Everest blijft groeien: dit is hoe een rivier zijn lengte beïnvloedt!

Everest blijft groeien: dit is hoe een rivier zijn lengte beïnvloedt!

De majestueuze aanwezigheid van Mount Everest , die met zijn meer dan 8.848 meter het hoogste overzicht van de aarde is, fascineert niet alleen klimmers en avonturiers, maar ook wetenschappers die betrekking hebben op de dynamiek van geologische processen. Een studie van University College London (UCL) publiceerde onlangs verrassende bevindingen over de voortdurende toename van de hoogte van dit indrukwekkende natuurlijke wonder. De Everest groeit jaarlijks met ongeveer 2 millimeter , en de redenen hiervoor zijn net zo fascinerend als complex.

De onderzoekers ontdekten dat de erosie door de nabijgelegen arun flow , die op ongeveer 75 kilometer afstand ontstaat, een cruciale rol speelt. De rivier draagt regelmatig grote hoeveelheden steen en sediment, die de massa van het omliggende land vermindert. Deze verandering doet denken aan het gedrag van een schip dat gemakkelijker wordt bij het gooien van zware belastingen en neemt daarom toe. Deze basis is de verklaring voor een geologisch proces, dat bekend staat als Refote Isostático en omvat niet alleen de stijging van Everest, maar ook andere pieken in himalaya , zoals de lhotse en makalu .

Gedetailleerde analyse van de Ascent

De wetenschappers analyseerden hoe de erosie van de arun de zwaartekrachten en de druk onder het aardoppervlak beïnvloedt. Adam Smith, een co -auteur van de studie, vergelijkt het proces met een schip dat hoogte krijgt door ballast te gooien. Het verlossingsproces van de arun is bijzonder dynamisch, omdat deze rivier, die zich voordoet in Tibet en stroomt volgens Nepal , door zijn steile berghellingen en het snelle tempo waarmee het water en sediment transporteert, een aanzienlijke erosiekracht.

De exacte hoogtemeting van de Everest wordt uitgevoerd met behulp van de nieuwste GPS -technologie . Maar wat betekent dat precies voor mode in geologisch onderzoek? Een centraal punt van de discussie onder de geologen die niet betrokken zijn bij de UCL -studies is de kwestie van de intensiteit en over wat erosie tot stand komt. Prof. Hugh Sinclair van de University of Edinburgh wordt uitgedrukt op de manier waarop, hoewel het mechanisme van de isostatische rebound begrijpelijk is, veel parameters nog steeds onduidelijk zijn en precieze metingen zijn grote uitdagingen.

Een ander aspect dat in de studie wordt aangepakt, betreft de periode en afstand, waardoor erosie de hoeveelheid van een berg beïnvloedt. Verschillende geologische factoren en tektoniek spelen hier een rol in, zodat de exacte prognose van veranderingen complex is. Dit onderstreept de kans dat de toename van de hoogtes van Everest, zelfs als het enigszins verschijnt, een belangrijk en continu geologisch proces aangeeft.

Bovendien toont het onderzoek aan dat deze groei een langzamer en evenwichtig proces is dat laat zien hoe de natuur constant de regio Himalaya vormt. Terwijl de top lhotse (8.516 meter) en makalu (8.485 meter) toenemen in een vergelijkbaar tempo zoals Everest, roept onderzoek vragen op over de exacte relatie tussen erosie en de resulterende verhoging.

De statische perceptie van de bergen staat in flagrant contrast met zijn werkelijke dynamische aard. De eeuwige invloed van water en de krachten van de grond maakt duidelijk dat de Everest, hoewel het stabiel lijkt voor het menselijk oog, voortdurend verandert. De evolutie van de hoogte is niet alleen een geologisch fenomeen, maar ook een metafoor voor de inconsistentie van veranderingen op onze planeet.

Het -onderzoek heeft al wat ondersteuning gevonden, zelfs als er nog open vragen zijn. De constante dialoog van geologen over de mechanismen die leiden tot de constante transformatie is duidelijk en toont de complexiteit van deze processen. Volgens de auteurs van de studie blijft het uitzonderlijk uitdagend om alle aspecten van erosie en hun effecten te begrijpen. Ze vragen om verder onderzoek om een duidelijker beeld te krijgen van de interacties tussen de geologische krachten in deze fascinerende regio.

De veranderende landvorm van Everest en de opkomende geologische veranderingen onderstrepen de essentie van geowetenschappen: de therma die geen geografische eigenschap, zoals monumentaal mag zijn, voor altijd hetzelfde blijft. Deze bevindingen die in het huidige artikel worden beschreven, zijn een indicatie van de dynamiek van de aarde zelf en openen talloze mogelijkheden voor toekomstig onderzoek.

Samengevatte Mount Everest, als de hoogste bergen ter wereld, meer dan alleen een doel voor avonturiers; Het is een levendig voorbeeld van de complexe en constante veranderingen die het aardoppervlak vormen. Hoe meer we leren over zulke fenomenen, hoe meer we de fascinerende en vaak onverwachte processen waarderen die onze wereld vormen, zoals "https://www.infobae.com/america/ciencia-america/2024/02/bor-que-eever-eme-mile-al-al-ano/" target = "_ blank" rel = "_ lieger" nofolder noKe- mile-al-al-ano/ "target =" _ lieger www.infobae.com beschrijft.