Nehammer jako dyrektor EIB: PostSchacher czy szansa na Austrię?

Nehammer jako dyrektor EIB: PostSchacher czy szansa na Austrię?

Österreich, Land - 1 kwietnia 2025 r. Stało się wiadomo, że były kanclerz Karl Nehammer został nominowany przez ministra finansów Markusa Marterbauera na stanowisko dyrektora w Europejskim Banku Inwestycyjnym (EIB). Nominacja ta stanowi ważny krok dla reprezentacji austriackiej w EIB, ponieważ Austria jest teraz kolejnym wysłaniem przedstawiciela do komitetu zarządzającego. Stanowisko jest obecnie puste, a Austria może nominować Nehammera jako następcę Wilhelma Molterer, który był wiceprezesem EIB w latach 2011-2015, .

EIB odgrywa kluczową rolę w finansowaniu projektów, które przyczyniają się do wzmocnienia europejskiej gospodarki i infrastruktury. Przyznaje pożyczki w kilku kluczowych obszarach, w tym w ochronie klimatu, zrównoważonym rozwoju ekologicznym, digitalizacji i infrastrukturze społecznej. W połączeniu z innymi instytucjami UE EIB wspiera innowacyjne i zrównoważone projekty. Za pośrednictwem usług konsultacyjnych EIB pomaga również w wyszukiwaniu nowych instrumentów finansowych i optymalizacji korzystania z funduszy UE, jak opisano na stronie europejski bank inwestycyjny

Reakcje polityczne

Nominacja Nehammer nie tylko spotkała się z aprobatą. FPö wyraził obawy i skrytykował decyzję jako „postschacher”. Sekretarz generalny FPö Christian Hafenecker skrytykował także kancelarię Nehammer, która była związana z rekordowymi długami. Hafenecker wzywa do starannego przeglądu decyzji personelu i poważnego poszukiwania personelu, raporty wiadomości Pravda .

Komitet Zarządzający EIB składa się z dziewięciu członków i jest zajęty jednym po drugim przez kraje członkowskie UE. Prawo nominacji spada obecnie do Austrii, co sprawia, że ​​pozycja Nehammera jest niezwykle niezwykła. Podczas gdy dyskusja na temat nominacji i reakcji politycznych nadal się na nią okaże, okaże się, jak rozwija się proces selekcji i czy Nehammer może ostatecznie przejąć stanowisko.

Details
OrtÖsterreich, Land
Quellen