Moeder van ziek kind in Gaza roept op tot staakt-het-vuren

Moeder van ziek kind in Gaza roept op tot staakt-het-vuren

In een van de laatst functionerende ziekenhuizen in de Gazastrook vullen de ogen van Tamara Al-Maarouf zich met tranen terwijl ze hulpeloos aan het bed van haar vier maanden oude zoontje staat. Een inmiddels verwijderde tumor had zijn kleine hartje samengedrukt en de jongen heeft dringend een behandeling in het buitenland nodig.

De tragedie van onschuldige levens

Ondertussen wordt de 84-jarige Oded Lifshitz, die op 7 oktober vorig jaar door Hamas-militanten uit zijn huis in kibboets Nir Oz werd ontvoerd, nog steeds gevangen gehouden in door Hamas gecontroleerd gebied. Zijn familie vecht wanhopig voor zijn terugkeer.

De verhalen van deze twee mensen – een Palestijns kind en een oudere Israëliër – vertellen over de talloze onschuldige levens die gevangen zitten in een oorlog waar zij niet voor hebben gekozen. Hun lot is nu verwikkeld in politiek en onderhandelingen die vrijwel zijn mislukt.

Dringende behandelingsbehoeften in de Gazastrook

Kleine Jihad kan nauwelijks ademen of eten. Zijn moeder, Tamara, probeert hem wanhopig te troosten terwijl hij huilt en kronkelt met buisjes in zijn mond en neus. Hoe duizenden andere patiënten in Gaza heeft hij dringend medische hulp uit het buitenland nodig, maar die evacuaties zijn vrijwel tot stilstand gekomen sinds mei, toen Israël de controle over de grensovergang bij Rafah overnam.

De Israëlische autoriteiten hebben slechts een fractie daarvan naar schatting 12.000 Palestijnen, die wachten op overbrenging – waaronder veel kinderen – uit Gaza, die voor behandeling worden opgenomen.

De verwoestende gezondheidscrisis

Meer dan een jaar van verwoestende Israëlische luchtaanvallen en de daarmee gepaard gaande belegering in het gebied hebben de gezondheidszorg hard getroffen. Medische professionals zijn nauwelijks in staat levens te redden. Ziekenhuizen worden overweldigd door de gewonden van het conflict, terwijl ze tegelijkertijd worden geconfronteerd met vermijdbare ziekten die in een alarmerend tempo toenemen.

In augustus was er één Jongen van 11 maanden als de eerste patiënt in Gaza bij wie polio werd vastgesteld in 25 jaar nadat het Israëlische militaire optreden de water- en rioleringssystemen verwoestte, wat leidde tot een heropleving van de dodelijke ziekte.

Internationale hulpinspanningen

In september heeft de Wereldgezondheidsorganisatie de eerste van twee doses van het poliovaccin toegediend aan ruim een ​​half miljoen kinderen onder de tien jaar in Gaza. Volgens de VN-kinderorganisatie UNICEF is de tweede ronde van de noodvaccinatiecampagne al aan de gang. Dat meldde de VN Vaccinaties op een school die werd gebruikt als noodopvang nadat deze was beschadigd bij een Israëlische luchtaanval.

Er zijn talloze andere kinderen, zoals Jihad, die lijden aan ernstige ziekten, chronische ziekten en kanker en die geen adequate behandeling kunnen krijgen in Gaza.

Een wanhopige oproep aan de wereld

Artsen van het Nasser-ziekenhuis in Gaza vertelden CNN dat er noch specialisten, noch de benodigde apparatuur beschikbaar waren om de Jihad goed te diagnosticeren en te behandelen. Ze hadden dus geen andere keuze dan de tumor te verwijderen om de druk op zijn hart te verlichten, ondanks de risico's.

Vóór de operatie van haar zoon kon Tamara Al-Maarouf haar tranen niet bedwingen en smeekte ze de internationale gemeenschap om hulp: “Dit zijn kinderen, ze dragen geen wapens”, vertelde ze aan CNN. “Waarom kan hij niet worden geëvacueerd?”

Hoop op een terugkeer

Tegen alle verwachtingen in overleefde de kleine Jihad de operatie. Maar artsen konden de tumor niet volledig verwijderen, vertelde zijn moeder vorige week aan CNN. Een maand na de operatie heeft hij nog steeds last van gewichtsverlies, diarree, koorts en verlies van eetlust, zei ze.

