Beschuldigingen van genocide en corruptie: Netanyahu had een goed jaar

Beschuldigingen van genocide en corruptie: Netanyahu had een goed jaar

Een jaar geleden bevond de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zich in een diepe politieke crisis. Nadav Shtrauchler, een politiek strateeg die nauw samenwerkt met Netanyahu, zei: “Hij bevond zich op een zeer slechte plek – het laagste punt dat hij ooit had bereikt.” Op 7 oktober, de dodelijkste aanval op Joden sinds de Holocaust, beschuldigden veel Israëli's hem ervan na te hebben gehandeld. Sommigen gaven hem zelfs de schuld van de aanval ingeschakeld door Hamas financieel te steunen. Zijn politieke steun was somber, hoewel hij door de oorlog in Gaza de oproepen tot nieuwe verkiezingen kon negeren. Uit peilingen bleek dat de steun voor zijn Likud-partij met 25% was gedaald vergeleken met drie maanden eerder. Maar het jaar dat volgde was allesbehalve optimistisch, met tienduizenden doden, regionale conflicten, beschuldigingen en beschuldigingen van etnische zuiveringen en genocide. Niettemin veranderde Netanyahu aan het einde van het jaar zijn positie in Israël aanzienlijk.

Netanyahu als “Mr. Security”

Netanyahu heeft het afgelopen jaar het zich sindsdien uitbreidende regionale conflict beheerd – in sommige gevallen zeggen critici en het zelfs aangewakkerd – terwijl hij zijn politieke basis in eigen land heeft versterkt. Dahlia Scheindlin, een politiek analist, zei: “2024 was het jaar waarin hij begon te herstellen van de zeer ernstige verliezen aan zijn publieke imago.” Als er vandaag verkiezingen zouden worden gehouden, zou de Likud een paar zetels verliezen, maar de steun is teruggekeerd naar het niveau van vóór 7 oktober. De oppositie, vertegenwoordigd door mensen als de voormalige generaal Benny Gantz, is afgenomen. Netanyahu heeft de oppositie verblind, door Yoav Gallant te ontslaan als minister van Defensie en volgzame politici in zijn regering te betrekken. Dit besluit verkleint het risico dat extreemrechtse of ultraorthodoxe partijen de coalitie doen ineenstorten.

Omgaan met de crisis

Ondanks de aanhoudende humanitaire crises in de Gazastrook, waar posters met de gezichten van gijzelaars Israëlische straten versieren, is de betekenis van het regionale conflict afgenomen. Deze situatie was cruciaal voor zijn succes, stelt Scheindlin. Hij heeft zichzelf gepositioneerd als de enige leider die bereid en in staat is het Joodse volk te verdedigen en de oprichting van een Palestijnse staat te voorkomen. Voor veel Israëli's is hij opnieuw “Mr. Security”.

“Het moment dat Hezbollah “Het werd iets dat verder ging dan het falen van Netanyahu of het falen van zijn regering.” Ondanks zijn voortdurende corruptieonderzoek en een internationaal arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof (ICC) wegens oorlogsmisdaden, gelooft Netanyahu dat dit het bewijs is dat hij de ‘diepe staat’ bestrijdt.

Politieke steun en internationale betrekkingen

Hij uit herhaaldelijk bekende slogans die zowel hol als geruststellend zijn: “Een Palestijnse staat is een beloning voor terrorisme” en Israël zal “totale overwinningen” behalen. Hoewel Iran een bekende boeman blijft, stelt Shtrauchler dat de agressieve militaire campagne indruiste tegen de ‘orthodoxe’ instincten van Netanyahu, die vóór 7 oktober als relatief voorzichtig werd beschouwd als het ging om het gebruik van avontuurlijke militaire tactieken in het buitenland. “Hij weet hoe hij een situatie moet aanpassen”, zei Shtrauchler. “Politiek gezien zou niemand in november of oktober vorig jaar hebben geloofd dat dit nu zijn status zou zijn.”

Resultaten en vooruitzichten

Ook al verkeert Netanyahu aan het einde van het jaar politiek gezien in een betere positie dan aan het begin van het jaar, zijn toekomst is allesbehalve veilig. De Israëlische politiek blijft gefragmenteerd en hij is een enigszins polariserende figuur. Zijn regeringscoalitie heeft stabiliteit verworven, maar blijft kwetsbaar. Israël zou blijvende schade kunnen lijden aan zijn internationale imago. Een staakt-het-vuren en een gijzelingsovereenkomst in de Gazastrook lijken dichtbij, maar blijven vaag. Hoewel Iran verzwakt is, vormt het nog steeds een ernstige bedreiging. "Als je het als een film bekijkt, hebben we de laatste scène nog niet gezien", zei Shtrauchler.