Film Start: Anora - Een kleurrijke liefdeszwerm in de bioscoop

Film Start: Anora - Een kleurrijke liefdeszwerm in de bioscoop

De laatste tijd zijn verschillende belangrijke ontwikkelingen in de filmwereld bekend geworden die zowel oude klassiekers als nieuwe werken beïnvloeden. Bovenal veroorzaakt de prijs van Sean Baker's film "Anora" op het filmfestival van Cannes discussies. Deze variant van "Pretty Woman", die werd verplaatst naar New York, was in staat om de Golden Palm te winnen en zal binnenkort te zien zijn in Duitse bioscopen. Kamil Moll beschrijft de film als een mengeling van kleurrijke liefdeszwerm en een stedelijke misdaad grotesk. Het dynamische verhaal gaat parallellen met eerdere Hollywood -films, maar heeft zijn eigen, onderscheidende opmerking die niet enthousiasme voor alle critici voldoet.

De beoordelingen zijn gesplitst; Tobias Kniebe van de Süddeutsche Zeitung is sceptisch over de toekenning van de film omdat hij in de huidige tijd een zekere absurditeit ziet. Kniebe merkt dat de weergave van de hoofdpersoon, een jonge en aantrekkelijke man, het beeld van Richard Gere in de schaduw uit de oorspronkelijke geschiedenis plaatst. Dergelijke uitvoeringen leiden tot de kwestie van de authenticiteit van geportretteerde relaties en laten zien hoe ver entertainment van realistische representaties kan zijn.

De strijd tegen anti -semitisme in de film

Een ander belangrijk punt dat de discussie stimuleert, komt van Günter Rohrbach, een voormalige filmproducent. In een gesprek met de Zeit drukt hij zijn bezorgdheid uit over het toenemende anti -semitisme in de samenleving. Rohrbach, dat bekend staat om de Amerikaanse serie "Holocaust" te hebben verspreid, ondanks verzet in Duitsland, benadrukt dat de huidige angst voor joden op straat alarmerend is. Hij vraagt zich af of de constante weergave van Joden als slachtoffers in films zou kunnen bijdragen aan een sociaal begrip dat een verandering vereist.

Bovendien richt de Israëlische psychoanalyticus ZWI Rix de complexe relatie tussen Duits en Joden aan, die wordt gekenmerkt door gevoelens van schuld- en afweermechanismen. Dan Diner, een Israëlische historicus, gaat verder in zijn overwegingen en beschrijft de Holocaust als een negatieve keuze van het Joodse volk, wat betekent dat Joden het doel van vijandigheid zijn. Deze overwegingen maken een hoogtepunt van de noodzaak om de vertelling in films te heroverwegen en mogelijk een nieuw beeld te geven van Joden op de voorgrond als een levend persoon.

In de tussentijd lopen ook verdere activiteiten in de filmwereld. Silvia Halensleben vat de Viennale samen in de taz , en Patrick Holzapfel beveelt een retrospectief aan van Mia Hansen-Løve in Bern in de nzz . In een ander artikel praat David Steinitz in SZ met de acteur Jan Josef Liefers, die onlangs te zien was in Simon Verhoev's komedie "Old White Man". Deze gesprekken en beoordelingen illustreren de levenscycli van de media en hun invloed op sociaal bewustzijn en cultuur.

De laatste beoordelingen en discussies over films zoals "Anora" en de intolerantie van antisemitismekwesties vereisen verloren reflecties over de manier waarop verhalen worden verteld. De filmsector bevindt zich op een punt van de re -evaluatie, die zowel uitdagingen als kansen bevat. Informatie over deze onderwerpen en meer SZ en Filmdienst regelmatig over de huidige theatrale beschrijvingen van de week en daarna.

Kommentare (0)