτευξη ειρήνης στη Μέση Ανατολή, η κατάσταση παραμένει περίπλοκη και προκλητική. Η ειρηνευτική διαδικασία περιλαμβάνει διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων από τη δεκαετία του 1970, που χαρακτηρίζεται από πολλές αποτυχημένες προσεγγίσεις και έναν βαθύ πολιτικό διχασμό εντός της παλαιστινιακής ηγεσίας. Οι κριτικοί συχνά βλέπουν τις προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι τώρα ως πολιτικό σύνθημα, λόγω του άλυτου της σύγκρουσης wikipedia.de.