ΕΕ-αυθαίρετο: Γιατί στεκόμαστε δίπλα στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών!

ΕΕ-αυθαίρετο: Γιατί στεκόμαστε δίπλα στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών!

Στη Σύνοδο Κορυφής του MCC στη Βουδαπέστη, η πολιτική αποτυχία της Ευρώπης στη μεταναστευτική κρίση γίνεται σαφής. Οι ειδικοί σε θέματα ασφάλειας τονίζουν ότι η ΕΕ διαθέτει ολοκληρωμένες πληροφορίες για τα δίκτυα και τις διαδρομές λαθρεμπορίου. Ο εγκληματολόγος Xavier Raufer εξηγεί ότι η ΕΕ έχει πλήρη εικόνα της κατάστασης και γνωρίζει ακριβώς πότε ξεκινούν οι νηοπομπές μεταναστών. Παρά αυτές τις πληροφορίες, ο Raufer επικρίνει την αδράνεια της ΕΕ και αναρωτιέται γιατί δεν αναλαμβάνεται στοχευμένη δράση.

Ο Ράουφερ προτείνει ότι μια ειδική ομάδα θα μπορούσε να λειτουργήσει στις παραλίες της Λιβύης για να εξαλείψει αμέσως τα σκάφη χωρίς μετανάστες. Εκφράζει απογοήτευση για την παθητικότητα της Ευρώπης και την αργή λήψη αποφάσεων από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Σύμφωνα με τον Raufer, η ΕΕ χρειάζεται χρόνια για να αναλάβει αποφασιστική δράση, ενώ οι εγκληματικές ομάδες προσαρμόζουν συνεχώς τις διαδρομές τους. Τα επικριτικά σχόλιά του εγείρουν το ερώτημα γιατί η ΕΕ δεν ενεργεί και επισημαίνει ότι πολλοί μετανάστες πεθαίνουν στη Σαχάρα πριν καν φτάσουν στη Μεσόγειο.

Κριτική στον πολιτικό πολιτισμό της Ε.Ε

Ο πολιτικός επιστήμονας Andrea Bianchi βλέπει τη ρίζα του προβλήματος σε μια πολιτική κουλτούρα που αποφεύγει μια σκληρή προσέγγιση του εγκλήματος. Ο Bianchi επικρίνει τη διστακτική στάση της ΕΕ, η οποία επηρεάζεται έντονα από την ιδεολογία, και ζητά αποφασιστική δράση κατά των συνδικάτων του εγκλήματος. Αυτά τα αιτήματα γίνονται όλο και πιο δυνατά δεδομένης της αυξανόμενης μετανάστευσης, ειδικά μετά την ανάληψη των Ταλιμπάν στην εξουσία στο Αφγανιστάν το καλοκαίρι του 2021.

Οι αντιδράσεις των κρατών της ΕΕ στη μετανάστευση και το άσυλο είναι ασυνεπείς. Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης όπως η Ελλάδα και η Ιταλία ζητούν δικαιότερη κατανομή των μεταναστών, ενώ οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία βασίζονται σε μια πολιτική απομόνωσης. Αυτή η πολιτική περιλαμβάνει όχι μόνο την απώθηση των μεταναστών που ζητούν άσυλο, αλλά και την κατασκευή φυσικών φραγμών στα εξωτερικά σύνορα.

Η κατάσταση στα εξωτερικά σύνορα

Ωστόσο, οι απωθήσεις, οι οποίες είναι παράνομες και παραβιάζουν το δίκαιο της ΕΕ και τη Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, είναι ευρέως διαδεδομένες. Τα άτομα που φτάνουν σε χώρα της ΕΕ έχουν δικαίωμα σε έλεγχο και διαδικασία ασύλου. Η άνιση μεταχείριση είναι εμφανής καθώς οι πρόσφυγες από το Ιράκ, τη Συρία και το Αφγανιστάν είναι πιο αυστηρά αποκλεισμένοι, ενώ οι Ουκρανοί πρόσφυγες πολέμου γίνονται δεκτοί με αλληλεγγύη.

Η σύνοδος κορυφής της ΕΕ τον Οκτώβριο του 2021 και η προγραμματισμένη ειδική σύνοδος κορυφής της ΕΕ για τη μετανάστευση τον Φεβρουάριο του 2023 αποτελούν περαιτέρω προσπάθειες μεταρρύθμισης της μεταναστευτικής πολιτικής. Ένα πιλοτικό πρόγραμμα για την καλύτερη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων, ιδίως μεταξύ Βουλγαρίας και Τουρκίας, βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Όμως, παρά όλα τα μέτρα, το ερώτημα παραμένει πόσο αποτελεσματικές είναι στην πραγματικότητα αυτές οι πολιτικές αποφάσεις.

Η ιστορία της μετανάστευσης στην Ευρώπη απαιτεί μια ολοκληρωμένη ματιά. Οι προηγούμενες εργασίες είχαν συχνά επικεντρωθεί είτε σε εθνικά περιβάλλοντα είτε σε διακρατικούς οργανισμούς. Σπάνιες είναι οι μελέτες που συνδυάζουν και τις δύο προοπτικές. Ένας τόμος που εξετάζει τις διαδικασίες και τις πολιτικές μετανάστευσης σε 13 ευρωπαϊκές χώρες από τη μεταπολεμική περίοδο έως σήμερα θα μπορούσε να προσφέρει νέες γνώσεις εδώ.

Συνοψίζοντας, οι προκλήσεις της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής είναι βαθιά ριζωμένες και απαιτούν τόσο πολιτικές όσο και κοινωνικές απαντήσεις. Η έκκληση για θεμελιώδη μεταρρύθμιση και μια ενεργή, ανθρωπιστική μεταναστευτική πολιτική γίνεται όλο και πιο δυνατή καθώς η ΕΕ εξακολουθεί να βρίσκεται αντιμέτωπη με εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες: εξπρές, Ευρωπαϊκά μαθήματα, εκδοτικός οίκος Wallstein.