Ούρα σπαραγγιού: Γιατί μόνο οι μισοί παρατηρούν τη μυρωδιά!

Ούρα σπαραγγιού: Γιατί μόνο οι μισοί παρατηρούν τη μυρωδιά!

Με την έναρξη της εποχής των σπαραγγιών, πολλοί άνθρωποι βιώνουν ένα φαινόμενο που είναι συνεχώς θέμα συζήτησης: τη χαρακτηριστική μυρωδιά των «ούρων σπαραγγιού». Αυτή η δυσάρεστη μυρωδιά εμφανίζεται συνήθως λίγα λεπτά μετά την κατανάλωση σπαραγγιού και είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας βιοχημικής αποδόμησης που λαμβάνει χώρα στο σώμα μας. Ο κύριος ένοχος είναι το ασπαρτικό οξύ, το οποίο βρίσκεται στα σπαράγγια και μετατρέπεται σε ενώσεις που περιέχουν θείο μέσω μιας σειράς ενζυματικών αντιδράσεων. Αυτές οι αμφιλεγόμενες ουσίες, όπως η μεθανοθειόλη, το διμεθυλοσουλφίδιο και το διμεθυλοσουλφοξείδιο, εισέρχονται στα ούρα μέσω των νεφρών και παράγουν την τυπική μυρωδιά που θυμίζει σάπια λαχανικά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν παρατηρεί κάθε άτομο αυτή τη μυρωδιά. Σύμφωνα με το oe24.at, περίπου το 40 έως 50 τοις εκατό των ανθρώπων έχουν ένα ειδικό ένζυμο που μετατρέπει το ασπαρτικό οξύ σε οσμή. Οι υπόλοιποι άνθρωποι είτε δεν απελευθερώνουν αυτό το οξύ είτε το απελευθερώνουν ελάχιστα. Επιπλέον, υπάρχουν άνθρωποι που δεν παρατηρούν καθόλου αυτές τις μυρωδιές λόγω μιας γενετικής προδιάθεσης που είναι γνωστή ως ειδική ανοσμία. Αυτή η ανοσμία μπορεί να προκληθεί από ένα ελαττωματικό γονίδιο του οσφρητικού υποδοχέα, όπως το OR2M7.

Γενετική και αντίληψη της όσφρησης

Μια ολοκληρωμένη μελέτη με σχεδόν 7.000 συμμετέχοντες έδειξε ότι το 58 τοις εκατό των ανδρών και το 61,5 τοις εκατό των γυναικών παρατηρούν ελάχιστη ή καθόλου μυρωδιά μετά την κατανάλωση σπαραγγιού. Αυτές οι διαφορές στην αντίληψη καθορίζονται γενετικά και σχετίζονται με ποικίλα γονίδια κοντά σε γονίδια οσφρητικού υποδοχέα, όπως αναφέρει το tagesschau.de. Ωστόσο, παραμένει ασαφές εάν αυτοί οι άνθρωποι δεν παράγουν τις χημικές ενώσεις ή είναι απλώς λιγότερο ευαίσθητοι σε αυτές. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών αφορούν μόνο ευρωπαϊκούς πληθυσμούς, γεγονός που περιορίζει τη γενίκευση σε άλλες εθνοτικές ομάδες.

Αυτό που είναι επίσης ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι οι θειούχες ενώσεις που παράγονται από τα σπαράγγια θεωρούνται αβλαβείς για την υγεία. Συνήθως εξαφανίζονται από το σώμα μέσα σε λίγες ώρες. Η Laborpraxis σημειώνει ότι η μυρωδιά δεν αποτελεί ένδειξη υποκείμενης ασθένειας ή δυσανεξίας. Ωστόσο, οι ουσίες που περιέχονται θα μπορούσαν να οφείλονται σε υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνες και μέταλλα που παραδοσιακά συνδέονται με τα σπαράγγια.

Τα τέλεια σπαράγγια

Η εποχή των σπαραγγιών στη Γερμανία εκτείνεται από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, όταν συλλέγονται φρέσκα σπαράγγια. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες, όπως τα λευκά σπαράγγια που συλλέγονται υπόγεια, τα μωβ και πράσινα σπαράγγια που συλλέγονται πάνω από το έδαφος και τα κλασικά πράσινα σπαράγγια που φύονται στον αέρα. Τα φρέσκα σπαράγγια χαρακτηρίζονται από σταθερά, κλειστά κεφάλια και παχουλά, υγρά δόρατα. Εκτός από νόστιμα, τα σπαράγγια είναι επίσης γνωστά για την υψηλή περιεκτικότητά τους σε βιταμίνες όπως A, B1, B6, C και E καθώς και μέταλλα όπως σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο.

Αν και η αντίληψη της μυρωδιάς των σπαραγγιών μπορεί να ποικίλλει πολύ, δεν υπάρχουν επί του παρόντος γνωστά μέτρα για την πλήρη πρόληψη αυτής της μυρωδιάς. Οι πρώτες προσεγγίσεις για τη μείωση βρίσκονται στην έρευνα, αλλά ο αερισμός παραμένει επί του παρόντος η απλούστερη λύση για όσους επηρεάζονται.