24 από τις καλύτερες σαλάτες στον κόσμο

24 από τις καλύτερες σαλάτες στον κόσμο

Η σαλάτα έχει τις ρίζες της στην αρχαία ρωμαϊκή παράδοση, όπου το μαρούλι ρομά βουτούσε σε αλάτι – «herbe salata» σημαίνει «αλατισμένα φύλλα». Αιώνες μετά από αυτή την προέλευση, η ιδέα των σαλατών έχει εξελιχθεί. Για πολλούς, μια σαλάτα αντιπροσωπεύει ένα μπολ γεμάτο μαρούλι με διάφορα πρόσθετα που μπορεί κανείς να επιλέξει από τις δημοφιλείς αλυσίδες σαλάτας. Άλλοι σκέφτονται ένα ζεστό μπολ με δημητριακά, όπως σαλάτα farro, ή ακόμα και μια σαλάτα που δεν περιέχει φυλλώδη λαχανικά, όπως ζυμαρικά ή πατατοσαλάτα ή λαχανοσαλάτα. Ενώ κάποιοι θεωρούν τις σαλάτες ως συνοδευτικά με βάση το μοσχαρίσιο κρέας, άλλοι τις μετατρέπουν σε ολόκληρα γεύματα προσθέτοντας διάφορες πρωτεΐνες.

Η ποικιλία από σαλάτες παγκοσμίως

Οι σαλάτες σημαίνουν διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Αυτό που έχει σημασία είναι τα φρέσκα υλικά, η υφή και ένα καλά ισορροπημένο dressing. Ανεξάρτητα από το πόσο σερβίρονται, οι σαλάτες μπορούν να πουν πολλά για ένα μέρος. Από την Ελλάδα στο Μεξικό μέχρι την Αιθιοπία και την Ιαπωνία - δεν πρόκειται μόνο για συστατικά (λαχανικά, βότανα, φύλλα) ή μπαχαρικά και σάλτσες. Υπάρχει συχνά μια ιστορία των συνταγών που αντικατοπτρίζει τον χρόνο, τον τόπο και τη διαθεσιμότητα των προϊόντων. Ρωτήστε οποιονδήποτε σεφ και θα σας πει ότι το να φτιάξετε μια σαλάτα δεν είναι για τους αδύναμους, γι' αυτό πιθανώς πολλές κλασικές σαλάτες αντέχουν για χρόνια, με μικρές διαφοροποιήσεις εκτός από μικρές προσθήκες ή παραλείψεις.

Κλασικές σαλάτες από διάφορες χώρες

Panzanella (Ιταλία)

Η Ιταλική Ψωμοσαλάτα Panzanella ξεκινά με υπολείμματα, ειδικά από το χθεσινό ψωμί που περίσσεψε. Στο δημοφιλές εστιατόριο Via Carota της Νέας Υόρκης, οι Ιταλοί σεφ Τζόντι Γουίλιαμς και Ρίτα Σόντι σερβίρουν ένα μπεστ σέλερ, μια όχι πολύ μούχλη σαλάτα παντζανέλας σε στυλ Τοσκάνης, φτιαγμένη με παλαιωμένο ξύδι σέρι - που μπορεί να είναι το κλειδί για την τελειότητά της. Η συνταγή της απαιτεί σκισμένα κομμάτια χωριάτικου ψωμιού μιας ημέρας βουτηγμένα σε αλμυρό μείγμα σέρι-ξυδιού, απορροφώντας όλες τις γεύσεις. Εμπλουτισμένο με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, ώριμες ντομάτες, αγγούρια και σέλινο, τα πάντα περιχύνονται με ελαιόλαδο και βασιλικό. Η προέλευση της σαλάτας χρονολογείται από αιώνες ως ένα φθηνό πιάτο που παρασκευάζεται από αγρότες της Τοσκάνης από υπολείμματα και τοπικά λαχανικά.

Salade Niçoise (Γαλλία)

Το Niçoise αναφέρεται σε ένα γαλλικό στυλ μαγειρικής, ειδικά από την πόλη της Νίκαιας, όπου ο διάσημος εστιάτορας και σεφ των βασιλιάδων Auguste Escoffier τελειοποίησε τη σαλάτα Niçoise προσθέτοντας πατάτες και πράσινα φασόλια σε ένα μείγμα από γαύρο, ελιές Niçoise, κάπαρη, τόνο, βραστά αυγά, σαλάτες και σαλάτες. Η Julia Child αποκάλεσε τη σαλάτα Niçoise ένα από τα αγαπημένα της καλοκαιρινά πιάτα και για καλό λόγο - είναι ελαφριά αλλά χορταστική και γεμάτη γεύση.

