Suche
Mein Konto
Nieuw sprankje hoop ontdekt in de strijd tegen T-cellymfomen!
Onderzoek toont aan hoe epigenetische veranderingen in ALCL de tumorgroei beïnvloeden. HDAC-remmers zouden nieuwe therapeutische opties kunnen bieden.
Nieuw sprankje hoop ontdekt in de strijd tegen T-cellymfomen!
Wenen – Een nieuw onderzoek door onderzoeksteams van de Medische Universiteit van Wenen en internationale partners heeft nieuwe inzichten opgeleverd in de rol van epigenetische veranderingen bij anaplastisch grootcellig lymfoom (ALCL). Deze agressieve vorm van T-cellymfoom treft vaak kinderen en jonge volwassenen en staat bekend om zijn slechte prognose. De resultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift ‘Leukemia’ en laten zien hoe het enzym HDAC1 functioneert als een potentiële tumorremmer.
Lymfomen zijn een groep kwaadaardige ziekten van het immuunsysteem die voornamelijk het lymfestelsel aantasten. Onder de verschillende soorten lymfomen speelt ALCL een bijzonder agressieve rol. Met name ALK-positieve ALCL-gevallen, die in 60 tot 80 procent van de gevallen een genfusie van het ALK-gen hebben, hebben dringend nieuwe therapeutische benaderingen nodig.
Epigenetische mechanismen en hun betekenis
Epigenetische veranderingen, zoals DNA-methylatie en structurele veranderingen in chromatine, zijn essentiële factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van kanker. Huidig onderzoek toont aan dat dergelijke afwijkingen, vooral in de regulatoren van DNA-methylatie en histonmodificatoren, niet alleen de pathogenese maar ook de pathofysiologie van kwaadaardige lymfomen bepalen. Uit een review is gebleken dat epigenomische afwijkingen kwaadaardige klonen direct kunnen amplificeren en dat hematologie voorop loopt in de studie van de epigenetica van ziekten. [PubMed]
In het specifieke onderzoek werd de HDAC-remmer entinostat getest in een muismodel. De resultaten suggereren dat het blokkeren van HDAC-activiteit niet alleen de ontwikkeling van lymfoom zou kunnen vertragen, maar in sommige gevallen zelfs zou kunnen voorkomen. Dit zou nieuwe therapeutische mogelijkheden kunnen bieden in de strijd tegen ALCL, vooral voor patiënten die resistent zijn tegen eerdere therapieën.
Mechanismen van ALK-positieve ALCL
Het ALK-gen is een krachtige driver-oncogen waarvan de herschikte vorm, het NPM::ALK-fusie-eiwit, aanwezig is in de meerderheid van de gevallen van ALK-positieve ALCL. Deze genfusie beïnvloedt niet alleen de DNA-reparatiemechanismen, maar beïnvloedt ook het cellulaire metabolisme en de immuunrespons. NPM::ALK reguleert verschillende signaalroutes en orkestreert daardoor de overleving van tumorcellen door zowel celproliferatie te bevorderen als apoptose te remmen. Het induceert ook epigenetische dereguleringen die tumoronderdrukkende genen tot zwijgen brengen en zo bijdragen aan de ontwikkeling van tumoren. [NCBI]
Genetische uitschakeling van HDAC1 in T-cellen versnelde de tumorontwikkeling in de muismodellen, wat wijst op een beschermende rol voor dit enzym. Veranderde verpakking van het genetische materiaal en veranderde genactiviteit in T-cellen versterken signaalroutes die de ontwikkeling van lymfomen bevorderen. Deze bevindingen zijn cruciaal voor toekomstige therapeutische richting in de behandeling van ALCL.
Concluderend laten de resultaten van het onderzoek zien dat epigenetische therapieën veelbelovend zijn vanwege de hoge frequentie van afwijkingen in DNMT en histonmodificatoren. De toenemende belangstelling voor gerichte epigenomische behandeling zou een nieuw tijdperk in de behandeling van kwaadaardige lymfomen kunnen inluiden, vooral omdat onderzoekers de kloof tussen fundamenteel en klinisch onderzoek blijven overbruggen. [OTS]