Na 8 jaar isolatie: zo vocht David Krobath weer tot leven!
David Krobath leefde acht jaar in isolatie in Ulm. Na een slag van het lot vond hij de moed om op 32-jarige leeftijd aan zijn eerste baan te beginnen.
Na 8 jaar isolatie: zo vocht David Krobath weer tot leven!
David Krobath, een 32-jarige man uit Ulm, heeft de afgelopen acht jaar een dramatische transformatie ondergaan. Na een zware slag van het lot leefde hij volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Het begon nadat hij in 2012 afstudeerde aan de Robert Bosch School, toen hij vol hoop op pad wilde gaan voor een veelbelovende professionele toekomst. Maar het lot liet niet lang op zich wachten. Plotseling en onverwacht kreeg zijn stiefvader een alarmerende diagnose: nog maar een jaar te leven. Dit nieuws bracht David van het spoor en zo begon de vicieuze cirkel van zijn isolement.
Hij omschrijft zichzelf als een ‘NEET’ – een term voor jongeren die geen opleiding volgen, niet werken of naar school gaan. David zat gedurende deze tijd vast in een staat van emotionele verlamming. Hoe overweldigend de situatie ook was, met het verlies, de gedachten aan zijn eigen toekomst en de druk van zijn ouders, hij kon de moed niet opbrengen om een nieuwe baan te zoeken.
Acht jaar eenzaamheid
De periode van isolatie duurde jaren. David werd steeds minder bereid zijn kamer te verlaten en de sociale interactie stopte volledig. Hij verloor alle verbinding met de werkelijkheid. ‘Ik was aan het vegeteren’, zo beschrijft hij de toestand waarin hij nauwelijks meer het huis verliet, terwijl de wereld om hem heen onophoudelijk vooruitging.
Acht jaar gingen voorbij zonder dat hij naar buiten stapte. “Voor alle anderen bleef de wereld draaien”, denkt hij vandaag terug. Vrienden namen beslissingen over de toekomst en het stichten van een gezin terwijl de tijd voor David stilstond. De wanhopige gedachte dat hij in deze eenzaamheid zou kunnen sterven, dreef hem uiteindelijk tot een radicaal besluit.
Het keerpunt
Het keerpunt kwam op zijn 28e verjaardag: “Zo kan het niet langer doorgaan”, dacht David terwijl hij voor de grijze muur van zijn kamer zat en zich afvroeg wat er met zijn leven was gebeurd. Op dat moment besloot hij opnieuw hulp te zoeken. Het kostte hem veel moeite om in contact te komen met een psycholoog. De benoeming bevestigde zijn ergste angsten: een ernstige depressie gecombineerd met een ernstig isolement.
De behandeling was echter niet eenvoudig. Net toen hij de eerste stap uit zijn eenzaamheid zette, begon de coronapandemie. Contactbeperkingen en lockdowns maakten het voor hem moeilijk om vooruitgang te boeken zoals gepland. Toch slaagde hij er met behulp van videoconsulten en verdere therapiepogingen elke dag een beetje uit zijn isolement te komen.
Het was voor hem cruciaal om weer een dagelijkse structuur te krijgen. Het gevoel weer te leven was essentieel - en hij deed er alles aan om deze structuur terug te krijgen.
De eerste baan
Zijn reizen terug naar het leven culmineerden in beroepsrehabilitatie. Davids droom om in de IT-industrie te werken bleef levend, ook al waren er jaren verstreken. In het najaar van 2021 begon hij aan de opleiding tot IT-systeemintegrator bij een beroepsopleidingscentrum in de buurt van Heidelberg. Deze drie jaar betekenden voor hem een nieuw begin: “Ik voelde me daar echt op mijn gemak”, zegt hij vandaag met zichtbare trots in zijn stem.
Onlangs rondde hij zijn opleiding met succes af en begon op 1 oktober aan zijn eerste baan in de overheidsdienst - een mijlpaal die een verhuizing naar de regio Karlsruhe met zich meebracht. “Ik ben een beetje trots”, legt David uit en wil zijn verhaal gebruiken om hoop te geven dat het zelfs in de moeilijkste tijden mogelijk is om weer tot leven te komen.
De achtergrond van zijn langdurige isolement en de sociale uitdaging van het toenemende NEET-fenomeen weerspiegelt echter ook een breder probleem: volgens Eurostat waren er eind 2023 in Duitsland ongeveer 626.000 NEET’s, wat goed is voor een aandeel van 7,4 procent. Deze cijfers illustreren het tekort aan geschoolde arbeidskrachten en de daarmee samenhangende behoefte aan steun en aanmoediging voor jongeren.