Przeszkoda dla Gertrud Meyer: uhonorowanie odważnej bojowniczki ruchu oporu

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

W Lubece stała się przeszkodą dla Gertrud Meyer, zaangażowanej przeciwko narodowemu socjalizmowi i blisko powiązanej z Willym Brandtem.

Przeszkoda dla Gertrud Meyer: uhonorowanie odważnej bojowniczki ruchu oporu

W centrum Lubeki położono teraz przeszkodę upamiętniającą bojowniczkę ruchu oporu Gertrud Meyer (1914-2002). Meyer był ważną postacią ruchu oporu przeciwko narodowemu socjalizmowi i wieloletnim partnerem przyszłego kanclerza Willy'ego Brandta. Jej upamiętnienie powinno przyczynić się do uhonorowania jej niestrudzonych wysiłków przeciwko faszyzmowi i jej niezłomności.

Kiedy położono przeszkodę, Gerhard Eikenbusch z Lubeckiej Inicjatywy na rzecz Stolpersteinów powiedział, że ta tablica pamiątkowa nie tylko przypomina o prześladowaniach Meyer i jej wygnaniu, ale także o jej odwadze. Meyer jako nastolatka dołączyła do Socjalistycznej Młodzieży Robotniczej (SAJ), gdzie poznała Willy'ego Brandta. W ten sposób jej działalność polityczna rozpoczęła się w młodym wieku i trwała przez całe życie.

Opór i wygnanie

W 1933 r., tuż po dojściu do władzy narodowych socjalistów, Meyer została uwięziona na pięć tygodni ze względu na swoje przekonania polityczne. Następnie zdecydowała się wyjechać do Norwegii, aby kontynuować tam swoją działalność oporu. Początek tego okresu wygnania był dla niej i Brandta niezwykle ważny, gdyż wspólnie walczyli o swoje ideały. Meyer przyjechała do USA w 1939 roku, gdzie ze względu na obowiązki zawodowe musiała podróżować bez Brandta. W tym czasie stosunki między nimi stawały się coraz bardziej napięte, zwłaszcza z powodu nowego związku Brandta, o którym Meyer nic nie wiedział.

Po drugiej wojnie światowej Meyer wróciła do Norwegii, gdzie ostatecznie się osiedliła. Mimo trudnych warunków, jakie musiała znosić, pozostała aktywna politycznie. W Norwegii pracowała jako sekretarka i stenografka lingwistyczna, nadal broniąc swoich przekonań. Życie ostatecznie doprowadziło ją do śmierci w 2002 roku w Oslo, gdzie miała 89 lat.

Stolpersteine, które są kładzione w Niemczech i poza nimi, regularnie przypominają o ofiarach narodowego socjalizmu. Ich inicjatorem był artysta Gunter Demnig, który od 1992 roku instaluje mosiężne tablice pamiątkowe na chodnikach przed domami ofiar. Przeszkodą dla Gertrud Meyer jest część tej ważnej inicjatywy, która jest obecnie obecna w 1265 gminach w Niemczech i 21 innych krajach europejskich.

Doniesienia o Gertrud Meyer i Stolpersteine ​​pomagają podtrzymać historie ludzi z czasów nazizmu. Wspomnienia te są ważne nie tylko dla obecnych pokoleń, ale powinny także inspirować przyszłe pokolenia do refleksji nad wartościami wolności i sprawiedliwości, dla których ludzie tacy jak Meyer poświęcili swoje życie.