Yusheng (Σιγκαπούρη)

Για να ξεκινήσουν το Ευτυχισμένο Σεληνιακό Νέο Έτος, οι Σιγκαπούρη και οι Μαλαισιανοί ανακατεύουν Yusheng (ή Yee Sang), μια γλυκιά και πικάντικη σαλάτα ωμού ψαριού, γνωστή ως Prosperity Toss (ή Lo Hei). Το Yusheng μπορεί να μεταφραστεί ως «ωμό ψάρι» και επίσης ακούγεται σαν τον κινεζικό όρο για «αύξηση πλούτου», καθιστώντας το ένα δημοφιλές ορεκτικό κατά τη διάρκεια της κινεζικής Πρωτοχρονιάς. Σε ένα τυπικό γλέντι, ο οικοδεσπότης προσθέτει κάθε υλικό ένα-ένα σε μια πιατέλα σερβιρίσματος και πασπαλίζει τη σαλάτα με ξηρούς καρπούς, σπόρους, μπαχαρικά και dressing. Οι συμμετέχοντες πετούν τα συστατικά - ψιλοκομμένα λαχανικά όπως καρότα, ραπανάκι daikon, γιαμ, αγγούρια και τουρσί τζίντζερ, καθώς και ωμό ψάρι - στον αέρα με chopsticks όσο πιο ψηλά μπορούν ενώ προσφέρουν ευχές για το νέο έτος.

Σαλάτα Narangi (Ινδία)

Η Ινδή σεφ Asma Khan γράφει στο βιβλίο μαγειρικής της «Monsoon: Tasty Indian Recipes for Every Day and Every Season» ότι παρά το ότι είναι ζεστή και υγρή, η Ινδία δεν έχει μεγάλη ποικιλία από σαλάτες σε σύγκριση με τις μεσογειακές κουλτούρες. Ωστόσο, τρώνε φρέσκα λαχανικά με τα γεύματα, και μια ιδιαίτερη σαλάτα που σερβίρει ο Khan είναι ένα πιάτο με καρυκεύματα εσπεριδοειδών και λαχανικών, η σαλάτα Narangi, η οποία αποτελείται από πορτοκάλια, κομμένα κόκκινα ή πράσινα τσίλι, καρότα, λάχανο και γαρύφαλλο. Είναι ντυμένο με ένα μείγμα μελιού και ξιδιού που είναι αλμυρό, γλυκό και φρέσκο ​​με ακριβώς τη σωστή ποσότητα ζινγκ.

Salad Katzutz (Ισραήλ)

Ο Ισραηλινοαμερικανός σεφ Michael Solomonov περιγράφει στο βιβλίο μαγειρικής του με μπεστ σέλερ «Zahav: A World of Israeli Cooking» ότι αυτή η ισραηλινή σαλάτα έχει αραβική προέλευση και είναι συχνά γνωστή ως αραβική σαλάτα, αλλά εξακολουθεί να σερβίρεται σε κάθε τραπέζι στο Ισραήλ. Είναι απλά φρέσκα ψιλοκομμένα αγγούρια, ντομάτες και μαϊντανό ανακατεμένα σε ένα μπολ με ελαιόλαδο, αλάτι κοσέρ και χυμό λεμονιού. Στη Μέση Ανατολή, τα δροσιστικά συστατικά είναι πανταχού παρόντα, και επειδή οι ντομάτες και τα αγγούρια καλλιεργούνται όλο το χρόνο, είναι φθηνά και ευρέως διαθέσιμα.

Ψιλοκομμένη σαλάτα με Jicama και Pepitas (Μεξικό)

Στο εστιατόριό του στο Μπρούκλιν Cruz del Sur, ο σεφ Hugo Orozco σερβίρει αυθεντική κουζίνα της Γκουανταλαχάριας, συμπεριλαμβανομένης μιας διαρκώς δημοφιλής μεξικάνικη ψιλοκομμένη σαλάτα με Jicama. Το Jicama, ιθαγενές στο Μεξικό και βρίσκεται συχνά στη νοτιοαμερικανική κουζίνα, προσθέτει μια ευχάριστα γλυκιά τραγανή γεύση σε κάθε σαλάτα, ειδικά σε αυτή την ψιλοκομμένη σαλάτα, η οποία είναι γεμάτη με περσικά αγγούρια, πορτοκάλια αφαλού, ανανά, κρεμμύδια, κόλιαντρο και τσίλι, μαζί με φρυγανισμένες πεπίτες (σπόρους κολοκύθας πάνω) και avocavo. Το ντρέσινγκ βινεγκρέτ αβοκάντο φτιάχνεται με Tajín, ένα αλάτι τσίλι-λάιμ, το οποίο επίσης πασπαλίζεται στη σαλάτα.

