Görlitz w cieniu Gułagu: zapomniana historia młodości Bodo Platta

Görlitz w cieniu Gułagu: zapomniana historia młodości Bodo Platta

Poruszający rozdział historii rzuca nowe światło na historię życia Bodo Platta. 1 września 1949 roku, w swoje 19. urodziny, młody Görlitzer napisał z więzienia do matki: „Następne Święta Bożego Narodzenia na pewno spędzę ponownie w Waszym kręgu”. Platt został porwany ze swojego mieszkania w Görlitz przez żołnierzy radzieckich w 1948 roku po skazaniu go na 20 lat pracy przymusowej. Oskarżano go o szpiegostwo i przynależność do organizacji kontrrewolucyjnej. Po 16 miesiącach niepewności przybył do Moskwy w Boże Narodzenie 1949 r. To był początek jego bezprecedensowego okresu cierpień w brutalnych więzieniach i gułagach Związku Radzieckiego Sächsische.de zgłoszone.

Platt przeżył osiem lat więzienia w kilku instytucjach, w tym w niesławnych Gułagach, gdzie był torturowany i chory. Kierowany chęcią przeciwstawienia się nowemu, autorytarnemu porządkowi, przekazał informacje SPD i władzom amerykańskim. Mimo strasznych warunków został w 1955 roku zwolniony po śmierci Stalina i wrócił do domu jako jeden z ostatnich ocalałych niemieckich jeńców wojennych. Doświadczenia Platta wpisują się w szerszą narrację dotyczącą ponad 30 000 cywilów sądzonych przez sowieckie trybunały wojskowe, z których wielu było niewinnych, jak odnotowuje w swoich wspomnieniach. Opisuje także czas spędzony w więzieniu w Wołogdzie, gdzie duch więźniów litewskich dodał mu odwagi i zachęcił, aby nie dał się złamać Memorial.de udokumentowane.

Zapomniany rozdział historii

Dziś, w wieku 94 lat, Bodo Platt pozostaje żywym świadkiem tej mrocznej przeszłości. Nowa książka wydana przez autorkę Grit Poppe zbiera historie ludzi, którzy podobnie jak Platt cierpieli pod rządami sowieckimi. Dzięki tytułowi „Porwani, wygnani, zaginieni” historia została udostępniona cyfrowo i ma na celu zwiększenie świadomości na temat tej wcześniejszej epoki, szczególnie wśród młodych ludzi. Platt podkreśla, że ​​warto zachować te wspomnienia, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości. Pomimo wszystkich trudów i smutku z powodu utraconej młodości nie chowa urazy i pragnie, aby historie niewinnych ludzi nie zostały zapomniane.