Onderzoekers ontcijferen de klimaatgeschiedenis van Nieuw-Zeeland: een kijkje in het verleden!

Onderzoekers ontcijferen de klimaatgeschiedenis van Nieuw-Zeeland: een kijkje in het verleden!

Een team van Oostenrijkse onderzoekers heeft fascinerende nieuwe inzichten verworven in de klimaatgeschiedenis van Nieuw-Zeeland. Deze resultaten zijn gebaseerd op diepgaande analyses van afzettingen uit Lake Hayes, gelegen op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Uit onderzoek blijkt duidelijk dat deze regio meer dan 10.000 jaar geleden afwisselend natte en droge periodes kende, wat belangrijke implicaties heeft voor ons begrip van het klimaat uit het verleden.

De analyse van de zes meter dikke afzettingskern bestrijkt ongeveer 16.500 jaar, vanaf het einde van de laatste ijstijd tot heden. Het onderzoeksteam kwam erachter dat de regio zo’n 12.000 jaar geleden te kampen had met extreme droogte die eeuwenlang aanhield. In de sedimenten die tussen 13.000 en 14.700 jaar geleden zijn afgezet, werd een terugkerende klimaatcyclus aangetoond, waarbij elke 50 tot 70 jaar afwisselend nat en droog werd.

Klimaatpatronen in beeld

De resultaten van dit onderzoek verschijnen in het tijdschriftNatuurcommunicatiegepubliceerd tonen voor het eerst aan dat kortetermijnklimaatschommelingen kunnen worden gedetecteerd in zeer oude sedimenten. Dit onderzoeksproject is een samenwerking tussen GeoSphere Austria en de Universiteit van Otago in Nieuw-Zeeland, waarbij onder meer Catherine Beltran, Ramon Egli en Christian Ohneiser betrokken zijn.

De sedimenten van Lake Hayes bestaan ​​uit een verscheidenheid aan deeltjes, waaronder zand, klei en organisch afval, die in de loop van duizenden jaren zijn afgezet. Bij de analyse werd gebruik gemaakt van geavanceerde geochemische en paleomagnetische technieken. Bijzonder opmerkelijk is het bewijs van een klimaatcyclus, bevestigd door de identificatie van ijzermineralen, met name greigiet, een zeldzaam ijzersulfide. Deze greigietkristallen zijn slechts enkele tientallen miljoensten van een millimeter groot en kunnen het resultaat zijn van ijzerreducerende bacteriën.

Inzichten voor klimaatonderzoek

Deze bevindingen zijn niet alleen belangrijk voor klimaatonderzoek in Nieuw-Zeeland; ze zouden ook kunnen helpen de Oostenrijkse klimaatgeschiedenis nauwkeuriger te reconstrueren. Een deel van het lopende onderzoek bestaat ook uit open vragen over de invloed van de Atlantische temperatuur op weerpatronen op het noordelijk halfrond. Het team is van plan moderne analysemethoden toe te passen op sedimenten in Oostenrijkse meren om dieper inzicht te krijgen in klimaatveranderingen uit het verleden.

Bijzondere aandacht wordt besteed aan de Atlantic Multidecadal Oscillation (AMO), een 60-jarige cyclus van zeetemperatuur in de Atlantische Oceaan die het klimaat op het noordelijk halfrond beïnvloedt. De huidige voorspellingen over de AMO zijn gebaseerd op klimaatmodellen en gegevens van de afgelopen eeuwen, maar uitgebreide informatie over klimaatveranderingen die duizenden jaren teruggaan, ontbreekt. Deskundigen benadrukken dat het begrijpen van dergelijke langetermijnklimaatcycli belangrijk is om toekomstige ontwikkelingen nauwkeuriger te kunnen voorspellen.

Onderzoek naar paleoklimatologische gegevens wordt ook aanzienlijk ondersteund door instellingen zoals de National Centers for Environmental Information, die 's werelds grootste archief met klimaat- en paleoklimatologische gegevens beheren. Deze gegevens, verkregen uit natuurlijke bronnen zoals boomringen, ijskernen en sedimenten, stellen wetenschappers in staat de natuurlijke klimaatvariabiliteit over honderden tot miljoenen jaren te begrijpen en te modelleren.

Samenvattend kunnen deze nieuwe inzichten in de klimaatgeschiedenis van Nieuw-Zeeland niet alleen onze kennis van klimaatpatronen uit het verleden vergroten, maar ook essentiële informatie verschaffen voor toekomstige klimaatvoorspellingen.

Voor meer informatie over het onderzoek en de betekenis ervan kunt u de artikelen lezen van oe24, GeoSphere En NCEI raadplegen.