Σουηδική Pressgurka (Σουηδία)

Χρησιμοποιώντας μόνο λεπτές φέτες, πολύ μαριναρισμένα αγγούρια (σε μείγμα ξιδιού, νερού, ζάχαρης, λευκού πιπεριού και μαϊντανού), αυτή η σουηδική σαλάτα αγγουριού τουρσί (Gammaldags Pressgurka) είναι ένα τέλειο συνοδευτικό για τα διάσημα κεφτεδάκια της Σουηδίας και άλλα χορταστικά πιάτα όπως ψητά και θαλασσινά. Το αγγούρι παστώνεται γρήγορα και πιέζεται δυνατά (εξ ου και το όνομα «pressgurka»), το αγγούρι πιέζεται για να εξαχθεί υγρό πριν την προετοιμασία και στη συνέχεια μαρινάρεται στο γλυκόξινο μείγμα και αφήνεται να ξεκουραστεί για λίγες ώρες πριν σερβιριστεί.

Σαλάτα Shopska (Βουλγαρία)

Η πιο διάσημη σαλάτα της Βουλγαρίας, η οποία είναι επίσης δημοφιλής σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, είναι η τραγανή και πολύχρωμη σαλάτα Shopska, φτιαγμένη με ψιλοκομμένες ώριμες ντομάτες, ψητές πιπεριές (συνήθως πράσινες, μερικές φορές κόκκινες), αγγούρια (αγγλικά ή περσικά), καυτερές πιπεριές (προαιρετικά), κρεμμύδια (συνήθως κόκκινο), καθώς και τυρί από μαϊντανό. Σερβίρεται με dressing βινεγκρέτ ελαιολάδου και μερικές φορές μαύρες ελιές. Το όνομά του από την περιοχή Shopluk της δυτικής Βουλγαρίας, τα χρώματα του μαρουλιού (κόκκινες ντομάτες και πιπεριές, πράσινα αγγούρια και λευκό τυρί) αντιπροσωπεύουν την εθνική σημαία. Η διάσημη Βούλγαρη σεφ Silvena Johan Lauta συμπεριέλαβε μάλιστα μια συνταγή για σαλάτα shopska στο βιβλίο της «The Food & Cooking of Romania & Bulgaria».

Ensalada de Palmitos (Αργεντινή)

Οι καρδιές του φοίνικα, ένα λαχανικό που λαμβάνεται από πολλά είδη φοινίκων, είναι εγγενές στη Νότια και Κεντρική Αμερική και χρονολογούνται από τους πολιτισμούς των Μάγια. Αυτά είναι εξαιρετικά ευπαθή και συχνά κόβονται και παστώνονται για να διατηρηθούν και βρίσκονται σε σαλάτες σε όλη την Κεντρική Αμερική, ιδιαίτερα στην Αργεντινή. Η αργεντίνικη σαλάτα με καρδιά φοίνικα (ensalada de palmitos) είναι φτιαγμένη από κομμένες καρδιές φοίνικα σε φέτες, ψιλοκομμένες ντομάτες και αβοκάντο σε φέτες, ντυμένη με μείγμα χυμού λάιμ και γαρνίρεται με φρέσκα κρεμμυδάκια και κόλιανδρο. Εύκολη στην προετοιμασία, η σαλάτα σερβίρεται συχνά σε δίσκο για να συνοδεύσει πιο βαριά πιάτα μοσχαριού.

