Deze maaltijd ziet er te mooi uit om echt te zijn - en dat is het

Het hart van de tentoonstelling is een kaart van Japan, die bestaat uit voedseleducatie die elk de 47 prefecturen van het land vertegenwoordigt. Elke replica werd speciaal in gebruik genomen en vervaardigd door de Iwasaki Group, die voor het eerst enkele gerechten reproduceerde.

De selectie van een rechtbank per prefectuur was niet eenvoudig voor het team van Wright. Ze begonnen met een lijst gemaakt door het Japanse ministerie van Landbouw en Visserij, en namen ook contact op met mensen uit de regio's. "Je ontdekt snel dat veel mensen veel meningen hebben," zei Wright.

De uitdaging van realistische nabijheid

Er is een uitzondering gemaakt voor de meest noordelijke prefectuur van Hokkaido, die wordt vertegenwoordigd door twee gerechten: "Kaisen-Don", een kom rijst met zeevruchten, en "Ohaw", een soep van de inheemse Ainu-gemeenschap. De Iwasaki -groep had nog nooit eerder een replica van Ohaw gemaakt, zodat het tentoonstellingsteam de gemeenschap rond de rechtbank moest vragen, die 's nachts naar Osaka werd gestuurd, de volgende dag als replica werd gefotografeerd en geproduceerd.

Een van de moeilijkste technieken in replica is het genereren van de indruk van realistische vloeistoffen. Correct geïmplementeerd, ontstaat de indruk dat soepschalen en wijnglazen over de tafel kunnen tikken als een nieuwsgierige bezoeker ze onjuist behandelt.

Het belang van replica's

Volgens Wright hebben deze voedingsmiddelen een "hyperrealisme" dat de herinnering en verbeelding van potentiële klanten wil ontwaken - en hopelijk hun ogen te vullen. "Ze moeten mensen in een mum van tijd aantrekken," zei hij. "Om ze daar 's middags of avond te laten eten."

Het is belangrijk dat mensen erop vertrouwen dat de op het display getoonde gerechten overeenkomen met de gerechten die ze in werkelijkheid kunnen verwachten, waarbij Hopson naar hen verwijst als "belofte". "Ik kan naar elke plaats in Japan, naar elke stad gaan en precies weten wat ik zal krijgen," voegde hij eraan toe.

Maar de replica's zijn meer dan alleen aantrekkelijke marketing. Ze vervullen ook een praktisch doel dat teruggaat op de introductie door Shirokiya, een groot warenhuis, na een verwoestende aardbeving op het hoofdeiland Japan in 1923.

Het warenhuis was een van de eerste plaatsen die na de aardbeving in Tokio openden en bood een dienst aan de vele mensen die niet langer voor zichzelf konden koken. In plaats van bestellingen die moesten worden voldaan in de cafetaria van het warenhuis, werd een nieuw systeem ontwikkeld: winkelvensters presenteren de klant terwijl ze wacht op eten.

De evolutie van voedseleducatie

"Het gaat echt om dit managementaspect, de rationalisatie aan de aanbiedingszijde, die veel te maken heeft met het creëren van een nieuw modern, kapitalistisch succesverhaal," zei Hopson, die eraan toevoegde dat in de jaren zeventig het zogenaamde "jaar nul" Japans voor fastfood, correct geopend.

Hoewel je nog steeds een dagelijkse aanblik bent in de restaurantramen in Japan, ontwikkelen de replica's zich ook in hun functie. De tentoonstelling laat zien hoe voedseleducatie voor kwaliteitscontroles in de landbouw, voedselproductie en voor voedingsdoeleinden kan worden gebruikt door het ideale dieet voor diabetes te tonen.

De tentoonstelling biedt bezoekers ook de mogelijkheid om hun eigen Bentobox te regelen met de post -educatiespecialiteiten. Wie zei dat je niet met je eten moest spelen?

"Ziet er heerlijk uit!" loopt tot 15 februari. Bekijk de andere foto's van de tentoonstelling.