Tausende Kilometer entfernt, in ihrem Zuhause in London, durchblätterte Sharone Lifschitz schwarz-weiß Fotos, die sie auf ihrem Handy gespeichert hatte, während sie letzten Monat mit CNN sprach. Sie strahlte vor Stolz, als sie auf ein altes Bild ihrer Mutter, Yocheved Lifschitz, zeigte, auf dem ein Schild mit der hebräischen Aufschrift „Shalom“ – Frieden – zu sehen ist.

Haar ouders waren lange tijd voorstanders van vrede. In recent years, the elderly couple was part of a volunteer group of Israelis who drove Gazans from the border to hospitals in East Jerusalem and the West Bank. Haar vader, Oded Lifschitz, behield zijn rijbewijs zodat hij die missies kon voortzetten, zei ze.

Een familiegeheim en verlies

"Mijn vader geloofde in groot denken en het oplossen van het moeilijke probleem... Hij was een groot voorstander van de tweestatenoplossing", vertelde Lifschitz aan CNN. “Hij geloofde dat we overeenkomsten konden bereiken met de Palestijnen.” On the morning of October 7 last year, Oded and Yocheved were kidnapped from their home on Kibbutz Nir Oz, the scene of one of the worst massacres in that day's Hamas attack.

Yocheved, nu 86, werd in haar nachtjapon ontvoerd, op een motorfiets gegooid en naar Gaza gebracht. Eind oktober was ze dat op humanitaire gronden door Hamas vrijgelaten.

De zoektocht naar vrede

De laatste keer dat Yocheved haar man meer dan 60 jaar geleden zag, was op 7 oktober. Hij lag gewond op de grond nadat hij in de hand was geschoten door de militanten die hun huis binnendrongen. “Hij overleefde en zijn geest overleefde”, vertelde haar dochter aan CNN. “We weten dat hij op de eerste dag naar mijn moeder op zoek was”, zei ze, daarbij verwijzend naar getuigenissen uit de gelederen van de vrijgelaten gijzelaars. 'We weten dat hij de andere gijzelaars heeft geholpen met wie hij een kamer deelde. Mijn vader was een zeer behulpzame, vriendelijke en genereuze man.'

Het is deze vriendelijkheid en vrijgevigheid, evenals zijn vermogen om Arabisch te spreken, waarvan de familieleden hopen dat ze een kwetsbare, oudere man met gezondheidsproblemen hebben geholpen om in gevangenschap te overleven.

Ze wachten nu al ruim een ​​jaar op zijn terugkeer. In mei werd Oded 84 terwijl hij gevangen werd gehouden door Hamas.

Lifschitz draagt ​​een hondenpenninghalsband met een foto van haar vader gegraveerd met ‘84’ en de boodschap: ‘Wacht thuis op je.’ “Hamas heeft ouderen ontvoerd, ze hadden ze niet nodig en hadden ze zonder deal kunnen teruggeven”, zei Lifschitz. “Er is geen deal nodig om een ​​84-jarige man terug te brengen. Er is geen deal nodig om een ​​1-jarige baby terug te brengen. Het feit dat Hamas hen gebruikt om een ​​deal te krijgen is verschrikkelijk.”

De weg naar een overeenkomst

Maar Lifschitz, zoals veel Israëliërs blijft geloven dat de enige uitweg uit deze nachtmerrie een overeenkomst tussen Israël en Hamas is die een einde zou kunnen maken aan de oorlog en de vrijlating van de gijzelaars zou kunnen veiligstellen. Ze vreest dat ze zullen verliezen in de race tegen de klok om hun dierbaren levend terug te brengen.

“We zijn zo uitgeput en zo gebroken, keer op keer”, zei Sharone. "We geven niet op. We hebben niet de luxe om op te geven."

De wanhopige situatie van de bevolking

De hoop op een staakt-het-vuren en de vrijlating van gijzelaars is herhaaldelijk de grond in geboord door mislukte onderhandelingen. Zowel Israël als Hamas geven elkaar de schuld van de mislukte pogingen, terwijl bemiddelaars uit de VS, Qatar en Egypte proberen de maandenlang vastgelopen gesprekken te redden.

In juli leek een deal binnen handbereik, maar bronnen vertelden CNN dat de laatste eisen van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu de overeenkomst hadden ondermijnd en obstakels hadden gecreëerd. Amerikaanse functionarissen hebben sindsdien zowel Israël als Hamas de schuld gegeven van het toevoegen van aanvullende voorwaarden die de gesprekken tot stilstand hebben gebracht. Families van gijzelaars hebben Netanyahu herhaaldelijk beschuldigd van het opzettelijk verlengen van de oorlog en het torpederen van overeenkomsten om zijn eigen politieke voordeel te behalen.

