Katholieke kerk: Queerere -gelovigen eisen dringend meer zichtbaarheid!

Katholieke kerk: Queerere -gelovigen eisen dringend meer zichtbaarheid!

Wien, Österreich - De katholieke kerk in Oostenrijk toont een toenemende toewijding aan queer gelovigen, zoals de huidige discussie over de Rainbow Pastoral illustreert. Vrijwillige organisaties zijn toegewijd aan de zichtbaarheid van queer -gemeenschappen in veel bisdommen. Er is echter vaak een gebrek aan professionele middelen en verplichte training voor pastorale, waardoor het moeilijk is om queerersensibler pastoraal te implementeren. Daarom eist Jansen dat richtlijnen worden geïmplementeerd in alle bisdommen, vooral in priesterlijke training, om betrouwbare bruggen te creëren tussen queer -gemeenschappen en kerkplaatsen. Een centraal punt is de behoefte aan gevolgen voor bisschoppen die homofobe preken hebben. Jansen benadrukt dat de maatregelen van vandaag vaak slechts gedeeltelijk gedeeltelijk zijn, wat een verbetering vereist in het omgaan met queer geloofgemeenschappen.

Een essentiële impuls van de initiatieven in Oostenrijk is de Vaticaanse brief "Fiducia Supplicans", die geen zegenvieringen voor dezelfde -sex -paren uitsluit, zelfs als ze niet als een sacrament worden beschouwd. Paren die zo'n zegenpartij willen, hebben een recht op pastorale begeleiding, die hoop voedt voor een voortdurende positieve ontwikkeling binnen de kerk. De positieve indruk in veel parochies, vooral in Wenen, waar de regenboogvlag wordt gehesen, toont een kwestie van natuurlijk afhandeling van de LGBTIQ*-gemeenschap in organisaties zoals katholieke actie.

Vaticaanse perspectieven en lokale reacties

De Vaticaanse gemeente op 4 januari 2024 benadrukte in een persbericht dat bisschoppen niet de kans moeten ontkennen om zegeningen te geven voor mensen die erom vragen. Deze verklaring, die op 18 december 2023 werd ondertekend door paus Franciscus, benadrukt het pastorale wachten van de zegeningen. Er wordt benadrukt dat een onderscheid moet worden gemaakt tussen liturgische en spontane zegeningen. Hoewel sommige bisschoppenconferenties in westerse landen dit perspectief verwelkomen, ontmoeten anderen, vooral in Afrika, het onderwerp met weerstand. Bisschop Robert E. Barron uit Minnesota en bisschop Georg Bätzing uit Duitsland hebben het pastorale perspectief uitdagend ondersteund, terwijl andere bisschoppen in verschillende landen, waaronder Kazachstan en Malawi, hun priesters hebben verboden.

De bisschop van het bisdom Dresden-Meißen, Heinrich Timmereers, sprak zich ook uit in de discussie over de gelijkheid van homoseksuele paren. Hij pleit voor een herpositionering van de katholieke kerk in het omgaan met homoseksualiteit en ziet de noodzaak om pastorale zorg voor homoseksuelen uit te breiden. Timmerevers maakte duidelijk dat hij de zegen van homoseksuele paren steunde en dat hij werd ontroerd door de levensverhalen van homo-lesbische transexuele christenen. Hij erkent de exclusieve pastorale van het verleden en roept op tot meer acceptatie en tolerantie voor homoseksuelen binnen de kerk. Timmerevers ziet ook de noodzaak om na te denken over de vorm van dergelijke zegeningen om een open dialoog binnen de gemeenschap te promoten.

Deze ontwikkelingen laten zien hoe de katholieke kerk in toenemende mate reageert op de behoeften van vreemde schuldeisers. De vooruitgang in Oostenrijk, ondersteund door het Vaticaanse perspectief, zou een gids kunnen zijn voor toekomstige veranderingen in de wereldwijde katholieke gemeenschap. Het valt nog te bezien in hoeverre de dialoog de komende jaren zal doorgaan.