Laphet Thoke (Μυανμάρ)

Για να παραμείνουν δροσεροί στη ζεστή Μιανμάρ, οι Βιρμανοί βασίζονται σε μια σαλάτα από φύλλα τσαγιού. Βιρμανικό τσάι που έχει υποστεί ζύμωση, lak hpak ή lephet, έχει καπνιστή και πικρή γεύση και σερβίρεται με φρέσκα λαχανικά, τηγανητό σκόρδο, πράσινα τσίλι, τραγανά ψητά φιστίκια, τηγανητά φασόλια, αποξηραμένες γαρίδες και καβουρδισμένο σουσάμι, σε ένα κρεβάτι με λάχανο με σάλτσα ψαριού και ρόφημα. Ο Βιρμανός σεφ Suu Khin υπογραμμίζει την πολιτιστική σημασία του Laphet Thoke και πώς αποτελεί κεντρικό μέρος των εκδηλώσεων της ζωής, μεγάλων και μικρών. Συχνά το Laphet Thoke σερβίρεται με ζεστό πράσινο τσάι, καθώς η περιεκτικότητα σε καφεΐνη από τα φύλλα τσαγιού το κάνει περισσότερο πιάτο την ημέρα. Στο καλιφορνέζικο εστιατόριο Burma Superstar, ο Laphet Thoke είναι μπεστ σέλερ και περιγράφεται ως «πάρτι στο στόμα».

Χωριάτικη (Ελλάδα)

Όταν φτιάχνει ελληνική σαλάτα (Χωριάτικη σαλάτα), η ελληνοαμερικανίδα σεφ Νταϊάν Κόχιλα προτρέπει τους Αμερικανούς να αποφύγουν να προσθέσουν μαρούλι στην παραδοσιακή συνταγή της. Αυτό το απλό, δροσιστικό πιάτο, που στην Ελλάδα αποκαλείται και «χωριάτικη σαλάτα», αποτελείται από μια ποικιλία ώριμων ντοματών (ντοματίνια, κίτρινες ντομάτες, ντοματίνια), κόκκινα κρεμμύδια, πράσινες πιπεριές, τραγανά αγγούρια, ελιές καλαμάτας, ρίγανη, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και σαλατέλαιο. Αρχικά γνωστό ως χωριάτικο πιάτο, αυτή η παραλλαγή αυξήθηκε σε δημοτικότητα τη δεκαετία του 1960 με την προσθήκη φέτας. Σήμερα, μπορείτε να βρείτε ελληνικές σαλάτες σε μενού σε εστιατόρια σε όλο τον κόσμο.

Pipirrana (Ισπανία)

Αυτή η ισπανική καλοκαιρινή σαλάτα είναι ένα αναζωογονητικό μείγμα από ντομάτες, πιπεριές, κρεμμύδια και αγγούρια ριγμένα σε μια πικάντικη βινεγκρέτ. Η πιπιρράνα είναι ελαφριά, φρέσκια και γεμάτη γεύσεις. Στο βιβλίο του Tapas: A Taste of Spain in America, ο σούπερ σταρ σεφ José Andrés σερβίρει την Pipirrana Andaluza του (που πήρε το όνομά του από την Ανδαλουσία, την ισπανική περιοχή από την οποία προέρχεται) με τόνο, αλλά λειτουργεί εξαιρετικά και μόνος του. Η σαλάτα φτιάχνεται απλά με ντομάτες, πράσινες πιπεριές και αγγούρια κομμένες σε κύβους και μαριναρίζεται σε μείγμα ελαιόλαδου και ξύδι σέρι με λίγο αλάτι και μαύρο πιπέρι μέχρι να είναι έτοιμη για σερβίρισμα. Είναι ιδιαίτερα δροσιστικό το καλοκαίρι και θυμίζει γκασπάτσο.

Som Tum (Ταϊλάνδη)

Στην Ταϊλάνδη, αυτή η τραγανή, ξινή ταϊλανδέζικη σαλάτα με παπάγια ονομάζεται Som Tum και έχει τις ρίζες της στο Λάος, αλλά είναι εξαιρετικά δημοφιλής και σερβίρεται όλο το χρόνο (και συχνά τρώγεται εβδομαδιαία, αν όχι καθημερινά) σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία. Στην Ταϊλάνδη (ιδιαίτερα στην περιοχή Isan), βρίσκεται συνήθως σε πάγκους στο δρόμο, εστιατόρια και ιδιωτικές κατοικίες. Για να φτιάξετε τη σαλάτα, το σκόρδο, το αλάτι, τα φιστίκια, τα τσίλι, η ζάχαρη και οι γαρίδες συνθλίβονται σε πάστα και αναμιγνύονται με χυμό λάιμ και σάλτσα ψαριού πριν ανακινηθούν πάνω από τριμμένη πράσινη παπάγια, ντομάτες και μακριά φασόλια και πασπαλιστούν με φιστίκια.

