Handelsoorlog tussen de VS en China: de geheime strategie van Trump onthuld

Handelsoorlog tussen de VS en China: de geheime strategie van Trump onthuld

De snel escalerende handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China – de twee leidende geopolitieke machten wier economieën nauw met elkaar verweven zijn – dreigt aanzienlijke schade toe te brengen aan beide landen en zal schokgolven over de hele wereld veroorzaken.

Strategie of improvisatie?

Sinds president Donald Trump deze potentiële ramp lanceerde, is het de vraag of hij een strategie heeft en hoe hij het eindspel ziet. Zoals gewoonlijk improviseert Trump. Zijn schokkende escalatie van de Tarieven op China Deze week volgde geen enkele zinvolle formule. Zoals altijd gedraagt ​​hij zich als een vastgoedhaai en verhoogt hij de inzet tot ondraaglijke niveaus om voordeel te behalen. Dit is de nieuwste manifestatie van de “Gekke theorie”, volgens welke Trump de meest extreme omstandigheden tevoorschijn tovert om zijn tegenstanders te intimideren.

Enorme risico's voor beide partijen

Misschien zal het werken, en zal China, dat niet geïnteresseerd is in het ruïneren van een economie die niet langer kan bogen op oogverblindende groeicijfers, haastig terugkeren naar de onderhandelingstafel. Veel Chinese experts zijn van mening dat het niet waarschijnlijker is dat Peking naar de rand van de afgrond wil gaan dan Trump zelf. Maar de risico's zijn enorm.

“We zijn nu verwikkeld in een grootschalige (handels)oorlog met China, en de tarieven die aan China zijn opgelegd zijn wat ik onbetaalbaar zou noemen”, zei voormalig minister van Financiën Janet Yellen donderdag tegen CNN International. “Ze zullen een enorme impact hebben op de Verenigde Staten en de wereldeconomie. Niemand weet waar dit beleid toe zal leiden.”

De tactieken van Trump en hun gevolgen

De tactiek van Trump is gebaseerd op de veronderstelling dat de dreiging van enorme gevolgen China zal dwingen te onderhandelen – zoals het geval was tijdens zijn eerste termijn, toen de twee partijen een handelsovereenkomst bereikten die nooit volledig ten uitvoer werd gelegd, zelfs voordat de Covid-19-pandemie de betrekkingen tussen de VS en Peking grotendeels tot stilstand bracht.

Maar het afdwingen van economische actie zou een averechts effect kunnen hebben, omdat het enorme economische gewicht van China en de gevoeligheid voor beledigingen van westerse mogendheden die het land zien als een poging om de opkomst van China te voorkomen, ernstige reacties zouden kunnen uitlokken. Na jaren van nationalistisch beleid en propaganda is het onwaarschijnlijk dat de Chinese bevolking goed zal reageren op bedreigingen.

Diplomatie op verschillende niveaus

Donderdag bevestigde Trump dat hij de tarieven op Chinese importen heeft verhoogd tot 145% en benadrukte dat zijn persoonlijke chemie met president Xi Jinping cruciaal zal zijn. ‘Hij is in zekere zin al heel lang een vriend van mij’, zei hij tijdens een kabinetsvergadering.

Trump herinnert zich vaak nostalgisch het bezoek van Xi aan zijn resort in Mar-a-Lago tijdens zijn eerste ambtstermijn, toen de twee “het mooiste stuk chocoladetaart aten” en hij zijn verbijsterde gast informeerde over militaire aanvallen die hij zojuist in Syrië had bevolen. Maar een dergelijke “taartdiplomatie” is onwaarschijnlijk in de tweede termijn van Trump.

De uitdagingen van samenwerking

Een nauwe samenwerking tussen de mondiale handelsnaties Noord-Amerika en Europa zou voor Peking moeilijk te negeren zijn. Toch was alles wat Trump heeft gedaan sinds zijn terugkeer naar het Oval Office erop gericht deze groep gelijkgestemde democratieën te vernietigen. Deze week heeft hij de Europese Unie verschillende keren bekritiseerd door te zeggen: "De EU is door de jaren heen erg hard geweest... Ik zeg altijd dat zij is opgericht om de Verenigde Staten echt te schaden op het gebied van de handel."
Dit is in tegenspraak met het Amerikaanse beleid, dat jarenlang gericht was op het ondersteunen van een sterke EU als bondgenoot van welvaart, eenheid en democratie op een continent dat in het centrum heeft gestaan ​​van de bloedigste oorlogen in de menselijke geschiedenis.

Gevolgen van een handelsoorlog

Eén reden waarom een ​​handelsoorlog tussen de VS en China zo ontwrichtend zou kunnen zijn, is vanwege de nauwe banden tussen de twee economieën. Jarenlange integratie heeft beide landen geholpen: Amerikaanse consumenten profiteren van goedkope toegang tot kleding, schoenen, elektronica zoals iPhones en andere consumptiegoederen, wat de levenskwaliteit van de middenklasse heeft verbeterd. China daarentegen heeft de Amerikaanse handel gebruikt om de productie uit te breiden en miljoenen uit de armoede te halen.

Als de handel tussen de VS en China echter mislukt, zullen de gevolgen pijnlijk zijn. De prijzen van goederen die een essentieel onderdeel van het Amerikaanse leven vormen, zouden omhoog kunnen schieten, waardoor de inflatie zou toenemen en de levenskwaliteit van miljoenen mensen zou verslechteren. Dat zou het consumentenvertrouwen kunnen verzwakken en de VS in een recessie kunnen doen belanden.

De zoektocht naar een strategie

De omvang van het potentiële conflict dwingt Amerikaanse functionarissen om naar een strategie te zoeken. Eén benadering zou erin kunnen bestaan ​​Amerikaanse kracht en mondiale macht te gebruiken om Peking onder druk te zetten over kwesties als markttoegang, diefstal van intellectueel eigendom, industriële spionage en andere kwesties. Het enige addertje onder het gras: het zou in strijd zijn met Trumps ‘America First’-mantra.

Het idee om een ​​anti-Chinese coöperatieve alliantie van met de VS geallieerde machten te vormen is niet nieuw. Trump heeft het zelfs al een keer verworpen en zich op de eerste dag van zijn eerste ambtstermijn teruggetrokken uit de Trans-Pacific Partnership-overeenkomst, waar twaalf landen bij betrokken waren, waaronder bondgenoten als Mexico, Canada, Japan en Australië.

Het kan al te laat zijn om van koers te veranderen. “De Verenigde Staten zijn op dit moment een ongelooflijk onbetrouwbare partner voor iedereen in de wereld, en ik weet niet hoe we weer een betrouwbare partner kunnen worden”, zegt Jason Furman, die tijdens de regering-Obama de Raad van Economen leidde.