Palestijnse activist Mahmoud Khalil over ICE-detentie en zijn overwinning

Palestijnse activist Mahmoud Khalil over ICE-detentie en zijn overwinning

De Palestijnse studentenactivist werd ruim honderd dagen zonder aanklacht vastgehouden en werd bedreigd met deportatie Mahmoud Khalil ervan overtuigd dat hij uiteindelijk gelijk zou krijgen. In een interview met Christiane Amanpour van CNN beschrijft Khalil, nu terug bij zijn jonge gezin, de maanden die hij doorbracht in een detentiecentrum voor immigratie- en douanehandhaving in de VS en de pijn van het niet kunnen meemaken van de geboorte van zijn zoon.

De ontmenselijkingservaring

“Het was een uiterst onmenselijke ervaring voor iemand die nergens van beschuldigd werd”, zegt Khalil, een groene kaarthouder tegen wie geen formele strafrechtelijke of civielrechtelijke aanklacht is ingediend. Zijn gevangenschap stuitte in de Verenigde Staten op verontwaardiging.

Rechtszaak tegen de regering-Trump

Donderdag dienden de advocaten van Khalil de klacht in een rechtszaak eist 20 miljoen dollar schadevergoeding tegen de regering-Trump, waarbij hij beweert dat hij ten onrechte gevangen is gezet en als antisemitisch is afgeschilderd, terwijl de regering hem probeerde te deporteren vanwege zijn rol in campusprotesten tegen de Israëlische oorlog in Gaza. Een woordvoerder van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid noemde de beschuldiging van Khalil in een verklaring 'absurd'.

Arrestatie en arrestatie

Zijn arrestatie buiten zijn appartement op de campus van Columbia University in New York City in maart, toen hij thuiskwam van het diner met zijn vrouw, voelde voor hem als een ‘ontvoering’, vertelde hij aan Amanpour. Agenten in burger waren hem gevolgd naar de lobby van zijn gebouw en hadden zijn vrouw met arrestatie bedreigd als ze niet van hem zou scheiden. CNN meldde eerder dat ICE-functionarissen geen huiszoekingsbevel gepresenteerd bij de arrestatie van Khalil.

Vervoerd van de ene plaats naar de andere

Khalil was een van de eerste in een reeks spraakmakende arrestaties van pro-Palestijnse studenten toen de regering van president Donald Trump antisemitisme op universiteitscampussen probeerde te bestrijden. Hij werd eerst naar New Jersey gebracht, vervolgens naar Texas en ten slotte naar een ICE-detentiecentrum in Louisiana – meer dan 1600 kilometer verwijderd van zijn vrouw, een Amerikaans staatsburger die op dat moment acht maanden zwanger was.

De omstandigheden in de gevangenis

'Ik werd letterlijk van de ene plaats naar de andere verplaatst, als een object', herinnerde hij zich Afwijzingen van transport naar verschillende gevangenissen. ‘Ik zat de hele tijd vastgebonden’, zei hij. Toch heeft zijn tijd in het detentiecentrum zijn geest nooit gebroken. “Vanaf het moment dat ik werd gearresteerd, wist ik dat ik uiteindelijk zou winnen.”

Voeding en levensomstandigheden

Het eten in het ICE-centrum in Louisiana was bijna ‘oneetbaar’, legde hij uit. Nadat hij vlees kreeg geserveerd waar hij van moest overgeven, schakelde hij over op vegetarische opties. Het was bitter koud in de faciliteit, maar herhaalde verzoeken om dekens werden genegeerd. “Op het moment dat je ICE-faciliteiten op deze manier betreedt, worden je rechten letterlijk buiten beschouwing gelaten”, zei hij tegen Amanpour.

Beschuldigingen van de regering-Trump

De regering-Trump voerde aan dat de activiteiten van Khalil een bedreiging vormden voor het doel van het buitenlands beleid, namelijk het bestrijden van antisemitisme. Zijn advocaten hebben deze bewering krachtig afgewezen. Nadat ze hem – zonder bewijs – ervan hadden beschuldigd een Hamas-sympathisant te zijn, zocht de regering-Trump Khalil deportatie en legde uit dat dit zo was gerechtvaardigd, omdat hij de banden met twee organisaties niet openbaar maakte in zijn aanvraag voor een permanent verblijf in de VS. Zijn advocaten noemden dat argument zwak.

Herdenking van de eerste verjaardag

Khalil zei tegen Amanpour dat de aantijgingen van de regering-Trump tegen hem ‘absurd’ waren. “Ze willen elke toespraak voor Palestijnse rechten gelijkstellen aan het steunen van terrorisme, wat volkomen verkeerd is”, zei hij. "Het is een boodschap dat ze van mij een voorbeeld willen maken, zelfs als je legaal verblijft... dat als je tegenspreekt wat wij willen, we een manier zullen vinden om actie tegen je te ondernemen, om je te straffen."

Een ernstig verlies

Te midden van het oneetbare voedsel, de kou en de angst voor deportatie was één moment bijzonder moeilijk te verdragen: de immigratieautoriteiten ontzegden hem toestemming om de geboorte van zijn eerste kind bij te wonen. De advocaten van Khalil zeiden in mei dat functionarissen van het centrum in Louisiana een ‘algemeen contactverbodbeleid’ en niet-gespecificeerde veiligheidsproblemen noemden als onderdeel van hun redenering om het verzoek af te wijzen. Khalil zei: "Ik mis de uitgerekende datum van mijn kind. Ik denk dat dat het moeilijkste moment in mijn leven was... We hebben zoveel verzoeken gedaan om daar voor dat moment te zijn."

Een betraand moment

"Ik denk niet dat ik ze kan vergeven dat ze mij dat moment hebben ontnomen. De eerste keer dat ik mijn kind zag, was letterlijk door dik glas. Hij was letterlijk vijf centimeter van mij verwijderd... Ik kon hem niet vasthouden. En toen het moment aanbrak om hem vast te houden, was het op bevel van de rechtbank dat ik een uur bij hem moest blijven."