Γέρος λευκός: Ένας διασκεδαστικός αγώνας ενάντια στα κλισέ στην καθημερινότητα!

Γέρος λευκός: Ένας διασκεδαστικός αγώνας ενάντια στα κλισέ στην καθημερινότητα!

Σε έναν κόσμο όπου όροι όπως ο «Γέρος Λευκός» συχνά θεωρείται ότι έχουν αρνητική χροιά, ο σκηνοθέτης Σάιμον Φερχόφεν φέρνει μια ανάσα φρέσκου αέρα στον κινηματογράφο με τη νέα του κωμωδία «Γέρος Λευκός». Ο κεντρικός χαρακτήρας, τον οποίο υποδύεται ο Jan Josef Liefers, είναι ο καλός οικογενειάρχης Heinz Hellmich, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεφύγει από το κλισέ. Όμως όσο πιο πολύ προσπαθεί, τόσο περισσότερο πέφτει στο faux pas της σύγχρονης ζωής.

Ο Heinz, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει εκπληρώσει όλες τις προσδοκίες της κοινωνίας, βρίσκεται αντιμέτωπος με την πρόκληση να επανεξετάσει τις απόψεις του για να σώσει τη δουλειά του. Το αφεντικό του, ο Δρ Στάινχοφερ, τον οποίο υποδύεται ο Μάικλ Μάερτενς, του ξεκαθαρίζει ότι τα παλιομοδίτικα αστεία και τα μεροληπτικά σχόλια δεν είναι πλέον αποδεκτά. Αναζητώντας τρόπο να παρουσιαστεί ως προοδευτικός, ο Heinz σχεδιάζει ένα σημαντικό δείπνο με τη σύζυγό του Carla (Nadja Uhl) και τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή, που τον οδηγεί στο χείλος της τρέλας και τον οδηγεί ακόμη και στο Βερολίνο, όπου επισκέπτεται την κόρη του Mavie (Sarah Mahita).

Σύγκρουση πολιτισμών

Ο Βερχόφεν χρησιμοποιεί την κωμωδία για να αφήσει διαφορετικούς χαρακτήρες να συγκρουστούν. Ο Heinz και η Carla πιστεύουν ότι είναι ανεκτικοί, αλλά αγωνίζονται με τον σωστό τρόπο έκφρασης. Το σαλόνι της, με τα σκονισμένα DVD του, γίνεται σύμβολο των δυσκολιών της: «Έχουμε πράγματι κάτι που δεν είναι παλιό και άσπρο;» ρωτάει ο Χάιντς απελπισμένος. Οι γονείς της κόρης της Leni (Momo Beier), που είναι παθιασμένοι με την κλιματική αλλαγή, είναι αντίθετοι σε αυτό. Ο Δρ Steinhofer βλέπει τη διαφορετικότητα μόνο ως πηγή κέρδους, κάτι που εξοργίζει τη σύμβουλο διαχείρισης Lian Bell (Yun Huang).

Οι προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας

Το καστ συμπληρώνεται από τον φανταχτερό της τεχνολογίας Älex (Elyas M’Barek), του οποίου η ψυχαναγκαστική αυτοβελτιστοποίηση δημιουργεί πρόσθετη ένταση. Εκεί είναι και ο παππούς Georg (Friedrich von Thun), ο οποίος δεν μπορεί να κάνει τίποτα με σύγχρονους όρους όπως η γλώσσα του φύλου. Η ταινία, που διαρκεί σχεδόν δύο ώρες, ρίχνει φως στις δυσκολίες της συνύπαρξης και δεν πτοείται από αντιπαραθέσεις. Ο Βερχόφεν περιγράφει τον «γέρο, λευκό» ως μαχητικό όρο και καλεί σε ανοιχτές συζητήσεις και αυτοκριτική. Στο τέλος, μετά από πολλές παρεξηγήσεις, όλοι οι χαρακτήρες κάθονται μαζί στο τραπέζι και γελούν -ακόμα και με τον εαυτό τους.