Botten onder de microscoop: hoe bedrust de structuur verandert!

Botten onder de microscoop: hoe bedrust de structuur verandert!

Med Uni Graz maakt deel uit van een baanbrekend onderzoeksproject, gecoördineerd door de European Space Agency (ESA), dat de effecten van bedrust op de menselijke botstructuur onderzoekt. In de zogenaamde bedruststudies, die plaatsvinden in Planica, Slovenië, worden 24 jonge mannen gedurende een periode van 90 dagen bedlegerig gehouden. Onder leiding van Ines Fößl, lid van het onderzoeksteam van de klinische afdeling endocrinologie en diabetologie van de Med Universiteit van Graz, analyseren de wetenschappers de veranderingen in de botstructuur van de proefpersonen met behulp van computertomografie met hoge resolutie. Er wordt bijzondere aandacht besteed aan de interne botstructuur om te begrijpen hoe continue bedrust de remodellering en stabiliteit van de botten beïnvloedt.

Belangrijke inzichten in de skeletbiologie

De relevantie van deze studie gaat verder dan ruimteonderzoek en biedt waardevolle inzichten voor de zorg voor langdurig bedlegerige patiënten, bijvoorbeeld op intensive care-afdelingen. De botten fungeren niet alleen als dragende structuren van het lichaam, maar zijn ook dynamische weefsels die zich aanpassen door middel van voortdurende hermodelleringsmechanismen. Remodelleren is cruciaal voor het genezen van blessures en het aanpassen aan mechanische stress. Hoe studysmarter.de legt uit dat deze verandering plaatsvindt door een complexe interactie van cellen, waaronder osteoblasten, osteocyten en osteoclasten, die verantwoordelijk zijn voor botvorming, onderhoud en resorptie.

De onderzoeksdeelnemers mogen tijdens het project slechts beperkt actief zijn en moeten het grootste deel van de tijd liggen. Sommigen mogen dagelijks ligoefeningen doen om lichamelijke achteruitgang tegen te gaan. Met de bevindingen van dit onderzoek hopen de onderzoekers niet alleen vooruitgang te boeken in het ruimteonderzoek, maar ook belangrijke informatie te verstrekken over hoe de zorgpraktijken kunnen worden verbeterd voor patiënten die om gezondheidsredenen langdurig bedlegerig zijn. Deze geïntegreerde benadering van de skeletbiologie zou implicaties kunnen hebben voor de behandeling van osteoporose en andere botziekten, terwijl het ons begrip van de evolutie van het menselijk skelet zou verdiepen.