Καταπολέμηση του άνθρακα: Η τελευταία μάχη της Cumbria για τη νέα εξόρυξη!

Καταπολέμηση του άνθρακα: Η τελευταία μάχη της Cumbria για τη νέα εξόρυξη!

Στην καρδιά της cumbria, ένας πικρός αγώνας για το μέλλον του άνθρακα είναι οργισμένη, ενώ ο ήλιος πέφτει πάνω από την αμφιλεγόμενη νέα εξόρυξη άνθρακα.

Whitehaven, Cumbria, Nordland - Ήμασταν πέντε μίλια (8 χλμ.) Από εδώ, 2.000 πόδια (609 μέτρα) υπόγεια. " Ο David Cradduck, 77 ετών, κοιτάζει την απεραντοσύνη της Ιρλανδικής Θάλασσας και θυμάται τις ημέρες που κατέβηκε με εκατοντάδες άλλους ανθρακωρύχους στους βαθιούς άξονες του λάκκου Haig. Αυτές οι μνήμες δεν είναι μόνο νοσταλγικές, είναι επίσης μέρος ενός αγώνα που έχει διαμορφώσει την περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες.

Η βιομηχανία λάχανου, μόλις η ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας, έχει βιώσει μια δραματική πτώση τις τελευταίες δεκαετίες. Το κλείσιμο των τελευταίων κοιλοτήτων στη δεκαετία του 1980 άφησε μια πληγή που εξακολουθεί να πονάει σήμερα. "Ο άνθρακας σε αυτόν τον άξονα είναι περίπου 600 πόδια (183 μέτρα) βαθιά", λέει ο Cradduck με υπερηφάνεια. "Καταργήσαμε τις σήραγγες άνθρακα και έσκαψαν μέχρι να συναντηθούμε από τα κύματα άνθρακα." Αυτές οι μνήμες δεν είναι μόνο προσωπικές ιστορίες, αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης αφήγησης για την ταυτότητα και τον αγώνα των ανθρώπων στην Cumbria.

Μια νέα λάμψη ελπίδας ή ένα επικίνδυνο βήμα προς τα πίσω;

Τώρα, δεκαετίες μετά την τελευταία εξόρυξη άνθρακα, υπάρχουν προσπάθειες για την άνοιξη των καταθέσεων άνθρακα στην περιοχή. Ένα νέο βαθύ ορυχείο κοντά στον παλιό χώρο Haig θα μπορούσε να δημιουργήσει εκατοντάδες θέσεις εργασίας και να ενισχύσει την τοπική οικονομία. Αλλά τα σχέδια είναι αμφιλεγόμενα και έχουν προκαλέσει μια έντονη συζήτηση. "Είμαστε τα βρώμικα σπυράκια εδώ", λέει ο John Greasly, πρώην οικοδεσπότης που ζει στην περιοχή. "Οι πλούσιοι άνθρωποι στις νότιες λίμνες θέλουν δεν θα υπήρχαν."

Τα σχέδια για το νέο ορυχείο, τα οποία παρουσιάστηκαν πριν από σχεδόν μια δεκαετία, συναντήθηκαν μεικτές αντιδράσεις. Ενώ ορισμένοι κάτοικοι παίρνουν ελπίδα, άλλοι φοβούνται ότι η επιστροφή στον άνθρακα θα θέσει σε κίνδυνο το περιβάλλον και θα θέσει σε κίνδυνο την πρόοδο στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. "Η βιομηχανία λάχανου μας παραβίασε στο παρελθόν", λέει η Fiona Heslam, ένας περιβαλλοντολόγος που αγωνίζεται στο ορυχείο. "Πρέπει να επικεντρωθούμε σε πράσινες θέσεις εργασίας, όχι στο ρομαντισμό των προηγούμενων χρόνων."

Μια πικρή νομική διαφωνία

Οι νομικές διαφωνίες για το ορυχείο είναι πολύπλοκες και τώρα διήρκεσαν μια δεκαετία. Τον Σεπτέμβριο, το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι η έγκριση για το ορυχείο, το οποίο χορηγήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση συντηρητικών, ήταν παράνομη. Αυτό έγινε μετά από μια πρωτοποριακή κρίση, η εν λόγω εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που προκύπτουν από την καύση και τη μεταφορά του άνθρακα πρέπει να αξιολογούνται πριν από την έγκριση ενός έργου. Αυτές οι αποφάσεις έχουν κάνει τα σχέδια της West Cumbria Mining Ltd (WCM) πολύ πιο δύσκολα, η οποία μπορεί τώρα να έχει χάσει την προθεσμία τους για έφεση.

Οι υποστηρικτές των ορυχείων υποστηρίζουν ότι είναι ζωτικής σημασίας για την περιοχή, ενώ οι αντίπαλοι προειδοποιούν για τους οικολογικούς και τους κινδύνους για την υγεία. "Έχουμε τις πιο μολυσμένες περιοχές στην Αγγλία εδώ", λέει ο Maggie Mason, πρώην αξιωματικός σχεδιασμού που μιλάει εναντίον του ορυχείου. "Πρέπει να αφήσουμε αυτό το μέρος και πάλι και να το κάνουμε άγριο ξανά."

Η συζήτηση για το ορυχείο δεν είναι μόνο μια τοπική υπόθεση, αλλά αντικατοπτρίζει επίσης τις μεγαλύτερες προκλήσεις μπροστά από τις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει το Brexit. Η περιοχή Cumbria, η οποία κάποτε ζούσε από τη βιομηχανία λάχανου, τώρα αγωνίζεται να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο. "Είμαστε εδώ στο τέλος μιας τσάντας 45 μιλίων", λέει ο Greasly. "Οι άνθρωποι εδώ αισθάνονται ξεχασμένοι και αγνοούνται."

Το μέλλον του άνθρακα στην Cumbria παραμένει αβέβαιο. Ενώ ο ήλιος περνά πάνω από τα παλιά ορυχεία, παραμένει το ερώτημα: η περιοχή θα επιστρέψει στο παρελθόν ή θα πάρει ένα νέο, πράσινο μονοπάτι; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι καθοριστική για την ταυτότητα και την πηγή των ανθρώπων σε αυτή την κακοποιημένη περιοχή.