Blasmusik w Austrii: UNESCO wyjaśnia tradycję jako dziedzictwo kulturowe!

Blasmusik w Austrii: UNESCO wyjaśnia tradycję jako dziedzictwo kulturowe!

Schloss Zell an der Pram, Österreich - W ramach świątecznej ceremonii 6 grudnia 2024 r. Nowe elementy zostały uwzględnione na krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego w Zell An Der Pram (Upper Austria) Castle. Wśród uhonorowanych tradycji można znaleźć „dźwięk i play austriackich mosiężnych zespołów muzycznych”. Około 140 000 muzyków, którzy powstają w kolorowych tradycyjnych kostiumach, zapewniają w sumie ponad 28 milionów wolontariuszy rocznie. Poprzez próby, występy i zaangażowanie społeczne są niezbędnym filarem austriackiej kultury i społeczności.

Włączenie do krajowej listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego jest czymś więcej niż jednym tytułem - jest to publiczne uznanie cennego wkładu, które sprawiają, że te zespoły muzyczne w społeczeństwie. Ci żywych dostawców kulturalnych łączą pokolenia i różne klasy społeczne. Muzyka Blasma jest obchodzona jako żyła razem i promuje takie wartości, jak świadomość demokracji, tolerancja i praca zespołowa. Organizacje i społeczności wspierające takie grupy muzyczne są proszone o aktywne utrzymanie i promowanie tego rodzaju kultury.

UNESCO i niematerialne dziedzictwo kulturowe

„Reprezentatywna lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości” UNESCO, która została uruchomiona w 2008 roku, ma na celu uczynienie różnorodności kulturowej na całym świecie, w tym tradycje takie jak muzyka, taniec i tradycje ustne. W 2009 r. Austria ratyfikowała konwencję o zachowaniu niematerialnego dziedzictwa kulturowego i dlatego jest częścią globalnej sieci, która chroni różne kulturowe formy ekspresji. Obecnie lista obejmuje 569 elementów z 136 krajów, z których wszystkie są powiązane z programem UNESCO w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, jako wikipedia. .

Uznanie jako niematerialne dziedzictwo kulturowe nie tylko daje prestiżowi zespołów muzycznych, ale także zobowiązuje się do zabezpieczenia tych tradycji dla przyszłych pokoleń. Podkreśla to znaczenie praktyk kulturowych w harmonii z rozwojem społecznym i pamięcią kulturową kraju. Wreszcie społeczności mogą być dumne z bycia częścią tej ważnej tradycji kulturowej!