Op het spel staan ​​de levens van meer dan 100 Israëlische gijzelaars en de 2,2 miljoen inwoners van Gaza, allen gevangen in een belegerd gebied dat door hulpgroepen wordt omschreven als de “hel op aarde”, terwijl ze oproepen tot een staakt-het-vuren om levens te redden.

De langzame dood onder het beleg

Degenen die het Israëlische bombardement hebben overleefd, waarbij volgens de Palestijnse autoriteiten meer dan 42.000 mensen zijn omgekomen, worden geconfronteerd met wat Gazanen als Al-Maarouf beschrijven als langzame sterfgevallen onder beleg, terwijl de situatie met de dag catastrofaler wordt.

“Hij is een kind dat niets te maken heeft met wat er is gebeurd”, vertelde de radeloze moeder vorige maand aan CNN. “Wat deed een baby van vier maanden?”

Een dringende oproep aan de internationale gemeenschap

Lifschitz is van mening dat bemiddelaars meer zouden kunnen doen om tot overeenstemming te komen. Ze wil dat Egypte en Qatar meer druk uitoefenen op Hamas, maar voor haar is het de Amerikaanse president Joe Biden die deze deal tot stand zou kunnen brengen. ‘Ik geloof dat het president Biden is die er op dit moment alles aan moet doen om ze thuis te brengen… Ik geloof dat hij onze beste hoop is’, zei ze.

Lifshitz weigert het standpunt van haar eigen regering te vergelijken met dat van een militante groepering als Hamas, maar legde uit: “Iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis ziet mensen gevangen in het tij van de tijd en politieke en militaire fanatieke regeringen die hun eigen agenda boven mensenlevens stellen… Beide naties zijn inderdaad buitengewoon ongelukkig met het leiderschap dat hen momenteel leidt.

De urgente situatie van de gijzelaars

Voor Israëli's als Lifshitz kwam er begin september een einde aan de race om de levens van hun dierbaren te redden, nadat het Israëlische leger de lichamen van zes gijzelaars Het terugbrengen van degenen die door Hamas waren geëxecuteerd, werd urgenter gemaakt. Het Israëlische leger (IDF) meldde dat ze “korte tijd” op brute wijze werden vermoord voordat Israëlische troepen hen konden bereiken. Hamas uitte op zijn beurt een huiveringwekkende dreiging dat meer gijzelaars in doodskisten zouden terugkeren als Israëlische troepen hen zouden proberen te bevrijden.

Drie van de zes gijzelaars werden door de Israëlische autoriteiten meegenomen verwacht te worden vrijgelaten in het kader van een toekomstige wapenstilstand. “Dit waren jonge mensen die alle overlevingskansen hadden, en ze overleefden bijna een jaar”, zei een emotioneel geschokte Lifschitz. "Het is een mislukking; we hebben ze in de steek gelaten."

De families van de gijzelaars vrezen voor de veiligheid van hun dierbaren, niet alleen in relatie tot hun ontvoerders, maar ook in relatie tot de militaire operaties van Israël, vooral de onophoudelijke bombardementen die een groot deel van Gaza met de grond gelijk gemaakt hebben.

Toekomstige hoop en strijd

Vorige maand bevestigde de IDF dat drie gijzelaars wier lichamen in december werden geborgen “hoogstwaarschijnlijk” waren omgekomen bij een Israëlische aanval. Het leger had eerder toegegeven dat het een ongeluk was drie andere gijzelaars gedood te hebben en uitgelegd dat het de omstandigheden waren van de Dood van zes gijzelaars, wier lichamen in juni werden geborgen, worden onderzocht.

Hoewel de vooruitzichten voor een deal somber lijken, zei Lifschitz dat ze de strijd voor de vrijlating van haar vader en de andere gijzelaars niet zou opgeven. Op de vraag wat ze tegen haar vader zou zeggen als hij haar kon horen, antwoordde Lifschitz met dikke stem: "Vergeef ons. Vergeef ons. We hebben zo hard geprobeerd. En weet dat we jouw stem in ons hoofd horen... Weet je, we hebben het geprobeerd op de manier waarop hij zijn hele leven heeft geprobeerd. Hij heeft vele jaren geprobeerd deze ramp af te wenden.

“Ik hoor hem nu zeggen: ‘Werk voor vrede, werk voor de mogelijkheid dat mensen in deze regio samen kunnen leven’”, voegde ze eraan toe.