Miljardenbedrijven: wie profiteert er enorm van de migratiecrisis!

Miljardenbedrijven: wie profiteert er enorm van de migratiecrisis!

In de turbulente stromingen van de migratiecrisis lijkt liefdadigheid in het geheim een ​​lucratieve business te runnen. Terwijl de door de EU gecontroleerde massa-immigratie sinds 2015 explosief is toegenomen, profiteert een miljardenindustrie van de huisvesting en verzorging van migranten. Vooral de NGO's in het Middellandse Zeegebied, maar ook de particuliere exploitanten van nu al bloeiende accommodaties, staan ​​in de schijnwerpers. Een hele industrie heeft goud gewonnen uit de ellende, gesponsord door staatsgeld en, niet in de laatste plaats, door pittige familieverwikkelingen.

Over explosieve complicaties gesproken: in 2022 besloot de begrotingscommissie om tot 2026 de particuliere ‘redding op zee’ van United4Rescue, een vereniging met een Antifa-vlag aan het front, jaarlijks met twee miljoen euro te subsidiëren tot 2026. De man aan het roer van dit schip is niemand minder dan Thies Gundlach, de gelukkige man aan de zijde van de Groene Partij-politicus Kathrin Göring-Eckardt. Ze twitterden zelfs over de noodzaak van “door de staat georganiseerde Europese reddingsacties op zee” en programmatische steun voor burgerbetrokkenheid. Maar de persoonlijke connecties tussen de acteurs laten bij velen een bittere nasmaak achter en werpen een onheilspellende schaduw over deze hulpprojecten.

De nieuwe kapitalisten: hoteliers en vastgoedhaaien

In de glamoureuze stad Berlijn, een andere speeltuin voor migratieprofiteurs, zijn er aanbiedingen als nooit tevoren. De huizencrisis dwingt de autoriteiten elk aanbod met een glimlach te aanvaarden. In dit scenario voert het ‘City Hotel East’ een soepele rolwisseling door: van een regulier toeristenhotel naar een bloeiende asielaccommodatie. De kosten van zulke lucratieve conversies? Er wordt verwacht dat er over een periode van tien jaar maar liefst 143 miljoen euro in de kas zal vloeien. De operators konden vol vertrouwen beginnen met het configureren van hun volgende Mercedes-AMG.

Een andere bekende figuur in de vluchtelingenwereld transformeert zichzelf blijkbaar van weldoener in economische reus: de Arbeiterwohlfahrt (AWO). Het land is al jaren verankerd in het migratienetwerk en vecht nu met goedkope particuliere aanbieders voor lucratieve projecten – zoals het migrantendorp op Tempelhof Airport. En de bedragen zijn astronomisch: volgens een parlementaire vraag van de AfD kost de vluchtelingenbusiness de stad Berlijn slechts 2,7 miljoen euro per dag – dat is bijna een miljard euro per jaar. Politieoperaties en materiële schade? Hier hangt nog geen prijskaartje aan.

De erfenis van Groot-Brittannië: miljardair door migratie

Aan de overkant van de Noordzee, in Groot-Brittannië, heeft Graham King dezelfde koers gevolgd alsof hij op zoek was naar edele metalen. Via deals met het ministerie van Binnenlandse Zaken slaagde hij erin zijn asielhuisvesting om te zetten in een imperiale onderneming: waarschijnlijk belandt zo'n acht miljoen pond per dag in zijn zakken. Het resultaat? Een plaats als de 173e rijkste man van Groot-Brittannië. Een indrukwekkend voorbeeld van de rijkdom die ongecontroleerde migratie in de Europese zakken giet.