Sztuczna inteligencja przywraca Guggenheima Gehry'ego do życia!

Sztuczna inteligencja przywraca Guggenheima Gehry'ego do życia!

Refik Anadol, wielokrotnie odznaczany pionier sztuki cyfrowej, wywołuje zamieszanie dwiema spektakularnymi wystawami, które przesuwają granice sztuki i technologii. Jego najnowsze dzieło w Muzeum Guggenheima w Bilbao to cyfrowa reinterpretacja słynnego dzieła architektonicznego Franka Gehry'ego. Anadol prezentuje 16-minutową instalację audiowizualną stworzoną przy użyciu specjalnie opracowanego modelu AI. Odwiedzający mogą przygotować się na wciągającą podróż przez żywe kolory i ruchome kształty, które tworzą wrażenie unoszenia się w gigantycznej lampie z lawą techno. Ta nowość ma nie tylko bawić, ale także wprowadzić widzów w fascynację sztuką AI i jednocześnie zapoczątkować nową erę wypowiedzi artystycznej.

Estetyczne wykończenia i mistrzostwo technologiczne

W tym samym czasie pojawia się Anadol Kunsthaus w Zurychu jego wystawa „Bez nadzoru”, która w imponujący sposób prezentuje możliwości sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego. Tutaj Anadol przekształca dane z kolekcji dzieł sztuki w płynne, zmieniające się okulary wizualne. Pomimo imponującej estetyki przedstawienia, krytycy krytykują brak głębi intelektualnej. Prace skłaniają do refleksji, ale raczej nie prowadzą do merytorycznej dyskusji na temat kwestii etycznych i społecznych związanych z wykorzystaniem sztucznej inteligencji.

Podczas gdy Anadol w Bilbao stara się stworzyć nowy wymiar doświadczeń swoją sztuką i zainspirować młodą publiczność, w Zurychu pojawiają się krytyczne uwagi, że jego prace powinny oferować coś więcej niż tylko efekty wizualne. Użycie algorytmów często pozostaje na powierzchni i nie prowokuje do głębszej refleksji nad kulturowymi i społecznymi implikacjami sztuki cyfrowej. Anadol celebruje technologię, ale ten bezkrytyczny pogląd może być postrzegany jako problematyczny, szczególnie w świecie wymagającym nowych perspektyw i krytycznych spostrzeżeń.