Οι δασμοί του Τραμπ θα σας κοστίσουν την επανεκλογή του - εδώ είναι η απόδειξη

Οι δασμοί του Τραμπ θα σας κοστίσουν την επανεκλογή του - εδώ είναι η απόδειξη

Αν έχετε την τάση να ρουθουνίζετε κουρασμένα στις αυστηρές συμβουλές ακαδημαϊκών που συζητούν τις αρνητικές επιπτώσεις των δασμών στην οικονομία, μπορώ να το καταλάβω. Υπάρχει κάτι στη λέξη "ίντσες" που κάνει ακόμη και τα πιο βαριά βλέφαρα να φουσκώνουν, όπως μια διάλεξη οικονομικών στις 9 π.μ.

Ο αντίκτυπος των δασμών του Τραμπ

Αλλά αν ακολουθήσετε τις πολλές προειδοποιήσεις από οικονομολόγους τα οικονομικά σχέδια του πρώην προέδρου Τραμπ Αν θέλετε να το αγνοήσετε, θα πρέπει να ακούσετε τις φωνές εκείνων που διοικούν τις εταιρείες από τις οποίες αγοράζετε τα καθημερινά σας είδη: οι τιμές θα αυξηθούν. Το πόσο και πόσο γρήγορα είναι δύσκολο να προβλεφθεί, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: Εάν εφαρμοστούν οι σαρωτικοί δασμοί του Τραμπ, θα χρειαστείτε ένα μεγαλύτερο ποσό δολαρίων για να πληρώσετε για τα προϊόντα που έχετε συνηθίσει.

Οι αυξήσεις των τιμών είναι αναπόφευκτες

«Εάν λάβουμε τιμολόγια, θα μετακυλίσουμε αυτό το κόστος στους καταναλωτές», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της AutoZone, Philip Daniele, κατά τη διάρκεια μιας τηλεδιάσκεψης τον Σεπτέμβριο. Το AutoZone επίσης δεν θα περιμένει να τεθούν σε ισχύ οι πολιτικές. Μόλις μάθουν ποιες θα είναι οι σημάνσεις, «συνήθως αυξάνουμε τις τιμές εκ των προτέρων», πρόσθεσε.

Τι είναι τα τιμολόγια;

Μια γρήγορη εξήγηση σχετικά με τους δασμούς: Είναι φόρος στα εισαγόμενα αγαθά — είτε είναι ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, ανταλλακτικά αυτοκινήτων ή οικιακές συσκευές. Ωστόσο, τα επιπλέον χρήματα δεν προέρχονται από τις ξένες εταιρείες που παράγουν αυτά τα αγαθά. Η αμερικανική εταιρεία που εισάγει τα αγαθά πληρώνει τα χρήματα στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Και συχνά αυτό σημαίνει ότι εσείς, ο καταναλωτής, καταλήγετε να πληρώνετε τα τελωνειακά έξοδα.

Οι συνέπειες των προηγούμενων δασμών

Αυτό δεν είναι εικασίες ή θεωρία. Έτσι λειτουργούν οι δασμοί — και τα τελευταία έξι χρόνια του παγκόσμιου εμπορίου το αποδεικνύουν. Το 2018, κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ επέβαλε δασμούς 30% έως 50% σε προϊόντα που εισάγονται από την Κίνα, αναγκάζοντας το Πεκίνο να απαντήσει με δικούς του δασμούς σε προϊόντα των ΗΠΑ όπως αλουμίνιο, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, χοίρους και σόγια. Από τότε βρισκόμαστε σε συνεχή εμπορική σύγκρουση με την Κίνα.

Οι καταναλωτές πληρώνουν τον λογαριασμό

Μπορεί να μην έχετε παρατηρήσει αμέσως τις αλλαγές και η πανδημία έχει διαταράξει περαιτέρω τις αλυσίδες εφοδιασμού και έχει ωθήσει τις τιμές ακόμη υψηλότερα. Ωστόσο, αρκετές μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το κόστος αυτών των δασμών επιβαρύνθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από Αμερικανούς καταναλωτές και επιχειρήσεις. Μέχρι το τέλος του 2019, το μέσο νοικοκυριό των ΗΠΑ πλήρωνε σχεδόν 500 $ περισσότερα ετησίως, είπε ένας ανάλυση.

Μελλοντικές αυξήσεις τιμολογίων

Εάν επανεκλεγεί, ο Τραμπ έχει προτείνει έναν ενιαίο δασμό 20% σε όλες τις εισαγωγές των ΗΠΑ - κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί - καθώς και ακόμη υψηλότερους δασμούς 60% κατά της Κίνας και άλλων μεγάλων εμπορικών εταίρων. Αυτό το ριζοσπαστικό μέτρο θα μπορούσε να κοστίσει σε ένα τυπικό αμερικανικό νοικοκυριό μεσαίου εισοδήματος περισσότερα από 2.600 δολάρια το χρόνο, είπαν Ερευνα από το Peterson Institute for International Economics.