Σαλάτα Cobb (ΗΠΑ)

Όπως πολλές μεγάλες εφευρέσεις, η σαλάτα Cobb γεννήθηκε από ανάγκη. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο από το Λος Άντζελες της δεκαετίας του 1930, ο Robert Cobb, ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου Angeleno Brown Derby, συγκέντρωσε τη γεμάτη πρωτεΐνη σαλάτα με συστατικά που βρήκε στο ψυγείο του: μαρούλι, κάρδαμο, βραστά αυγά, τραγανό μπέικον, ψητό κοτόπουλο, αβοκάντο, ντομάτες, φρέσκα τυριά, φρέσκο ​​φρυκό τυρί και σπιτικά τυριά. ντύσιμο. Αυτή η σαλάτα έγινε αμέσως κλασική στο εστιατόριο του Χόλιγουντ και συχνά προετοιμαζόταν δίπλα στο τραπέζι για τους επισκέπτες μέχρι το κλείσιμο του εστιατορίου τη δεκαετία του 1980.

Σαλάτα Tabbouleh (Λίβανος)

Ταμπουλέ και ταμπούλι είναι το ίδιο πράγμα. η συνταγή περιστρέφεται γύρω από ένα βασικό συστατικό: τον μαϊντανό. Συχνά παρασκευάζεται με πλιγούρι σιτάρι, μαϊντανό, ντομάτες, δυόσμο και κρεμμύδια και αναμειγνύεται με ένα ντρέσινγκ από χυμό λεμονιού, ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι, το ταμπουλέ μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το άτομο που το παρασκευάζει. Κάποιοι προσθέτουν αγγούρι και άλλοι μπορεί να προσθέσουν ρόδι ή ξινή γεύση για να δώσουν στην ξινή πικάντικη σαλάτα μια λαμπερή οξύτητα. Ο σεφ Yotam Ottolenghi ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένας σωστός τρόπος για να φτιάξεις ταμπουλέ και αυτός είναι με πλιγούρι (ποτέ κουσκούς). Συνιστά να ψιλοκόψετε τον μαϊντανό, που είναι το κύριο συστατικό, χωρίς να χρησιμοποιήσετε επεξεργαστή τροφίμων.

Sunomono (Ιαπωνία)

Τα αγγούρια σε λεπτές φέτες μαριναρισμένα σε μείγμα γλυκόξινου ξιδιού ονομάζονται sunomono ή ιαπωνική αγγουροσαλάτα, ένα τυπικό ορεκτικό ή συνοδευτικό που βρίσκεται στα ιαπωνικά εστιατόρια σε όλο τον κόσμο. Γνωστό και ως "ξιδοσαλάτα", το όνομα προέρχεται από τις ιαπωνικές λέξεις "su", που σημαίνει ξύδι, και "mono", που σημαίνει πράγμα. Λέγεται ότι το ξύδι διεγείρει την όρεξη και με λίγα μόνο συστατικά (ιαπωνικά αγγούρια, ζάχαρη, αλάτι, σάλτσα σόγιας και ξύδι ρυζιού, καθώς και σουσάμι ως επικάλυψη), αυτή η σαλάτα ετοιμάζεται γρήγορα και εύκολα. Σχετικά φθηνά και εύκολα να τα βρεις, τα τουρσιά συμπληρώνουν σχεδόν κάθε πιάτο και εξισορροπούν μερικά από τα πιο βαριά, όπως η τεμπούρα.

Σουηβική πατατοσαλάτα (Γερμανία)

Η παραδοσιακή γερμανική πατατοσαλάτα από την περιοχή της Σουηβίας χρησιμοποιεί μια βινεγκρέτ, που συνήθως αποτελείται από ζωμό (βοδινό ή ζωμό λαχανικών), λάδι, ξύδι και μουστάρδα. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η σαφής απουσία μαγιονέζας, όπως οι περισσότερες άλλες πατατοσαλάτες παγκοσμίως, και χωρίς την προσθήκη μπέικον. Στη Γερμανία, όπου η σαλάτα είναι γνωστή ως Σουηβική πατατοσαλάτα, σερβίρεται σε εστιατόρια και προσφέρεται σε παντοπωλεία και στο σπίτι. Ξεκινά με κηρώδεις πατάτες (που έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε νερό και μπορούν να κρατήσουν τη γεύση καλύτερα από τις πιο αμυλώδεις πατάτες) και γαρνίρεται με επικάλυψη από σχοινόπρασο.

