Nagroda honorowa dla Adolfa Hahnla: Legenda salzburskiej sztuki sakralnej!

Nagroda honorowa dla Adolfa Hahnla: Legenda salzburskiej sztuki sakralnej!

Salzburg, 5 lutego 2025 r. – Ceniony historyk sztuki Adolf Hahnl został uhonorowany przez Archidiecezję Salzburską nagrodą honorową „Arcybiskupa Rohrachera Study Fund”. 86-latek, który pracował już jako dyrektor Biblioteki opactwa św. Piotra, odebrał nagrodę podczas ceremonii, której przewodniczył abp Franz Lackner. W oficjalnym oświadczeniu Hahnl zostaje uhonorowany mianem „wiernego, lojalnego i encyklopedycznie wykształconego sługi kościoła i klasztoru”. Nagroda ta jest wyrazem uznania dla jego ponad czterdziestoletniej pracy w różnych instytucjach kulturalnych i kościelnych archidiecezji.

Podczas swojej imponującej kariery Hahnl wniósł znaczący wkład w badania architektoniczne i sztukę chrześcijańską. Dzięki swojej wiedzy zdobył także stanowisko archiwisty w opactwie Mattsee i wykładowcy uniwersyteckiego na Wydziale Teologicznym w Salzburgu. Nagroda honorowa przyznawana jest od 1972 roku dla uhonorowania wybitnych osiągnięć w historii Kościoła i dyscyplinach pokrewnych, takich jak m.in kathpress.at zgłoszone.

Historyczne korzenie kapituły katedralnej

Początki Kapituły Katedralnej w Salzburgu sięgają roku 774, kiedy biskup Vigil poświęcił katedrę. Za arcybiskupa Konrada I ustalono pierwsze zasady obowiązujące kapitułę katedralną, składającą się z 24 kanoników prowadzących wspólne życie pracy i modlitwy. Instytucja ta rozwijała się na przestrzeni wieków i stanowiła centralną pozycję władzy w archidiecezji i arcybiskupstwie. salzburg.gv.at podkreśla, że ​​kanonicy byli nie tylko przywódcami duchowymi, ale także ważnymi właścicielami ziemskimi i współtwórcami krajobrazu kościelnego Salzburga.

Kapituła katedralna zmieniała się na przestrzeni lat, szczególnie pod względem składu i zakresu odpowiedzialności. Roland Peter Kerschbaum, członek kapituły katedralnej od 2011 roku, podkreśla ważną rolę jej członków w administrowaniu katedrą i organizacji liturgii katedralnej. Opisuje członków kapituły katedralnej jako duchową wspólnotę, która wspiera się nawzajem w podejmowaniu różnorodnych obowiązków kulturalnych i administracyjnych.