Ψεύτικες υποσχέσεις Τραμπ

Ο Τραμπ έχει είπε επανειλημμένα ψέματα για αυτό το γεγονός και ισχυρίζεται ότι οι ξένες εταιρείες θα επιβαρυνθούν με το πρόσθετο κόστος. Η πιο αισιόδοξη ερμηνεία των δασμολογικών σχεδίων του Τραμπ θα ήταν ότι προσπαθεί να πείσει τις αμερικανικές εταιρείες να μεταφέρουν τις εγκαταστάσεις παραγωγής τους πίσω στο έδαφος των ΗΠΑ και έτσι να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Αλλά δεν χρειάζεστε πτυχίο MBA ή επιχειρηματικό πτυχίο για να γνωρίζετε ότι η εργασία στις ΗΠΑ είναι ακριβή, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές.

Η πραγματικότητα της τιμολόγησης

Ακόμα κι αν οι δασμοί μπορούσαν να αντιστρέψουν δεκαετίες παγκοσμιοποίησης, είναι απίθανο να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα που επιδιώκει ο Τραμπ. Απλώς ρωτήστε τον Timothy Boyle, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Columbia Sportswear, ο οποίος είπε πρόσφατα στους επενδυτές ότι "το επιχείρημα ότι οι δασμοί βελτιώνουν την εγχώρια παραγωγή αγαθών όπως υποδήματα και ένδυση είναι ψευδές... τα προϊόντα με τα οποία ασχολούμαστε σε υποδήματα και ένδυση είναι από τα πιο βαριά φορολογημένα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ορισμένα προϊόντα υπόκεινται σε δασμούς έως και 40%, αλλά η εγχώρια παραγωγή δεν αυξάνεται σε 40%.

Οι αυξήσεις των τιμών είναι αναπόφευκτες

Σε μια συνέντευξη με η Washington Post την περασμένη εβδομάδα Ο Boyle ήταν ακόμη πιο ωμάς, λέγοντας ότι η εταιρεία σχεδιάζει ήδη να αυξήσει τις τιμές. "Αγοράζουμε αγαθά σήμερα για παράδοση το επόμενο φθινόπωρο. Θα ασχοληθούμε λοιπόν με αυτό και απλώς θα αυξήσουμε τις τιμές... Θα είναι πολύ, πολύ δύσκολο να διατηρήσουμε τα προϊόντα προσιτά για τους Αμερικανούς."

Οι προκλήσεις των μικρών επιχειρήσεων

Ωστόσο, θα ήταν σημαντικό να τονιστεί ότι δεν θα σημειωθεί άμεση αύξηση των τιμών σε όλα τα προϊόντα. Οι μεγάλες εταιρείες με υψηλότερα περιθώρια είναι συχνά σε θέση να απορροφήσουν τουλάχιστον μέρος του πρόσθετου κόστους πριν το μετακυλίσουν στους καταναλωτές. Ένα παράδειγμα είναι τα κερδοσκοπικά εγχειρήματα του Τραμπ, όπως η Βίβλος Τραμπ, η οποία, όπως και η Associated Press αποκαλύφθηκε τον περασμένο μήνα ότι προέρχεται από μια τυπογραφική εταιρεία με έδρα την Κίνα. Με ένα τέτοιο περιθώριο κέρδους, η εταιρεία θα μπορούσε πιθανότατα να απορροφήσει το κόστος των δασμών του Τραμπ, καθώς και τα έξοδα αποστολής και άλλα τέλη, χωρίς να αυξήσει τις τιμές.

Μεγάλες εταιρείες όπως η Walmart και η Target μπορούν (και το κάνουν) να το κάνουν επίσης, επειδή το μέγεθός τους τους επιτρέπει να διαπραγματεύονται καλύτερους όρους με τους προμηθευτές τους. Ωστόσο, οι μικρότερες εταιρείες, που απασχολούν περίπου το μισό εργατικό δυναμικό της Αμερικής, δεν βρίσκονται στην ίδια θέση. Συχνά εργάζονται με στενά περιθώρια κέρδους και υψηλούς όγκους, γεγονός που αφήνει λιγότερο περιθώριο ελιγμών όσον αφορά τις τιμές. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι είτε πρέπει να αυξήσουν τις τιμές είτε να μειώσουν σημαντικά το κόστος — και τότε αρχίζουν οι απολύσεις.