Prijs van 1 miljoen dollar voor het ontsleutelen van een oud script

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Een mysterieus, oud personage uit de Indus-beschaving wacht om ontcijferd te worden. Een prijs van $ 1 miljoen is nu bedoeld om onderzoekers en hobbyisten aan te trekken om het mysterie op te lossen.

Prijs van 1 miljoen dollar voor het ontsleutelen van een oud script

Een vis onder één dak. Een stokfiguur zonder hoofd. Een reeks lijnen die op een tuinhark lijken. Deze symbolen behoren tot een volledig ontcijferd script van een geavanceerde beschaving die duizenden jaren geleden bestond. Ze vertegenwoordigen een onopgelost mysterie dat aanleiding heeft gegeven tot verhitte debatten, bedreigingen tegen onderzoekers en geldbeloningen als beloning voor de langverwachte ontsleuteling.

Een uitdaging voor wetenschappers

De laatste premie werd vorige maand aangeboden door een eerste minister van een Indiase staat: 1 miljoen dollar voor iedereen die het script van de Indusbeschaving kan ontcijferen, die zich uitstrekte over het gebied dat nu Pakistan en Noord-India omvat. "Een heel belangrijke vraag over de Zuid-Aziatische prehistorie zou mogelijk kunnen worden opgelost als we het script volledig kunnen ontcijferen", zegt Rajesh P.N. Rao, hoogleraar computerwetenschappen aan de Universiteit van Washington, die er al meer dan tien jaar aan werkt.

Een kijkje in de bronstijd

Als het schrift wordt ontcijferd, zou het inzicht kunnen verschaffen in een geavanceerde beschaving uit de Bronstijd die mogelijk wedijverde met het oude Egypte en Mesopotamië. Sommige schattingen suggereren dat deze uitgestrekte beschaving de thuisbasis was van miljoenen mensen wier steden beschikten over geavanceerde stadsplanning, gestandaardiseerde maten en gewichten en uitgebreide handelsroutes. Cruciaal is dat het ontcijferen van het script ook fundamentele vragen kan beantwoorden over de bevolking van de Indusvallei en hun nakomelingen – een politiek geladen kwestie die betrekking heeft op de controversiële oorsprong van het moderne India en zijn inheemse bevolking.

De complexiteit van decodering

Hoewel het schrijven onopgelost blijft sinds de eerste voorbeelden in 1875 werden gepubliceerd, weten we iets over de Indusbeschaving zelf - bedankt archeologische opgravingen belangrijke steden zoals Mohenjodaro, gelegen in het huidige Pakistaanse Sindh. Deze steden waren aangelegd op een rastersysteem, vergelijkbaar met New York City of Barcelona, ​​en hadden riolerings- en waterbeheersystemen die destijds "ongeëvenaard in de geschiedenis" waren.

Handelsbetrekkingen van de Indusbeschaving

Tijdens het tweede en derde millennium voor Christus In de 4e eeuw voor Christus dreven Indushandelaren handel met volkeren in de Perzische Golf en het Midden-Oosten. Hun schepen brachten koperstaven, parels, specerijen en ivoor. Ze maakten gouden en zilveren sieraden en stichtten verre nederzettingen en koloniën. Ten slotte, rond 1800 voor Christus. In de 4e eeuw voor Christus – nog steeds meer dan 1000 jaar vóór de stichting van het oude Rome – stortte de beschaving in en verhuisden mensen naar kleinere dorpen. Sommigen geloven dat klimaatverandering de drijvende factor was Bewijzen voor lange perioden van droogte en wisselende temperaturen die de landbouw de afgelopen eeuwen mogelijk ernstig hebben getroffen.

De kenmerken van het Indusschrift

Wat we weten over de Indusbeschaving is echter beperkt vergeleken met de rijkdom aan informatie over haar tijdgenoten, zoals het oude Egypte, Mesopotamië en de Maya's. Dit is voor een groot deel te danken aan het niet-ontcijferde schrift dat te vinden is op artefacten zoals keramiek en stenen zegels. Er zijn verschillende redenen waarom decodering zo moeilijk is. Ten eerste zijn er niet veel artefacten om te analyseren: archeologen hebben slechts ongeveer 4.000 inscripties gevonden, vergeleken met naar schatting 5 miljoen woorden in de oud-Egyptische taal, inclusief hiërogliefen en andere varianten.

Het mysterie van de Indus-symbolen

Veel van deze Indus-relikwieën zijn zeer kleine, vaak stenen zegels van slechts één vierkante centimeter. Het schrift erop is daarom kort, waarbij de meeste strings slechts vier of vijf symbolen bevatten. Het cruciale punt is dat er momenteel geen tweetalig artefact bestaat dat zowel het Indusschrift als de vertaling ervan in een andere taal bevat, zoals het geval is met de Rosetta-steen voor het oude Egypte en het oude Grieks. Ook ontbreken er aanwijzingen zoals de namen van bekende heersers van de Indusbeschaving die zouden kunnen helpen het script te kraken - net zoals de namen van Cleopatra en Ptolemaeus hielpen bij het ontcijferen van het oude Egypte.

