Επείγουσα συζήτηση: Ο «Penacho» παραμένει στη Βιέννη! Αδύνατη η μεταφορά!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Νέα συζήτηση για την εύθραυστη πουπουλένια κόμμωση «Penacho» στο Weltmuseum Vienna και την επιστροφή της στο Μεξικό.

Neue Diskussion über den fragilen Federkopfschmuck "Penacho" im Weltmuseum Wien und die Rückgabe nach Mexiko.
Νέα συζήτηση για την εύθραυστη πουπουλένια κόμμωση «Penacho» στο Weltmuseum Vienna και την επιστροφή της στο Μεξικό.

Επείγουσα συζήτηση: Ο «Penacho» παραμένει στη Βιέννη! Αδύνατη η μεταφορά!

Στο Παγκόσμιο Μουσείο της Βιέννης, η κόμμωση με πούπουλα των Αζτέκων «Penacho» βρίσκεται στο επίκεντρο των αμφιλεγόμενων συζητήσεων σχετικά με την πιθανή μεταφορά και επιστροφή της στο Μεξικό. Η ανασκόπηση της δυνατότητας μεταφοράς του μεταξύ 2010 και 2012, που πραγματοποιήθηκε από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης σε συνεργασία με εκπροσώπους του Μεξικού, έδειξε ότι το «Penacho» δεν είναι κατάλληλο για ένα τέτοιο ταξίδι. Το αποτέλεσμα της έρευνας είναι ανησυχητικό: η κόμμωση μπορεί να μεταφερθεί μόνο σε μέγιστο πλάτος επιτάχυνσης 0,04 γραμμαρίων, γεγονός που υπογραμμίζει την ευθραυστότητά της, καθώς είναι φτιαγμένο από φτερά κετζάλ και πάνω από 1.500 κομμάτια χρυσού και ορείχαλκου. Η Kleine Zeitung αναφέρει ότι σε έναν μηχανικό ανατέθηκε η αξιολόγηση ενός συγκεκριμένου κιβωτίου μεταφοράς ως μέρος του έργου «Eternos Retornos».

Στην έκθεσή της, η μηχανικός αμφισβήτησε τα όρια του Παγκόσμιου Μουσείου και επέκρινε το γεγονός ότι η σύγκριση με τη μεταφορά της «Ταχιτικής στολής πένθους» από το Βρετανικό Μουσείο το 2023 δεν έχει πολύ νόημα. Σύμφωνα με τον διευθυντή του Παγκόσμιου Μουσείου, Banz, η «στολή πένθους» δεν είναι μόνο 200 χρόνια νεότερη, αλλά και πιο σταθερή στη δομή της. έφτασε χωρίς σημαντικές ζημιές, ενώ το Penacho θα μπορούσε ενδεχομένως να υποστεί μεγάλη ζημιά.

Ιστορία του "Penacho"

Η κόμμωση με πούπουλα αναφέρεται ως «Στέφανο του Μοντεζούμα», αλλά το Παγκόσμιο Μουσείο θεωρεί ότι αυτός ο όρος είναι παραπλανητικός. Σύμφωνα με τους ειδικούς, στην πραγματικότητα πρόκειται για κόμμωση ιερέα. Ιστορικά, το "Penacho" βρέθηκε στη συλλογή του Αρχιδούκα Φερδινάνδου Β' το 1596, και δεν είναι σαφές πώς ακριβώς ήρθε στην Ευρώπη και αν όντως ανήκε στον Moctezuma. Ωστόσο, η σύνδεση μεταξύ του «Penacho» και της μεξικανικής πολιτιστικής κληρονομιάς είναι αναμφισβήτητη, και από το 1991 το Μεξικό έχει ζητήσει την επιστροφή του πολύτιμου αντικειμένου σε πολλές περιπτώσεις. Οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες επιστροφής έχουν γίνει επίσης πιο σημαντικές, όπως σημειώνει η Petra Bayr.

Η ιστορική ανάλυση του «Penacho» θεωρείται ως μέρος ενός ευρύτερου λόγου για την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών αποικιακής προέλευσης. Αυτή η συζήτηση έχει πάρει δυναμική τα τελευταία χρόνια και συνοδεύεται από εκκλήσεις για επιστροφή των παρακρατηθέντων πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσής τους. Σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι από τότε που ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την αποκατάσταση τη δεκαετία του 1970, όλο και περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των αφρικανικών κρατών, διεκδικούν τα πολιτιστικά τους αντικείμενα. Αυτά τα αιτήματα αποκατάστασης αποτελούν μέρος μιας διαδικασίας κατά την οποία τα μουσεία και τα ιδρύματα καλούνται να αναλογιστούν κριτικά την αποικιακή τους κληρονομιά, η οποία υποστηρίζεται επίσης από διεθνείς συμβάσεις όπως η Σύμβαση UNIDROIT, η οποία θεωρεί ότι το παράνομο εμπόριο πολιτιστικών αγαθών αποτελεί παραβίαση δικαιωμάτων.

Τρέχουσες εξελίξεις

Η παράδοση του νέου κιβωτίου μεταφοράς στο Παγκόσμιο Μουσείο σχεδιάζεται στο πλαίσιο της Εβδομάδας της Βιέννης. Το κιβώτιο προορίζεται να διασφαλίσει ότι το "Penacho" μπορεί να μεταφερθεί με τις καλύτερες συνθήκες, ακόμη και αν συνεχιστεί η συζήτηση για την επιστροφή του. Μένει να δούμε αν η επιστροφή του «Penacho» θα επηρεαστεί από τις τρέχουσες πολιτικές και πολιτιστικές εξελίξεις στο Μεξικό και την Αυστρία. Επομένως, η συζήτηση για την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών όπως το «Penacho» όχι μόνο παίζει ρόλο στην ιστορία και την ταυτότητα του Μεξικού, αλλά επηρεάζει και το πανευρωπαϊκό μουσειακό σύστημα, το οποίο δέχεται ολοένα και μεγαλύτερη πίεση να αμφισβητήσει τις αποικιακές ρίζες των συλλογών του και να επιφέρει αλλαγές. [Βικιπαίδεια].