10.000 νέα διαμερίσματα στη Βιέννη: Μια περιττή παγίδα κόστους για τους φορολογούμενους

10.000 νέα διαμερίσματα στη Βιέννη: Μια περιττή παγίδα κόστους για τους φορολογούμενους

Το πρόβλημα της έλλειψης χώρου διαβίωσης στη Βιέννη γίνεται όλο και πιο επείγουσα, επειδή πολλά νέα διαμερίσματα είναι κενά. Σύμφωνα με μια τρέχουσα δήλωση των τοπικών επαγγελματιών κατασκευών, η κενή θέση όχι μόνο έχει οικονομικό αντίκτυπο στους φορολογούμενους, αλλά και συμβάλλει στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Αυτό σημαίνει ότι πολλά νεοσύστατα διαμερίσματα είναι περιττά επειδή δεν ανταποκρίνονται στην ανάγκη.

Η κατάσταση είναι ανησυχητική: σύμφωνα με τις τρέχουσες αναφορές, υπάρχουν περίπου 10.000 διαμερίσματα στη Βιέννη μόνο, τα οποία έχουν κατασκευαστεί από το 2018 έως το 2021 αλλά δεν έχουν ληφθεί ποτέ. Αυτός ο αριθμός επιβεβαιώνεται από μια μελέτη του Επιμελητηρίου Εργασίας. Η κενή θέση τέτοιων νέων κτιρίων σημαίνει ότι η πόλη πρέπει να συνεχίσει να επενδύει σε δαπανηρές υποδομές, ενώ οι υπάρχουσες παραμένουν αχρησιμοποίητες στις κενές ιδιότητες.

Αιτίες κενής θέσης

Μια σημαντική πτυχή που συμβάλλει στη δημιουργία τέτοιων κενών θέσεων είναι ότι η ιδιωτική αγορά ακινήτων συχνά σχεδιάζει τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων. Αυτό επηρεάζει τόσο τον τύπο των διαμερισμάτων όσο και την τοποθεσία και τον εξοπλισμό τους. Οι επαγγελματίες των κατασκευών υπογραμμίζουν ότι τα νέα κτίρια όχι μόνο αυξάνουν τις εκπομπές CO2, αλλά και απαιτούν τεράστια ποσά για την αγορά νέων υποδομών, οι οποίες είναι συχνά ήδη διαθέσιμες σε υπάρχοντα κτίρια κατοικιών.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι κατασκευαστικές εταιρείες συχνά επενδύουν σε μη ελκυστικές ή πολύ ακριβές τοποθεσίες, γεγονός που μειώνει τη ζήτηση. Αυτή η ασυμφωνία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης δεν είναι μόνο ένα αστικό πρόβλημα, αλλά και σε αντίθεση με τις προσπάθειες της πόλης για την αειφόρο ανάπτυξη και τη μείωση του CO2.

Οι επαγγελματίες των κατασκευών επομένως απαιτούν μια σαφή πολιτική στρατηγική για να μειώσουν συγκεκριμένα την κενή θέση και ταυτόχρονα να καταπολεμήσουν την έλλειψη χώρου διαβίωσης στην πόλη. Χρειάζεται η ανακατανομή των πόρων και η προσαρμογή στις ανάγκες του πληθυσμού για να επιτευχθεί μια πράσινη στροφή στην οικιακή κατασκευή.