Controversiële theorieën over de Indus-beschaving

Voor sommige mensen gaat het oplossen van de Bijbel niet alleen over intellectuele nieuwsgierigheid of academische studie; het is een existentiële vraag waar veel op het spel staat. Dit komt omdat ze geloven dat dit de controverse over de identiteit van het Indusvolk en de richting van de migratie naar of vanuit India zou kunnen oplossen. Er zijn twee hoofdgroepen die strijden om lidmaatschap van de Indusbeschaving. Eén groep beweert dat het schrift verbindingen heeft met Indo-Europese talen zoals het oude Sanskriet, wat aanleiding gaf tot veel talen die tegenwoordig in Noord-India worden gesproken.

De rivaliteit van theorieën

De meeste geleerden zijn van mening dat Arische migranten uit Centraal-Azië Indo-Europese talen naar India brachten. Maar deze groep beweert dat het andersom was: dat het Sanskriet en zijn verwanten hun oorsprong vonden in de Indusbeschaving en zich naar Europa verspreidden. Rao beschrijft haar bewering: "Alles was om te beginnen al in India... Niets kwam van buitenaf." Een tweede groep gelooft dat het schrift verband houdt met de Dravidische taalfamilie, die nu voornamelijk in Zuid-India wordt gesproken – wat suggereert dat Dravidische talen eerst wijdverspreid waren in de regio voordat ze werden verdrongen door de komst van de Ariërs in het noorden.

De uitdagingen van decodering

Het debat over de Bijbel en de betekenis ervan blijft controversieel, en dat op één lijn TED-talk in 2011 meldde Rao haatmail die hij ontving nadat hij enkele van zijn resultaten had gepubliceerd. Andere onderzoekers, waaronder Steve Farmer, die samen met zijn collega's in 2004 de academische wereld verraste door te beweren dat het Indusschrift geen taal vormde, maar eenvoudigweg een verzameling symbolen was zoals we die vandaag de dag op verkeersborden zien.

Methoden voor het ontcijferen van het Indus-schrift

Ondanks deze spanningen heeft schrijven de onderzoeksgemeenschap en amateurliefhebbers al lang gefascineerd, en sommigen wijden hun carrière aan de puzzel. Sommigen, zoals Parpola – een van de meest gerenommeerde experts op dit gebied – hebben geprobeerd de betekenis van bepaalde karakters te achterhalen. Hij suggereert dat in veel Dravidische talen de woorden voor 'vis' en 'ster' hetzelfde klinken, en dat sterren in andere oude geschriften vaak werden gebruikt om goden weer te geven - dus Indus-symbolen die op vis lijken, zouden goden kunnen vertegenwoordigen.

Andere onderzoekers, zoals Rao en Yadav, richten zich meer op het vinden van patronen in het schrijven. Om dit te doen, trainen ze computerprogramma's om een ​​reeks karakters te analyseren en vervolgens bepaalde karakters te verwijderen totdat de computer nauwkeurig kan voorspellen welke symbolen ontbreken. Deze aanpak helpt patronen te begrijpen in de manier waarop schrijven werkt en kan helpen gaten in artefacten met beschadigde of ontbrekende karakters op te vullen.

Dankzij deze algemene patronen kun je zelfs reeksen identificeren die niet aan de regels voldoen. Yadav wees naar zeehonden uit West-Azië, ver van de Indusvallei; Hoewel ze dezelfde Indus-tekens gebruikten, volgden ze totaal verschillende patronen, wat suggereert dat het schrift zich ontwikkelde om in verschillende talen te worden gebruikt, vergelijkbaar met het Latijnse alfabet.

Het belang van het grote publiek

Dan zijn er de gemiddelde burgers die fan zijn van de puzzel en deze zelf willen proberen op te lossen. Met de aankondiging van de prijs van $1 miljoen – hoewel er geen duidelijke informatie is over waar je deze kunt aanvragen – stroomden amateurs massaal naar de experts, enthousiast om hun theorieën te delen. "Vroeger kreeg ik ongeveer een of twee e-mails per week. Maar nu, nadat de beloning is aangekondigd, ontvang ik bijna elke dag e-mails", zei Rao. Deze komen van verschillende mensen van over de hele wereld die in verschillende talen schrijven - zelfs hele gezinnen werken er samen aan.

Na zoveel jaren aan dit onderwerp te hebben gewerkt, schommelt Rao tussen optimisme en berusting. Elke verdere doorbraak zou internationale, interdisciplinaire samenwerking, massale financiering en zelfs politieke onderhandelingen vereisen om opgravingen mogelijk te maken in grensgebieden die omstreden zijn tussen India en Pakistan. Maar op goede dagen blijft hij hoopvol. Yadav, die al sinds de vierde klas gepassioneerd is door de beschaving van de Indusvallei, voelt zich ook aangetrokken tot de uitdaging. Zelfs zonder de belofte van een oplossing trekt de schoonheid van de taak haar jaar na jaar terug. “Ik kijk ernaar uit om elke dag aan dit onderwerp te werken”, zegt ze. "Als we het schrift ontcijferen, zal het een venster openen naar de manier van leven en de ideologie van het Indusvolk. We zullen veel leren over onze voorouders... wat ze dachten, waar ze op gefocust waren." Deze details zijn nu “gewoon verborgen”, voegde ze eraan toe. “Dat houdt mij meer dan wat dan ook aan het probleem gebonden.”

Aishwarya S Iyer van CNN heeft aan dit rapport bijgedragen.