Tragische gebeurtenissen: viering van het 150-jarig jubileum van het Huis van Barmhartigheid uitgesteld

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Het Huis van Barmhartigheid stelt de ceremonie ter gelegenheid van het 150-jarig jubileum in Graz uit na tragische gebeurtenissen. Herdenking op 12 juni.

Das Haus der Barmherzigkeit verschiebt seinen 150-jährigen Festakt in Graz nach tragischen Ereignissen. Gedenkfeier am 12. Juni.
Het Huis van Barmhartigheid stelt de ceremonie ter gelegenheid van het 150-jarig jubileum in Graz uit na tragische gebeurtenissen. Herdenking op 12 juni.

Tragische gebeurtenissen: viering van het 150-jarig jubileum van het Huis van Barmhartigheid uitgesteld

Op 11 juni 2025 zou het Huis van Barmhartigheid in Wenen een belangrijk jubileum vieren: de 150ste verjaardag van zijn oprichting. Er was een feestelijk evenement gepland in de wetenschapszaal, waarvoor ongeveer 730 gasten waren uitgenodigd, waaronder politieke vertegenwoordigers en kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders. Een tragische gebeurtenis in Graz heeft de vieringen echter uitgesteld en ze zullen nu plaatsvinden in het najaar van 2025, zoals ots.at meldt.

Christoph Gisinger, de directeur van het instituut, benadrukte het belang van compassie en solidariteit in zulke moeilijke tijden. In plaats van de vieringen wordt om 17.00 uur een herdenkings- en gebedsuur gehouden in de Stephansdom, waarbij ook vertegenwoordigers van het Huis van Barmhartigheid aanwezig zullen zijn. Markus Müller, rector van de Medische Universiteit van Wenen en geplande hoofdspreker, was zeer getroffen door de recente gebeurtenissen.

Over het Huis van Barmhartigheid

Het Huis van Barmhartigheid, een van de grootste particuliere zorginstellingen voor mensen die ernstige zorg nodig hebben in Oostenrijk, werd op 23 juli 1875 opgericht met de opening van een geriatrisch zorgziekenhuis in Währing. De eerste instelling telde 23 bedden en werd opgericht door de “Broederschap van de Allerheiligste Drie-eenheid voor de zorg voor arme, ongeneeslijke mensen” onder Franz Eipeldauer. Vanaf het begin speelde de organisatie een belangrijke rol in de medische en verpleegkundige zorg voor ziekten die als ongeneeslijk werden beschouwd, zoals wikipedia.de in detail beschrijft.

Door de jaren heen heeft het Huis van Barmhartigheid verschillende locaties geopend en omvat het vandaag de dag zeven hoofdlocaties en 23 andere faciliteiten. Het zorgt voor ongeveer 1.300 bewoners, waaronder 14 kinderen en jongeren in het kinderverzorgingshuis FRIDOLINA. Daarnaast biedt het HABIT-integratieteam 480 zorgplaatsen voor mensen met een meervoudige beperking. De diensten worden ondersteund door het Weense Sociaal Fonds en de deelstaat Neder-Oostenrijk, die uitgebreide en hoogwaardige zorg garanderen.

Zorgconcepten en aanbiedingen

Het Huis van Barmhartigheid streeft ernaar haar bewoners de best mogelijke verpleegkundige, therapeutische en medische zorg te bieden. Dit omvat een breed scala aan therapiemogelijkheden, waaronder fysiotherapie, ergotherapie, muziektherapie, psychotherapie, logopedie, beeldende therapie en dierentherapie. Bijzondere nadruk wordt gelegd op concepten als relationele zorg, activerende zorg en kinesthetische benaderingen. De organisatie wordt beschouwd als een model voor soortgelijke faciliteiten en wordt vaak de ‘geboorteplaats van de geriatrie’ genoemd, wat de omvang en het belang van de instelling onderstreept.

Voor mensen die binnen hun eigen vier muren willen blijven, zijn er dagopvangvoorzieningen die zorg en therapie bieden en tegelijkertijd de sociale interactie bevorderen. Dit soort zorg wordt aangeboden als overgangszorg na een verblijf in het ziekenhuis of om de last voor zorgzame familieleden te verlichten, zoals pflege.gv.at uitlegt.

Samenvattend is het Huis van Barmhartigheid niet alleen een belangrijke instelling op het gebied van zorg en ondersteuning, maar ook een plek die diep geworteld is in het hart van de Weense samenleving. Het uitstel van de jubileumvieringen symboliseert de uitdagingen die de verpleegsector in moeilijke tijden moet overwinnen en de noodzakelijke solidariteit en steun in de gemeenschap tijdens deze momenten van verlies en rouw.