Sztokholm rozpoczyna mega projekt: wyeliminować 800 000 ton CO₂ rocznie!

Sztokholm rozpoczyna mega projekt: wyeliminować 800 000 ton CO₂ rocznie!

27 marca 2025 roku spółka Stockholm Exergi ogłosiła budowę jednej z największych biogenicznych instalacji wychwytywania i składowania dwutlenku węgla. Kwota inwestycji w ten ważny projekt wynosi 13 miliardów SEK. Budowa rozpocznie się natychmiast, a oddanie obiektu do użytku ma nastąpić w 2028 r. Rocznie planuje się wychwytywanie i składowanie do 800 000 ton CO₂, co mogłoby znacząco przyczynić się do walki ze zmianami klimatycznymi.

Lokalizacja nowej elektrowni znajduje się w porcie energetycznym w pobliżu elektrociepłowni Värtaverket w Sztokholmie. Motywacją do tej strategicznej decyzji było wsparcie publiczne i zakup ujemnych kredytów węglowych. Stockholm Exergi wybrało partnera Northern Lights do transportu i składowania CO₂, aby zapewnić wydajność i bezpieczeństwo projektu.

Technologia i zrównoważony rozwój

Technologia wykorzystywana do wychwytywania CO₂ ma swoje korzenie w latach 70. XX wieku i była dalej rozwijana w ośrodku testowym działającym od 2019 r. Wychwycony CO₂ jest trwale magazynowany i mineralizowany w skale pod dnem morskim. Ten krok ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów klimatycznych i zerowej emisji netto.

Działająca już elektrownia cieplna Värtaverket wytwarza w sposób zrównoważony ciepło i energię elektryczną z odpadów leśnych i tartacznych oraz dostarcza ciepło ponad 800 000 mieszkańców Sztokholmu, korzystając z sieci ciepłowniczej o długości 3000 km. Infrastruktura ta pokazuje dotychczasowe zaangażowanie Stockholm Exergi w rozwiązania w zakresie zrównoważonej energii, sponsorowane przez miasto Sztokholm i konsorcjum europejskich funduszy emerytalnych.

Perspektywy międzynarodowe i rola CCS

Rozwój i wdrażanie technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS) ma ogromne znaczenie nie tylko w Szwecji, ale także na arenie międzynarodowej. Według raportu Wirtschaftsdienst CCS zyskuje coraz większą akceptację, szczególnie w UE, gdzie jest uznawana za niezbędne narzędzie redukcji emisji. Kwestia „trudnych i nieuniknionych emisji” odgrywa kluczową rolę, ponieważ dla pomyślnego wdrożenia CCS wymagane są dokładne definicje tych terminów.

Aktywnych jest już wiele międzynarodowych projektów CCS, w tym pierwszy projekt w Norwegii (Sleipner od 1996 r.) i inne w takich krajach jak USA, Kanada, Brazylia, Chiny i Arabia Saudyjska. Globalny Instytut CCS zgłosił, że w 2023 r. działało łącznie 41 projektów, które wychwytują około 49 mln ton CO₂.

Jednocześnie jednak zauważa się, że rozbudowa infrastruktury transportu i składowania CO₂ może nie spełniać wymagań, co społeczność międzynarodowa musi dokładnie rozważyć. W Niemczech w przeszłości skupiano się na regulacji CCS, a komercyjne wykorzystanie tego paliwa było zakazane od 2012 r. do niedawna. Ograniczenia te mogą zagrozić postępowi w osiąganiu celów klimatycznych, ponieważ CCS jest coraz częściej postrzegane jako część kompleksowej strategii dotyczącej zmian klimatycznych.

Ogólnie rzecz biorąc, wychwytywanie i składowanie CO₂ jest postrzegane jako niezbędny, ale ograniczony wkład w ochronę klimatu. Niezwykle istotne jest, aby kontynuować konwencjonalne działania w dziedzinie klimatu i uwzględnić CCS w ramach zintegrowanego podejścia. Przejrzystość i jasność w zakresie definicji i wdrażania emisji, których trudno uniknąć, są również ważne dla przyszłego sukcesu globalnej polityki klimatycznej.