Odkryto nowy promyk nadziei w walce z chłoniakami T-komórkowymi!

Odkryto nowy promyk nadziei w walce z chłoniakami T-komórkowymi!

Wiedeń – Nowe badanie przeprowadzone przez zespoły badawcze z Uniwersytetu Medycznego w Wiedniu i partnerów międzynarodowych dostarczyło nowych informacji na temat roli zmian epigenetycznych w anaplastycznym chłoniaku wielkokomórkowym (ALCL). Ta agresywna postać chłoniaka z komórek T często dotyka dzieci i młodych dorosłych i jest znana ze złego rokowania. Wyniki opublikowano w czasopiśmie „Leukemia” i pokazują, jak enzym HDAC1 działa jako potencjalny inhibitor nowotworu.

Chłoniaki to grupa złośliwych chorób układu odpornościowego, które atakują przede wszystkim układ limfatyczny. Wśród różnych typów chłoniaków ALCL odgrywa szczególnie agresywną rolę. W szczególności przypadki ALCL dodatnie pod względem ALK, u których w 60–80 procentach przypadków występuje fuzja genu ALK, pilnie potrzebują nowych podejść terapeutycznych.

Mechanizmy epigenetyczne i ich znaczenie

Zmiany epigenetyczne, takie jak metylacja DNA i zmiany strukturalne chromatyny, są istotnymi czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju raka. Aktualne badania pokazują, że tego typu nieprawidłowości, zwłaszcza w zakresie regulatorów metylacji DNA i modyfikatorów histonów, kształtują nie tylko patogenezę, ale także patofizjologię chłoniaków złośliwych. Przegląd ujawnił, że nieprawidłowości epigenomiczne mogą bezpośrednio amplifikować złośliwe klony, a hematologia zajmuje czołowe miejsce w badaniach nad epigenetyką chorób. [PubMed]

W konkretnym badaniu inhibitor HDAC, entinostat, testowano na modelu mysim. Wyniki sugerują, że blokowanie aktywności HDAC może nie tylko opóźnić rozwój chłoniaka, ale w niektórych przypadkach nawet mu zapobiec. Może to otworzyć nowe możliwości terapeutyczne w walce z ALCL, zwłaszcza u pacjentów opornych na dotychczasowe terapie.

Mechanizmy ALK-dodatniego ALCL

Gen ALK jest silnym onkogenem napędowym, którego przearanżowana postać, białko fuzyjne NPM::ALK, jest obecna w większości przypadków ALCL-dodatniego ALCL. Ta fuzja genów wpływa nie tylko na mechanizmy naprawy DNA, ale także na metabolizm komórkowy i odpowiedź immunologiczną. NPM::ALK reguluje różne szlaki sygnałowe i w ten sposób organizuje przeżycie komórek nowotworowych, zarówno poprzez promowanie proliferacji komórek, jak i hamowanie apoptozy. Indukuje także deregulacje epigenetyczne, które wyciszają geny tłumiące nowotwór, a tym samym przyczyniają się do rozwoju nowotworu. [NCBI]

Genetyczne wyciszenie HDAC1 w limfocytach T przyspieszyło rozwój nowotworu w modelach mysich, wskazując na ochronną rolę tego enzymu. Zmienione opakowanie materiału genetycznego i zmieniona aktywność genów w limfocytach T wzmacniają szlaki sygnałowe, które promują rozwój chłoniaka. Odkrycia te mają kluczowe znaczenie dla przyszłego kierunku terapeutycznego w leczeniu ALCL.

Podsumowując, wyniki badania pokazują, że terapie epigenetyczne są obiecujące ze względu na dużą częstość występowania nieprawidłowości w DNMT i modyfikatorach histonów. Rosnące zainteresowanie ukierunkowanym leczeniem epigenomicznym może zapoczątkować nową erę w terapii chłoniaka złośliwego, zwłaszcza że naukowcy w dalszym ciągu wypełniają luki między badaniami podstawowymi i klinicznymi. [OTS]