Στασιμότητα στη Διώρυγα του Σουέζ: Πώς ο καταναλωτικός τρόμος μπλοκάρει τη Βιέννη!

Στασιμότητα στη Διώρυγα του Σουέζ: Πώς ο καταναλωτικός τρόμος μπλοκάρει τη Βιέννη!

Την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2024, το Volkstheater στη Βιέννη θα γιορτάσει την πρεμιέρα της παράστασης «Ever Given», η οποία αναδεικνύει τις ιστορίες ανθρώπων των οποίων η ζωή χαρακτηρίζεται από αδιέξοδο. Εμπνευσμένος από το διάσημο εμπορευματοκιβώτιο «Ever Given», που απέκλεισε τη Διώρυγα του Σουέζ την άνοιξη του 2021 και έτσι παρέλυσε το παγκόσμιο εμπόριο, ο σκηνοθέτης Helgard Haug εξετάζει τις επιπτώσεις αυτών των διακοπών στις ατομικές ζωές και στην κοινωνική συμπεριφορά των καταναλωτών. Εξηγεί ότι η πανδημία, όπως και το απόφραξη της διώρυγας του Σουέζ, δημιούργησε συνειδητοποίηση της σπανιότητας και αμφισβήτησε την ταραχώδη καταναλωτική μας συμπεριφορά. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πότε οι εμπορικές οδοί σταματούν, γεγονός που τους κάνει να συνειδητοποιήσουν την εξάρτησή τους από τη συνεχή κατανάλωση, ειδικά στην ταραχώδη περίοδο πριν τα Χριστούγεννα στη Βιέννη, όταν ο «καταναλωτικός τρόμος» κυριαρχεί, όπως τον περιγράφει ο Haug, και όχι από απληστία, αλλά ως κινητήρας της παγκόσμιας οικονομίας.

Ο σκηνοθέτης είναι μέρος της διάσημης σκηνοθετικής συλλογικότητας Πρωτόκολλο Ρίμινι, γνωστή για την καινοτόμο προσέγγιση του θεάτρου. Το Rimini Protocol εργάζεται στα όρια μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας και αναπτύσσει τις παραγωγές του βασισμένες σε εντατική έρευνα σε συνεργασία με ερασιτέχνες ηθοποιούς που αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες ζωής. Αυτό γίνεται με στόχο την αντανάκλαση σύνθετων κοινωνικών ζητημάτων και την αμφισβήτηση της αντίληψης του κοινού. Οι Haug, Kaegi και Wetzel, που συχνά δουλεύουν σε διαφορετικούς συνδυασμούς, μας δείχνουν με τα κομμάτια τους πώς τα όρια μεταξύ σκηνής και πραγματικότητας θολώνουν και το κοινό αποκτά μια βαθύτερη εικόνα της ανθρώπινης μοίρας. Αυτή η ιδέα βρισκόταν επίσης πίσω από προηγούμενα έργα που αφορούσαν θέματα όπως ο θάνατος ή οι απολύσεις στην αεροπορική εταιρεία Sabena, τα οποία εξέθεσαν το κοινό απευθείας στις ιστορίες αυτών των ανθρώπων, όπως π.χ. Πρωτόκολλο Ρίμινι αναφέρθηκε.

Το νέο έργο καταπιάνεται εντατικά με τις προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών, είτε μέσω του καλλιτεχνικού πατινάζ είτε των προκλήσεων του χρόνιου πόνου. Ο Haug καθοδηγεί τους θεατές να αναλογιστούν τα εμπόδια στη ζωή τους και πώς η στάση ακίνητη μπορεί να οδηγήσει σε ένα αίσθημα φρενίτιδας όταν έρχονται αντιμέτωποι με το αντιληπτό κενό. Η πρεμιέρα λοιπόν δεν θα είναι μόνο ένα πολιτιστικό γεγονός, αλλά και μια πρόσκληση σε προσωπικό και κοινωνικό προβληματισμό για την κατάσταση του κόσμου μας και το νόημα της καταναλωτικής συμπεριφοράς.