Gado Gado (Ινδονησία)

Το Gado-gado είναι κοινό στην Ινδονησία, όπου παρασκευάζεται ανάλογα με τη γεωγραφική τοποθεσία, επομένως τα συστατικά μπορεί να διαφέρουν. Οι New York Times σημειώνουν ότι το gado-gado στην πρωτεύουσα, Τζακάρτα, τείνει να είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, με πατάτες και lontong (κέικ ρυζιού), ενώ στη Δυτική Ιάβα, το lotek atah ή karedok βασίζεται περισσότερο στα ωμά λαχανικά. Η σαλάτα χρησιμοποιεί συνήθως μια επιλογή από φρέσκα λαχανικά (ωμά ή/και στον ατμό), βραστά αυγά, τηγανητό τόφου ή τέμπε και σερβίρεται με dressing με σάλτσα φυστικιών (μερικά χρησιμοποιούν φρέσκα φιστίκια, ενώ άλλες συνταγές απαιτούν φυστικοβούτυρο). Το Gado-gado, που σημαίνει «μείγμα», είναι τόσο δημοφιλές στην Ινδονησία που η γλυκόξινη σαλάτα έχει αναγνωριστεί ως εθνικό πιάτο.

Σαλάτα Shirazi (Ιράν)

Παρόμοια με την ισραηλινή σαλάτα, που χρησιμοποιεί μαϊντανό, όχι μέντα, η σαλάτα Shirazi ή Salad-e Shirazi είναι ένα περσικό πιάτο που παρασκευάζεται με ντομάτες, περσικά αγγούρια και κρεμμύδια και σερβίρεται με πολλά γεύματα σε πολλά νοικοκυριά στο Ιράν. Πήρε το όνομά της από την πόλη στο νότιο Ιράν, η έντονα ξινή σαλάτα προορίζεται να συμπληρώσει τα πιάτα με ρύζι, τα πλούσια μαγειρευτά και τα κεμπάπ με τα οποία σερβίρεται συχνά. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι η προσθήκη χυμού (ένας ξινός χυμός από άγουρα σταφύλια ή/και κράμπαλα) αντί για χυμό λεμονιού, που είναι επίσης μια χαρά.

Σαλάτα Olivye (Ρωσία)

Η ρωσική πατατοσαλάτα, γνωστή ως Olivye ή Salad Olivier, είναι βασικό προϊόν στα ρωσικά και ουκρανικά νοικοκυριά. Έχει επίσης σημασία για τους εορτασμούς της Πρωτοχρονιάς και είναι δημοφιλές σε οικογενειακές συγκεντρώσεις, ειδικές περιστάσεις και εορταστικές συγκεντρώσεις όλο το χρόνο. Ναι, είναι μια χορταστική πατατοσαλάτα (που πήρε το όνομά της από τον δημιουργό της, τον Ρώσο σεφ Lucien Olivier) και φαίνεται απλή, αλλά οι παραλλαγές σε προσθήκες όπως λαχανικά (καρότα, μπιζέλια και γλυκά τουρσιά), αυγά και ζαμπόν (ή κοτόπουλο, ή ακόμα και μπολόνια) — συν μαγιονέζα — δίνουν σε αυτό το πιάτο μια απροσδόκητη πινελιά ανάλογα με την προετοιμασία του. Η σαλάτα έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1860, όταν ο σεφ Olivier εργαζόταν στο εστιατόριο Hermitage στη Μόσχα, όπου τελικά έγινε το πιάτο της εταιρείας.

Σαλάτα Waldorf (ΗΠΑ)

Ο Oscar Tschirky, ο θρυλικός Ελβετός σεφ στο ξενοδοχείο Waldorf-Astoria στη Νέα Υόρκη, ανέπτυξε αρχικά αυτή τη συνταγή σαλάτας Waldorf χρησιμοποιώντας μόνο τρία συστατικά: μήλα, σέλινο και μαγιονέζα. Η συνταγή των New York Times προσθέτει μια στύψιμο λεμονιού, αλλά κατά τα άλλα παραμένει πιστή στην αρχική συνταγή που δημοσιεύτηκε το 1896 και αποδόθηκε στον "Oscar von Waldorf". Η αρχική συνταγή απαιτούσε δύο καθαρισμένα ωμά μήλα, κομμένα σε μικρά κομμάτια, ανακατεμένα με ψιλοκομμένο σέλινο και ντυμένα με «καλή μαγιονέζα». Ταυτόχρονα ξινή, τραγανή, κρεμώδης, γλυκιά και ξινή, η σαλάτα εξελίχθηκε ελαφρώς ώστε να περιλαμβάνει καρύδια (που προστέθηκαν τη δεκαετία του 1920) και αργότερα σταφίδες, σταφύλια, ακόμη και marshmallows και αυγά.

