Oostenrijk in crisis: welke opties heeft Van der Bellen nu?
Bondspresident Van der Bellen staat voor de uitdaging om oplossingen te vinden na mislukte coalitieonderhandelingen in Oostenrijk.
Oostenrijk in crisis: welke opties heeft Van der Bellen nu?
De politieke onderhandelingen in Oostenrijk staan voor een beslissend keerpunt, nu FPÖ-leider Herbert Kickl zich terugtrekt uit de taak om vandaag een regering te vormen en de ÖVP de schuld geeft van de mislukking. In de verklaring van de FPÖ stond dat de onderhandelingen met de ÖVP "tot onze spijt uiteindelijk niet succesvol waren". ÖVP-leider Christian Stocker benadrukt daarentegen dat zijn partij “de Oostenrijkse veiligheidsbelangen boven de partijtactiek heeft geplaatst.” Dit leidde tot steeds luidere stemmen die om nieuwe verkiezingen riepen. Secretaris-generaal Christian Hafenecker legde uit: “Dit is de enige eerlijke oplossing”, zo De pers gemeld.
Federaal president Alexander Van der Bellen staat nu voor de uitdaging om deze politieke crisis te boven te komen. Na de mislukte tweede poging om een nieuwe federale regering te vormen, heeft hij nog maar een handvol opties. Kosmos benadrukt dat Van der Bellen theoretisch de mogelijkheid heeft om een minderheidsregering te installeren, een deskundige regering te benoemen, nieuwe verkiezingen te houden of coalitiegesprekken voort te zetten. Het is belangrijk dat de nieuwe regering ofwel een meerderheid in de Nationale Raad heeft, ofwel in ieder geval niet wordt bedreigd door een motie van wantrouwen.
In de ogen van constitutioneel jurist Heinz Mayer is de behoefte aan een stabiele regering van cruciaal belang, omdat zonder deze het begrotingsgat en andere urgente kwesties niet adequaat kunnen worden opgelost. Eén mogelijke route zou een concentratieregering zijn bestaande uit ÖVP, SPÖ, NEOS en de Groenen, die snel gevormd zou kunnen worden als er consensus wordt gevonden. Van der Bellen heeft echter nog geen specifieke voorkeuren bekendgemaakt, maar laat de deur open voor verdere discussies en dringt er bij politici op aan zich te concentreren op het welzijn van de staat.