Κοινή μνήμη: Η ψυχή την Κυριακή στο Bludenz συνδέει τις γενιές

Κοινή μνήμη: Η ψυχή την Κυριακή στο Bludenz συνδέει τις γενιές

Το Bludenz ήταν η σκηνή της παραδοσιακής μνήμης την τελευταία Κυριακή της ψυχής, η οποία επαίνεσε τις αναμνήσεις των πεσμένων στρατιωτών. Το μουσικό πλαίσιο πραγματοποιήθηκε υπό την καθοδήγηση του Mario Ploner, που διοργανώθηκε από το Bludenzer Liederkranz στο Heilig-Kreuzkirche. Οι εορτασμοί προσέλκυσαν πολλούς κατοίκους και επίσημους επισκέπτες και προσέφεραν χώρο για προσεκτικές σκέψεις για την ειρήνη και την απώλεια.

Pater Guido Kobiec, ο επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας στην ποιμαντική περιοχή Bludenz, σκηνοθέτησε την έκθεση, στην οποία τα τραγούδια όπως το "Where πρέπει να γυρίσω" και το "Kumbayah My Lord". Μία από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές ήταν η ιστορία του ποιμαντικού διευθυντή Thomas Folie, ο οποίος ανέφερε τον Roswitha, έναν σύγχρονο μάρτυρα από τον Brunnenfeld, ο οποίος είχε δει πώς διαμαρτυρήθηκε ένας πεσμένος στρατιώτης στο τρίμηνο κάθε νοικοκυριού. Αυτές οι προσωπικές ιστορίες έδωσαν στον εορτασμό μια ιδιαίτερα συναισθηματική σημείωση.

Κοινή μνήμη

Μετά την έκθεση, οι συμμετέχοντες έδωσαν την προσοχή τους στο μνημείο του πολέμου, όπου πραγματοποιήθηκε μια πομπή με μουσικούς, πυροσβεστήρα, σύμπραξη συντρόφων και πολιτικούς εκπροσώπους. Ένα κινούμενο απόσπασμα από τον πατέρα Kobiec, που προσβάλλει την ευλογία του Θεού για το μνημείο, απεικόνιζε το κοινοτικό πνεύμα αυτής της συγκέντρωσης. Στην ομιλία του, ο δήμαρχος Simon Tschann τόνισε το καθήκον της διατήρησης της ειρήνης και υπενθύμισε τις πολεμικές συγκρούσεις στο παρελθόν που εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό θέμα στη σημερινή κοινωνία.

Η ευχαρίστηση -Ομιλία του Προέδρου της Ένωσης Comradeship, Helmuth August Küng, ο οποίος επίσης επαίνεσε την Fire Brigade του Bludenz, ο οποίος ήταν επίσης πιστός στον εορτασμό εδώ και πολλά χρόνια. Παρουσίασε μια ζώνη των υποστηρικτών της 150ης επετείου, οι οποίες απουσίαζαν, και εξέφρασαν την αναγνώρισή του για την παράδοση να συνοδεύουν την ψυχή της Κυριακής μουσικά.

Επιπλέον, όχι μόνο ο πόλεμος θεωρήθηκε εκείνη την ημέρα, αλλά και τα μέλη των οργανώσεων του Blue Light που άφησαν τη ζωή τους σε δράση. Αυτό απέδειξε ότι ο εορτασμός δημιούργησε μια μακρινή αίσθηση κοινότητας που υπερβαίνει τα όρια του παρελθόντος και του παρόντος.

Το συμβάν κατέστησε σαφές πόσο σημαντική είναι η κοινή μνήμη και πώς μας θυμίζει να εκτιμούμε τις αξίες της ειρήνης. Για περαιτέρω ιδέες για τους εορτασμούς και τη σημασία τους, μια λεπτομερής αναφορά μπορεί να προβληθεί στο www.vol.at