Ένταξη στο χώρο εργασίας: ιστορία επιτυχίας της ÖZIV SUPPORT!

Ένταξη στο χώρο εργασίας: ιστορία επιτυχίας της ÖZIV SUPPORT!

Τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν συχνά τεράστιες προκλήσεις, ιδιαίτερα στον τομέα της απασχόλησης. Σύμφωνα με τα τρέχοντα στατιστικά στοιχεία, έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν μακροχρόνια ανεργία από τα άτομα χωρίς αναπηρία. Σύμφωνα με την AMS, κατά μέσο όρο χρειάζονται σχεδόν τριπλάσιο χρόνο για να βρουν δουλειά - 25,9 μήνες σε σύγκριση με 9,3 μήνες για άτομα χωρίς περιορισμούς. Για το λόγο αυτό, η προσφορά ÖZIV SUPPORT προσφέρει τις βάσεις για επαγγελματική υποστήριξη και συμβουλές. Το 2024, αυτό το πρόγραμμα βοήθησε 397 άτομα με αναπηρία τουλάχιστον 50% να ολοκληρώσουν με επιτυχία τις διαδικασίες καθοδήγησης, με 182 άτομα να μπορούν να ενσωματωθούν με επιτυχία στην αγορά εργασίας OTS.at αναφέρθηκε.

Η προσφορά ÖZIV δείχνει πώς μπορεί να εφαρμοστεί η ένταξη στην επαγγελματική ζωή. Από τους 49 υπαλλήλους του προγράμματος, περίπου το 39% προέρχεται από άτομα με αναπηρία, γεγονός που επιτρέπει τις δικές τους εμπειρίες να εισρεύσουν στην καθημερινή τους εργασία. Το ÖZIV υποστηρίζεται από το Υπουργείο Κοινωνικών Υποθέσεων, το οποίο χρηματοδοτεί πλήρως αυτές τις πρωτοβουλίες και έτσι προσφέρει δωρεάν βοήθεια. Άλλα αποτελεσματικά προγράμματα όπως το ÖZIV ARBEITSASSISTENZ NÖ τοποθέτησαν 216 άτομα με αναπηρία σε νέες θέσεις εργασίας ή εξασφάλισαν υπάρχουσες εργασιακές σχέσεις πέρυσι. Αυτές οι επιτυχίες υπογραμμίζουν τον επείγοντα χαρακτήρα της επέκτασης τέτοιων υπηρεσιών υποστήριξης, καθώς η ζήτηση είναι τεράστια Ανθρώπινη Δράση έχει καθορίσει.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, οι αναπηρίες είναι μακροχρόνιες βλάβες που εμποδίζουν τα άτομα να συμμετέχουν ισότιμα ​​στην κοινωνική ζωή. Είναι μια πραγματικότητα που επηρεάζει πολλούς και η ανάγκη να σπάσουν τα εμπόδια γίνεται όλο και πιο σημαντική. Είτε πρόκειται για σωματικούς, διανοητικούς ή συναισθηματικούς περιορισμούς - η πρόσβαση σε ένα περιβάλλον χωρίς εμπόδια όχι μόνο ωφελεί τα άτομα με αναπηρία, αλλά διευκολύνει και άλλες ομάδες πληθυσμού, όπως γονείς με καρότσια ή ηλικιωμένους. Συνεπώς, η μείωση τέτοιων φραγμών θα πρέπει να είναι κοινός στόχος προκειμένου να δημιουργηθεί μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.