Σαλάτα Καίσαρα (Μεξικό)

Πλέον βασικό στοιχείο στα αμερικανικά εστιατόρια, είναι εύκολο να ξεχάσετε την προέλευση της σαλάτας του Καίσαρα στην Τιχουάνα του Μεξικού. Λίγο περισσότερο από 100 χρόνια πριν, ο Ιταλός σεφ Cesar Cardini έφτιαξε το «Ensalada Cesar» στο Hotel Caesars. Ο σημερινός σεφ και ιδιοκτήτης του εστιατορίου, Javier Plascencia, είπε στους Los Angeles Times ότι στο Hotel Caesars παρασκευάζονται 2.500 σαλάτες μηνιαίως. Και ελάχιστα έχουν αλλάξει στην παραδοσιακή προετοιμασία, η οποία γίνεται σε ένα μεγάλο ξύλινο μπολ με συσκευές ανάδευσης. Το dressing αποτελεί τη βάση της σαλάτας και ξεκινά με πάστα γαύρου, μουστάρδα Ντιζόν, σκόρδο, χυμό λάιμ, μαύρο πιπέρι και τρίμματα παρμεζάνας, τα οποία διπλώνονται. Στη συνέχεια, προσθέστε έναν κρόκο αυγού για γαλακτωματοποίηση καθώς και λίγη σάλτσα Worcestershire και ελαιόλαδο. Καρυκευμένα με περισσότερη παρμεζάνα και σερβιρισμένα με κρουτόν, τα υλικά της σαλάτας πρέπει να είναι σωστά ντυμένα (στο παραδοσιακό μεξικάνικο στυλ).

Timatim (Αιθιοπία)

Η σαλάτα Timatim (αμχαρικά για «ντομάτα») ή η σαλάτα ντομάτας μπορεί να φαίνεται απλή, αλλά το αιθιοπικό μπαχαρικό berbere της δίνει μια μοναδική πινελιά. Το ζεστό μείγμα μπαχαρικών umami (έντονο σε κόλιανδρο και πιπεριές) δεν είναι εξαιρετικά πικάντικο, αλλά δίνει πολύ βάθος στην πικάντικη ντοματοσαλάτα. Φτιάχνεται απλά με ντομάτες κομμένες σε κύβους, ψιλοκομμένα κρεμμύδια, σκόρδο και jalapeño και ένα dressing από χυμό λεμονιού ή λάιμ, ελαιόλαδο, καρυκεύματα Berbere και αλάτι. Το Timatim σερβίρεται συνήθως ως συνοδευτικό ή συμπλήρωμα στο injera, το διάσημο αιθιοπικό σπογγώδες προζύμι.

Kachumbari (Ανατολική Αφρική)

Όπως πολλές απλές σαλάτες, το kachumbari (το όνομα Σουαχίλι για τη φρέσκια σαλάτα με ντομάτα και κρεμμύδι) είναι ένα καλοκαιρινό πιάτο στις χώρες της Ανατολικής Αφρικής, ιδιαίτερα στην Κένυα και την Τανζανία. Είναι σχεδόν σαν γαρνιτούρα ή σάλτσα στην απλότητά του (απλώς ψιλοκομμένες ντομάτες και κρεμμύδια με τσίλι, αλάτι, κόλιανδρο και χυμό λεμονιού) και σερβίρεται με πολλά πιάτα, όπως η λαχανοσαλάτα είναι ένα συνοδευτικό στην Αμερική που συνοδεύει πολλά γεύματα. Όσο περισσότερο κάθεται στη μαρινάδα, τόσο καλύτερη είναι η γεύση του, γι' αυτό και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι συχνά σερβίρονται πλούσια πιάτα με κρέας και κυνήγι ή πιο βαριά πιάτα με ρύζι με κατσουμπάρι.