Schatten uit het verleden: het gemeenschapscentrum van Unterumbach wordt een museum!
In 2024 zal een tentoonstelling in Unterumbach vondsten uit het verleden tonen en licht werpen op de lokale geschiedenis en archeologie.

Schatten uit het verleden: het gemeenschapscentrum van Unterumbach wordt een museum!
Het gemeenschapscentrum in Unterumbach werd een weekend lang omgetoverd tot museum, wat veel bezoekers trok. Lokale historicus Christa Liebert en professor Ernst-Michael Hackbarth organiseerden de tentoonstelling getiteld “Sporen van de prehistorie in Pfaffenhofen an der Glonn”. Voor Liebert was deze gebeurtenis bijzonder betekenisvol omdat zij op de dag van de opening haar 80ste verjaardag vierde en persoonlijk door de tentoonstelling toerde.
Met hulp van helpers zijn de tentoongestelde vondsten gedurende vele jaren verzameld. Liebert had met toestemming van de boeren velden doorzocht op waardevolle artefacten. Hoogtepunten van de tentoonstelling waren onder meer een jukbeen van een prehistorische olifant die zo'n 16,5 miljoen jaar geleden leefde, en een aquamanile uit Miesberg die dienst deed als handwasbak voor geestelijken en ridders. Andere tentoonstellingen waren onder meer kanonskogels, Keltische munten, handdraaimolens uit de late steentijd, oventegels en stenen bijlen. De tentoonstelling omvatte kunstvoorwerpen uit het stenen tijdperk tot de moderne tijd, maar hield geen rekening met de Romeinse tijd.
Archeologische vondsten in Pfaffenhofen
Ondertussen werden de resultaten gepresenteerd van archeologische opgravingen op de plek van het voormalige Café Herb in Pfaffenhofen. Opgravingsmanager Bernd Kriens van het opgravingsbedrijf ADA informeerde de lokale en culturele gemeenschap over de belangrijke vondsten. Er zijn onder meer paalgaten ontdekt die wijzen op de brand van 1388, evenals een kook- en rookkuil met sporen van vuur en resten van botten. Andere vondsten waren onder meer twee munten, een ruiterspoor, een pijlpunt en fragmenten van een glazen beker met noppen, evenals kacheltegels uit de 14e eeuw.
Uit de vondsten blijkt dat de bewoners van het terrein welvarend moeten zijn geweest, aangezien er onder meer zilveren munten en glas aanwezig waren. De oudste gevonden munt is een Zwabische Heller, een replica uit de 15e eeuw die afkomstig is uit Augsburg of Ulm. Omdat Pfaffenhofen geen eigen munten mocht slaan voordat het stadsrechten kreeg, werden Zwabische hellers gebruikt. De tweede ontdekte munt dateert uit de late middeleeuwen, tussen de 15e en 16e eeuw. Ook is de pijlpunt terug te voeren op een mogelijk militair gebruik in verband met de brand van 1388. Uit verder bewijsmateriaal blijkt dat huizen gedurende een periode van 20 tot 50 jaar na de brand niet zijn herbouwd.
Het pand kende verschillende bouwfasen: eerst werden houten gebouwen opgetrokken, daarna een bakstenen kelder onder een vakwerkhuis en tenslotte een compleet bakstenen gebouw. Kriens benadrukte het belang van archeologie voor de identiteit van een plek en betreurde het ontbreken van een museum in Pfaffenhofen waarin de waardevolle vondsten konden worden gepresenteerd. Lezingen die volgend voorjaar gepland zijn door Kriens en Ruth Sandner van het State Office for Monument Preservation zijn bedoeld om meer inzicht te geven in deze historische ontdekkingen.